به گزارش سرویس جهان مشرق، فارغ از همه مسایل سیاسی که در باب نزاع نظامی میان روسیه و اوکراین در حدود دوسال گذشته وجود دارد و همه‌ی اختلاف‌نظرهایی که می تواند درباره‌ی مُحِق بودن یا نبودن طرفین درگیری مطرح باشد، در یک نکته تردیدی نیست و آن این که، اوکراین از یک دهه‌ی گذشته، شاید به طور دقیق از زمانی که با کودتای 2014 یورومیدان عملا تحت تیول واشینگتن درآمد، بستری برای رویدادهای عجیب و عمدتا غیرانسانی بوده است.

وجود ده‌های آزمایشگاه تسلیحات بیولوژیک و زیستی در این کشور، تحت هدایت و حمایت سیا و ناتو؛ فسادهای عظیم در سیستم اداری و مالی این کشور که آن را به یکی از هاب‌های پولشویی برای گروه‌ها و کمپانی‌های غربی تبدیل کرده است؛ جولان و یکه‌تازی الیگارک‌ها یا همان ابرسرمایه‌داران فاسد و مافیایی؛ تبلیغ و ترویج رویکردهای افراطی نئونازیستی و نژادپرستانه؛ مخالفت سیستمیک با کلیسای ارتدوکس و مظاهر اعتقادی؛ تبدیل اوکراین به یکی از آلوده‌ترین معابر قاچاق انسانی به ویژه قاچاق با هدف فحشاء و قاچاق کودکان برای بردگی جسنی و اعضای بدن و...

برخی گزارش‌های پیشین مشرق درباره اوکراین:

پشت پرده انگیزه‌های پوتین برای اجرای عملیات ویژه اوکراین/ چرا اوکراین ناموس زرسالاران جهانی است؟ +عکس و فیلم

از «فائوچی» و «شواب» تا «هانتر بایدن» و «ناتان ولف» / با شبکه‌ مخوف کاسبان پاندمی آشنا شوید+عکس و سند

ابرشرکت صهیونیستی در سکوت مالک اوکراین شد/ حراج دارایی‌های ملی اوکراین توسط زرسالاران جهانی +عکس

آنجلینا جولی: سفیر صلح در اوکراین یا نماینده‌ شیطان؟ / نگاهی به کارنامه‌ انحرافات اخلاقی خانم انسان‌دوست! +تصاویر

آیا جنگ اوکراین استراتژی «چاباد» برای نسل کشی اسلاوها است؟ +عکس و فیلم

افشاگری نماینده پارلمان روسیه درباره‌ شبکه‌ آمریکا برای کنترل جمعیت/ وقتی دبیرکل کنونی ناتو رییس موسسه‌ مطالعات واکسن بیل گیتس بود!

اما اخیرا، روزنامه‌ی بریتانیایی «گاردین» در گزارشی به یک مساله‌ی شایع و گسترده غیرعادی در اوکراین پرداخته است. اوکراین به واقع بزرگ‌ترین مرکز «رحم اجاره‌ای» در اروپا و به نوعی کارخانه‌ی تولید کودک برای متقاضیان خارج از اوکراین است.

شاید نخستین بار، شبکه‌ی الجزیره بود که در گزارشی در سال 2018، به گستردگی شیوع پدیده‌ی استحصال کودک از رحم‌های اجاره‌ای یا «مادران جایگزین» پرداخت. [1] در گزارش الجزیره در آن مقطع(5 سال پیش) اشاره شد که در سرتاسر اوکراین به ویژه کیف، تبلیغات «رحم اجاره‌ای» و پیشنهادات وسوسه‌کننده برای تبدیل شدن به «مادر جایگزین» در حمل و نقل شهری و معابر عمومی قابل مشاهده بود، چرا که در اوکراین، برخلاف بیشتر کشورهای اروپایی، «رحم اجاره‌ای» در سطح تجاری و اصطلاحا «تولید انبوه»، قانونی و مجاز است.

