عصر ایران؛ مترجم: لیلا احمدی - جام جهانی زنان هنوز منزلت و محبوبیتی درخور(به‌ویژه در کشورهای توسعه‌نیافته) نیافته است. عدم اقبال به این حوزه ناشی از وضعیت فرهنگی و اقتصادیِ اسفناک زنان در کشورهای فرودست و در سایه قرار گرفتنِ نیمی از جمعیت است. قاعدتاً زنان در این کشورها با محدودیت‌های فراوان و فزاینده‌ای برای حضور در رقابت‌های جهانی یا دنبال‌کردنِ این عرصه مواجهند.
حضور زنان در این حوزه ارتباط زیادی به ساختار حکومت و قواعد فرهنگیِ حاکم بر جامعه دارد. سطح توسعه بر شادی، پویایی و رقابت‌جوییِ زنان اثرگذار است. زنان در شرایط بهینه، انگیزه و مجال بیشتری برای ورود به عرصه‌های ورزشی خواهند داشت. تکاپوی حاصل از این عرصه‌ها وجدآور است و می‌تواند حیات زنانه را متحول کند.
بااین‌حال در کشورهای پیشرفته قواعد و اتمسفر متفاوتی جریان دارد. اخیراً میزان بلیت فروخته‌شده برای تماشای افتتاحیۀ جام جهانی زنان در استرالیا و نیوزیلند رکورد زده است. مسابقات زنان در سراسر جهان با وجود همۀ موانع و کاستی‌ها از محبوبیت فراوان و فزاینده‌ای برخوردار است. تیم تحریریۀ گاردین در این مقاله نگاهی اجمالی به این حال و هوای پرشور داشته و تحولات این عرصه را کاویده است.
*****
هنگامی که افتتاحیۀ جام جهانی زنان با حمایت فیفا در سال 1991 برگزار شد، عنوان عجیب و شرم‌آوری به این مسابقات اطلاق شد که هدف از آن بی‌اهمیت جلوه‌دادن و در سایه‌بودنِ این دسته رقابت‌ها بود. فیفا در توصیف شور و حال ورزشیِ نیمی از جمعیت جهان نوشت: "رقابت‌هایی که مردانه برگزار می‌شوند".
اما با وجود کمبود منابع و اطلاقِ عنوان تحقیرآمیز، "اولین مسابقات جهانیِ زنان فیفا برای جام M&Ms" با موفقیتی غیرقابل انکار و آغازی تحسین‌برانگیز همراه شد.
با آغاز نهمین جام جهانی زنان در استرالیا و نیوزلند در روز پنجشنبه، دیگر خبری از چنین شوونیسمِ بی‌رحمانه‌ای نیست و محبوبیت روزافزونِ رقابت‌های زنانه از انتظارات پیشی گرفته است.
تقاضا برای تهیۀ بلیت بازیِ افتتاحیۀ استرالیا با جمهوری ایرلند به حدی بود که ناچار شدند بازی را از سالن چهل و پنج هزار نفری به استادیومِ آکور سیدنی که ظرفیت بالای هشتاد هزار نفر دارد، منتقل کنند.
یک سال پس از اینکه شیرهای انگلیس با قهرمانی در یورو22، فوتبال را به خانه آوردند، به نظر می‌رسد ماتیلداس استرالیایی نیز از همان میزان حمایت پرشور برخوردار شود.
آمار و ارقام قابل توجهند و نشان می‌دهند که این جام جهانی به ویترینِ پرزرق‌و‌برقی برای پرشورترین ورزش سیارۀ زمین مبدل شده است. سی و دو کشور (رکورد جدید) در 10 ورزشگاهِ 9 شهر با هم رقابت خواهند کرد. نزدیک به یک و نیم میلیون بلیت (رکورد جدید دیگر) پیش‌فروش شده است. فیفا امیدوار است در مقایسه با 1.12 میلیارد بیننده‌ای که نسخۀ 2019 فرانسه را تماشا کرده‌اند، 2 میلیارد مخاطب جهانیِ تلویزیونی داشته باشد. این رقم تقریباً یک سوم مخاطبان تلویزیونی است که سال گذشته به تماشای جام جهانی مردان نشستند.
این‌ها آمارهایی درخشان و قابل‌توجهند. بااین‌حال این عرصۀ زنانه، همیشه کم‌ارزش جلوه داده شده و بودجۀ پایینی به آن اختصاص داده شده است. البته می‌دانیم که به رسمیت شناخته شدن و دریافت پاداش درخور هرگز بدون مبارزه به دست نمی‌آید.
امسال حق پخشِ بازی‌ها جدا از مسابقات مردانه به فروش رفت. مبلغ پیشنهادی نیز سه برابر شد و به 152 میلیون دلار رسید. مسئولان وعده داده‌اند که برابری با مردان در سال 2027 به‌طور‌کامل تحقق یابد.
پس از فشار جمعیِ تحسین برانگیز از سوی بازیکنان برای افزایش سطح دستمزد و بهبود شرایط، فیفا موافقت کرده است که درصدی از پول را مستقیماً به اعضای تیم بپردازد. این امر به‌ویژه برای آن‌دسته بازیکنانی که نمایندۀ کشورهای فقیرتر در ردۀ آماتور یا نیمه‌حرفه‌ای هستند، پیشرفت حرفه‌ایِ ارزشمندی محسوب می‌شود.
ما با ورزشی مواجهیم که در سرتاسر جهان با سرعتی نابرابر در حال توسعه است؛ ورزشی که میانگین حقوقِ اعضای آن حدود یازده هزار و سیصد پوند است؛ درنتیجه برای هموار کردن این عرصه باید اقدامات بیشتری صورت بگیرد.
با این حال در حال حاضر تمرکز فقط و فقط بر فوتبال خواهد بود، چیزی که وعده می‌دهد بی‌حدوحصرترین و هیجان‌انگیزترین جام جهانی زنان برای مدت‌های مدید باشد.
ایالات متحده، برنده دو تورنمنت گذشته و تیمی در حال انتقال است. هت‌تریکِ(سه‌گُله‌شدن) پیروزی ممکن است فراتر از این‌ها باشد. شیرها از چنان قدرت روانی بالایی برخوردارند که بدانند برای کسب جام چه چیزی لازم است، اما ستاره‌های کلیدی‌شان، بت مید و لی ویلیامسون را به دلیل مصدومیت از دست داده‌اند
در برابر تماشاگران خانگی پرشوری که قبلاً ماتیلداها را به قلب خود دوخته‌اند، می‌توان صحنه را برای مهاجم و کاپیتانِ پرکار استرالیا، سام کر، آماده کرد تا الهام‌بخش تیمش شود، دقیقاً به همان نحو که لیونل مسی الهام‌بخش آرژانتین در قطر شد.
رقابت‌های زنان در سراسر جهان برگزار می‌شوند. این رقابت‌ها از تکاپوی حاصل از چنین موقعیت‌هایی نیرو می‌گیرند. مشاهدۀ ملتی معروف و ورزشکار می‌تواند شادیِ مردم را به اوج برساند. هر تیمی برندۀ میدان باشد، پیروزِ بزرگترین جام جهانیِ تاریخ فوتبال زنان است؛ جامی که از همۀ امکانات موجود بهره می‌گیرد تا در خاطره‌ها بماند.
منبع: گاردین