به گزارش "ورزش سه"، نوجوان ایذه ای وقتی به اهواز رسید تا در تمرینات فولاد شرکت کند نه کفش درستی داشت و نه آن روزهای درخشان را می دید.
مبعلی برای ستاره شدن فرصت زیادی نخواست و خیلی زود نشان داد، لقب "ایمان دیوید بکهام" را لایق است، بازیکنی که شماره ٢٣ را نه تنها بین هواداران فولاد، بلکه بین تمام خوزستانی ها محبوب کرد.
مبعلی که لیگ چهارم را با فولاد به پایان رساند ١٢ سال از خانه دور بوده ، ١٢ سالی که نه تنها هواداران بلکه خود او نیز فکر وصال دوباره را در سر می پرورانده.
ایمان برای فولادی ها تنها یک اسم، یک خاطره و یا یک بازیکن معمولی نیست، ایمان رمز پیوستن خیل عظیمی از هواداران خوزستانی به تیم فولاد بود.
قهرمانی در لیگ برترو نماز شکر در ورزشگاه رشت و حتی بهترین بازیکن لیگ برتر شدن را کنار بگذاریم، نقطه سیاه های زندگی فوتبالی ایمان نیز از جلوی چشم هواداران فولاد نمی رود، مثل همان تکل معروف وسط زمین روی پای علی دایی در بازی سوپرجام و کارت قرمز مسعود مرادی!
نگاه دایی بعد از اخراج به مبعلی که خیلی ها آن نگاه را شروع دوری مبعلی از تیم ملی در بهترین دوران فوتبالی اش می دانند، شاید اگر پسر ایذه ای خوش خنده فوتبال ایران آن حرکت خام را نمی کرد سرنوشت جور دیگری برایش نوشته می شد.
مبعلی که در فوتبال پایه و همچنین لیگ سیزدهم شاگرد پورموسوی بوده، به فولاد آمد تا بازهم در کنار کاپلوی جنوبی ها باشد.
پیوستن به الشارجه، الشباب، النصر و الوصل هیچکدام برای ایمان شیرینی این بازگشت را نداشته اند، حال نوبت درخشش دوباره تو کنار ماست، ٢٣ محبوب من و تمام فولادی ها، آقای مهندس!
سهیل احیایی