اوکراین از زمانی که در سال 2002 مساله رحم اجاره‌ای قانونی شد به مقصدی فزاینده برای زوج‌های خارجی که به دنبال خدمات رحم جایگزین مقرون به صرفه هستند، تبدیل شده است. طبق گزارش الجزیره، میانگین هزینه بسته به شرایط حدود 30000 دلار بود، در حالی که قیمت آن در ایالات متحده در همان زمان، بین 80000 تا 120000 دلار بود. قطعا در حال حاضر(2023)، و با توجه به وقوع شرایط جنگی، هزینه‌ها و در نتیجه عایدات شرکت‌های دخیل در این کسب و کار به نحوی قابل ملاحظه افزایش یافته است.

در گزارش الجزیره با محوریت تجربیات تلخ زنی اوکراینی به نام مستعار «آلینا» از این کسب و کار، مساله‌ی استثمار و سوءاستفاده از زنان مطرح شد.

آلینا در سال 2016 تصمیم گرفت یک مادر جایگزین شود، زیرا او برای کسب درآمد کافی به عنوان یک آرایشگر در زادگاهش Donets در خارکف تلاش می کرد.

او گفت:

"پیدا کردن شغلی با درآمد خوب در اوکراین سخت است. من می‌خواستم خانه را بازسازی کنم و برای هزینه‌های دانشگاه پسرم پول کنار بگذارم - آنها بسیار گران هستند. مادرم هرگز این امکان را نداشت که از من در این راه حمایت کند، اما می‌خواهم پسرم تحصیلات خوبی داشته باشد. "

آلینا تاکید کرد که شرایط برای مادران جایگزین وحشتناک است.

او گفت که BioTexCom او را در یک آپارتمان کوچک در هفته 32 بارداری با چهار زن دیگر قرار داد، جایی که او مجبور شد با یک مادر جایگزین دیگر در یک تخت مشترک باشد.

"همه ما خیلی استرس داشتیم. بیشتر زنان از روستاهای کوچک می آیند و در شرایط ناامیدکننده ای به سر می برند. ما هفته اول را صرف دراز کشیدن و گریه کردیم. نتوانستیم غذا بخوریم این یک وضعیت معمولی برای زنان حامل است. "

آلینا گفت که سرپرست بیشتر روزها از آپارتمان بازدید می کرد تا سبک زندگی زنان را بررسی کند.

"اگر بعد از ساعت 4 بعدازظهر در خانه نبودیم، 100 یورو جریمه می شدیم. همچنین تهدید می‌شدیم که اگر هر یک از ما آشکارا از شرکت انتقاد کند یا مستقیماً با والدین بیولوژیکی ارتباط برقرار کند، جریمه خواهد شد. "

آلینا تاکید کرد:

"با ما مانند گاو رفتار می شد و پزشکان ما را مسخره می کردند. آب گرم وجود نداشت، ما با بطری های پلاستیکی روی توالت را با آبی که در یک کتری از قبل گرم شده بود، شستیم. من می خواستم به بیمارستان دیگری منتقل شوم، اما کارکنان تهدید کردند که اگر از آن‌ها شکایت کنم، اصلاً پولی به من نمی دهند. "

سه روز پس از زایمان آلینا گفت که خونریزی شدیدی شروع شد و به سرعت به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد، جایی که پزشکان بر سر او فریاد زدند: "ما از همه مشکلات شما خسته شده ایم. "

جفت باقی مانده - جفتی که بیش از یک ساعت پس از تولد در یک زن باقی می ماند - می تواند تهدید کننده زندگی باشد زیرا می تواند باعث خونریزی و عفونت شود. پزشکان این قطعه را پنج روز پس از تولد نوزاد برداشتند.

در گزارش الجزیره به این اشاره شد که معمولا زنان حامل، در شرایط نامساعد نگه‌داری می شدند و شرکت‌های واسطه، قراردادها را طوری با ایشان تنظیم می کردند که در صورت آسیب دیدن، نتوانند وارد روند قضایی شوند. در بسیاری از مواقع، وقتی جنین سقط می شد، حتی اگر چند ماه از بارداری گذشته بود، هیچ پولی به مادر حامل داده نمی شد. بسیاری از این زنان، یا در حین بارداری یا بعد از زایمان دچار عفونت و بیماری‌های زنانگی شدند و البته آسیب‌های روانی جدا شدن از فرزند تازه به دنیا آمده، یکی دیگر از وجوه تاریک این کسب و کار، در گزارش الجزیره بود.

