عکس جدید «تلسکوپ فضایی جیمز وب»، یک کهکشان عجیب را نشان میدهد که در اثر برخورد دو کهکشان مارپیچی پرجرم شکل گرفته است.
به گزارش ایسنا و به نقل از ایاساِی وب، کهکشان عجیب «انجیسی 3256»(NGC 3256) خود را در عکس جدید «تلسکوپ فضایی جیمز وب»(JWST) ناسا به نمایش گذاشته است. این کهکشان که اندازهای مشابه راه شیری دارد، در فاصله 120 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی «بادبان»(Vela) قرار گرفته و یکی از ساکنان «ابرخوشه هیدرا قنطورس»(Hydra-Centaurus Supercluster) است.
انجیسی 3256 که به شکل چرخی از بازوهای مارپیچی به هم پیچیده در یک ابر مهآلود است، شاید آرام به نظر برسد اما این عکس، پیامدهای یک برخورد کیهانی باستانی را نشان میدهد. این کهکشان منحرفشده، اثر برخورد بین دو کهکشان مارپیچی پرجرم است که ستارهشناسان تخمین میزنند حدود 500 میلیون سال پیش با یکدیگر برخورد کردهاند.
در این عکس، یک کهکشان مارپیچی بزرگ را از روبهرو میبینیم که هسته آن بسیار روشن است. رگههای غبار سرخرنگ در مرکز و در سراسر کهکشان میدرخشند.
این غبار توسط یک هاله خاکستری تیره ساختهشده از ستارههای کهکشان احاطه شده است.
هاله خاکستری به سوی یک دنباله جزر و مدی در سمت چپ بالا و یک دنباله دیگر در پایین کشیده میشود.
ستارهها و کهکشانهای کوچک، کهکشان مارپیچی را در پسزمینهای سیاهرنگ احاطه کردهاند.
گذشته پر فراز و نشیب انجیسی 3256 در میان غبار و ستارههای درخشان که از بدنه اصلی کهکشان به سمت بیرون امتداد یافتهاند، ثبت شده است. نواحی سرخ و نارنجی چشمگیری که در سراسر کهکشان پخش شدهاند، حاوی ستارگان جوانی هستند که در اثر ادغام دو کهکشان ایجاد شدهاند و دانههای گرد و غبار کوچکی را رها میکنند که به انتشار نور فروسرخ میپردازند.
این نور با جزئیات حیرتانگیزی توسط تجهیزات جیمز وب ثبت میشود. علاوه بر این، ویژگیهای جزر و مدی گستردهای وجود دارند. این ویژگیها عمدتا ستارههایی هستند که هنگام برخورد از کهکشانها بیرون کشیده شدهاند.
اگر از شما خواسته شود که یک برخورد کهکشانی را به تصویر بکشید، ممکن است ستارگانی را در حال حرکت کردن به سوی یکدیگر با نتایج انفجاری فاجعهبار تصور کنید. در واقع، فضاهای بین ستارگان در یک کهکشان وسیع هستند.
هنگامی که کهکشانها با هم برخورد میکنند، ابرهای حاوی ستارگان آنها از یکدیگر عبور میکنند و در هم میآمیزند. گاز و غبار در کهکشانهای در حال برخورد با هم در تعامل قرار میگیرند و نتایج شگفتانگیزی را ایجاد میکنند.
برخورد کهکشانی که انجیسی 3256 را ایجاد کرد، انفجار درخشانی از شکلگیری ستاره را به وجود آورد که در درخشانترین بخشهای این عکس قابل مشاهده است.
این ستارگان نوزاد در طول موجهای فروسرخ به شدت میدرخشند. این نور میتواند در میان غبار پنهان در کهکشان نفوذ یابد و ستارهها را به سوژهای عالی برای جیمز وب تبدیل کند.
این یکی از چندین رصدی است که نگاه دقیقی به فیزیک تشکیل شدن ستاره و رشد سیاهچاله در کهکشانهای در حال ادغام شدن دارد. امید میرود که این رصدها، درک ستارهشناسان را در مورد تکامل کهکشانی تغییر دهند.
بررسی مجموعهای از کهکشانهای فروسرخ درخشان مانند انجیسی 3256 به جامعه ستارهشناسی کمک میکند تا بفهمند که جیمز وب چگونه میتواند تاریخ پیچیده کهکشانهای ستارهساز نزدیک را کشف کند.
این عکس حاوی دادههای «دوربین فروسرخ نزدیک»(NIRCam) و «دستگاه فروسرخ میانی»(MIRI) جیمز وب است که انجیسی 3256را با جزئیات خیرهکننده در طول موجهای فروسرخ ثبت کردهاند.
مشاهدات پیشین در مورد انجیسی 3256که با «تلسکوپ فضایی هابل»(HST) انجام شده بودند، این برخورد کیهانی را در طول موجهای مرئی نشان دادند. مشاهدات هابل و جیمز وب در کنار هم در عکس زیر دیده میشوند.