اصلی‌ترین شرکتی که در زمینه «رحم اجاری» درمقیاس تجاری در اوکراین فعال است، یک شرکت سوئیسی به نام « BioTexCom» است. در وبسایت این شرکت می خوانیم:

" مرکز پزشکی BioTexCom در پایتخت اوکراین، کیف، توسط یک شهروند آلمانی، آقای آلبرت توچیلوفسکی، تأسیس شد.

او تجربیات غنی اروپایی را جمع آوری کرده و آن را با مهارت های منحصر به فرد متخصصان اوکراینی ترکیب کرده است.

پزشکان مرکز BioTexCom حتی با ناامیدکننده ترین موارد ناباروری با موفقیت کار می کنند.

خدمات کلینیک ما لذت والدین را به هزاران زوج نابارور از سراسر جهان می دهد. پس از تلاش های ناموفق متعدد IVF، مشتریان ما ما را پیدا می کنند زیرا برای متخصصان BioTexCom ناباروری مطلق وجود ندارد! "[2]

در سال 2020 و در پی اعلام به اصطلاح «همه‌گیری» کووید 19 و برقراری قرنطینه و محدودیت‌های تردد در مرزها، مشکلات بسیاری در گردش این صنعت در اوکراین ایجاد شد و بسیاری از سفارش‌دهندگان کودک به زنان اوکراینی نتوانستند برای تحویل گرفتن نوزادان تولدیافته به کیف بیایند و شرایط نگه‌داری مادران حامل هم به خاطر محدودیت‌های کرونایی، وخیم‌تر شد. در همین مقطع، یعنی در ژوئیه 2020 روزنامه گاردین گزارش تفصیلی در این مورد منتشر کرد. [3]

در این گزارش چنین آمده بود:

" قرنطینه مقیاس تجارت تجاری نوزادان در اوکراین را آشکار کرد و اکنون زنانی که برای رحم خود استخدام شده‌اند به حرف آمده‌اند

برخی در تختخواب خود گریه می کنند. دیگران توسط دایه ها در گهواره یا با بطری تغذیه می شوند. این نوزادان در مهدکودک یک زایشگاه نیستند، آنها در دو اتاق پذیرایی بزرگ هتل ونیز در حومه کیف که با دیوارهای بیرونی و سیم خاردار محافظت می‌شود، کنار هم ردیف شده‌اند.

آنها فرزندان زوج های خارجی هستند که از مادران اجاره ای اوکراینی در مرکز تولید مثل انسانی BioTexCom مستقر در کیف، بزرگترین کلینیک رحم اجاره‌ای در جهان، متولد شده اند. آن‌ها در هتل گیر افتاده اند زیرا والدین بیولوژیکی آنها از زمان بسته شدن مرزها در ماه مارس به دلیل همه گیری کووید-19 قادر به سفر به داخل یا خارج از اوکراین نبوده اند. "

گرچه درباره این صنعت در اوکراین آمار رسمی و دولتی وجود ندارد، اما تخمین زده می شود که سالانه چندین هزار کودک در اوکراین از طریق مادر جایگزین به دنیا می آیند. 80 درصد از این نوزادان برای زوج های خارجی است که اوکراین را انتخاب می کنند زیرا این روند قانونی و ارزان است. سرگی آنتونوف، یک وکیل باروری، می‌گوید آژانس‌های جانشین اوکراینی هر از گاهی سازمان‌دهی می‌کنند تا نوزادان در خارج از کشور به دنیا بیایند، زیرا این امر می‌تواند روند ثبت تولد را آسان‌تر کند.

طبق گزارش 2020 گاردین، قیمت رحم اجاره ای در اوکراین از 25000 پوند شروع می شود و مادر جایگزین حداقل 10000 پوند دریافت می کند. عموماً والدینی که قصد دارند باید زوج های دگرجنس‌گرا باشند و مدرکی دال بر تشخیص ناباروری خود داشته باشند. کلینیک ها و آژانس های رحم جایگزین آگهی های خود را در روزنامه ها، در وسایل نقلیه عمومی یا در گروه های رسانه های اجتماعی قرار می دهند.

در این گزارش، از قول تتیانا شولژینسکا، مادر 38 ساله اوکراینی سرنوشت تلخ او و ابتلایش به سرطان پیشرفته‌ی رحم به دلیل بارداری پشت هم و نبود مراقبت‌های لازم مطرح شد. پیگیری و سماجت تتیانا باعث شد تا در نهایت تحقیقات جنایی درباره عملکرد شرکت‌های فعال در بیزینس رحم اجاره‌ای رقم بخورد.

یوری کوالچوک، دادستان سابق ایالتی که دفترش بر یک سری تحقیقات جنایی در سال‌های 2018 و 2019 در مورد BioTexCom نظارت داشت، می‌گوید که حداقل سه زن دیگر پس از برداشتن رحم‌هایشان پس از حاملگی‌های جایگزین سازمان‌دهی شده توسط این شرکت، به مجریان قانون مراجعه کردند.

او می‌گوید تحقیقات دیگر شامل اتهامات کلاهبرداری و حتی تحقیق در مورد قاچاق انسان در سال 2016 هم بود، پس از این که یک زوج ایتالیایی در سال 2011 متوجه شدند کودکانی که به خانه برده‌اند از نظر ژنتیکی با آن‌ها مرتبط نیستند. کوالچوک در سال 2019 از سمت خود برکنار شد و معتقد است که تحقیقات در مورد آن شرکت سوئیسی با رفتن او، متوقف شده است.

اما در همین روزهای اخیر، روزنامه گاردین گزارش تحقیق دیگری درباره وضعیت صنعت «رحم اجاره‌ای» در اوکراین منتشر کرده که نشان از رونق بیشتر آن در شرایط جنگی می دهد! [4] با این تفاوت که نسبت به سال 2020، متوسط مبلغ خریداری کودک از کلینیک‌های تحت پوشش شرکت سوئیسی بیوتکس‌کام از 25000 پوند به 40000 پوند رسیده است.

به گزارش گاردین، رمو و آمالیا، زوج میانسال ایتالیایی، یکی از مشتریان کلینیک در همین شرایط ظاهرا جنگی هستند. رمو، 55 ساله، که روند رحم جایگزین برای او ادامه دارد، گفت: "ما 10 سال است که سعی کرده‌ایم رویای داشتن فرزند خود را محقق کنیم. " این بمب یا جنگ که ما را متوقف نخواهد کرد. "

کلینیک‌های رحم اجاره‌ای که به لطف چارچوب قانونی لیبرال در اوکراین رشد کرده‌اند، هنوز هم به سرعت تجارت می‌کنند و صدها خارجی با وجود جنگ به کیف می‌آیند، عمدتاً از ایتالیا، رومانی، آلمان و بریتانیا.

بر اساس داده‌های کلینیک‌های رحم اجاره‌ای در اوکراین، از آغاز حمله روسیه، بیش از 1000 کودک در اوکراین برای مادران جایگزین متولد شده‌اند که 600 نفر از آن‌ها در کلینیک BiotexCom در کیف، یکی از بزرگترین کلینیک‌های رحم اجاره‌ای اروپا به دنیا آمده‌اند.

ایهور پچنوها، مدیر امور پزشکی در BiotexCom به گاردین گفت:

"حتی در ماه‌های اول جنگ، زوج‌های خارجی هنوز از سراسر جهان به اینجا می‌آمدند تا فرزندان خود را تحویل بگیرند. تعداد درخواست‌های امروز در سطح قبل از جنگ است و ما بیشتر از آنچه می‌توانیم درخواست دریافت می‌کنیم. "

در اوایل فوریه سال گذشته، قبل از حمله روسیه، پچنوها درمانگاه خود را برای شرایط وقوع جنگ آماده کرده بود.

او می‌گوید:

"ما یک پناهگاه بمب با تمام وسایل لازم برای نوزادان و جنین‌ها راه‌اندازی کردیم. ما با انتقاداتی مواجه شدیم زیرا برخی دیگر از رقبا می‌گویند، چرا این کار را می‌کنید؟ شما فقط مشتریان را می ترسانید. اما همه گیری کووید به ما آموخت که برای همه چیز آماده باشیم. و زمانی که پوتین شروع به ترساندن اوکراین کرد، ما این تهدید را بسیار جدی گرفتیم. "

رمو و آمالیا، مانند بسیاری از زوج‌ها، قبل از رفتن به کیف، درمان‌های مختلف را پشت سر گذاشته بودند. اکثریت محافظه‌کار حاکم بر پارلمان ایتالیا می‌خواهند زوج‌هایی را که برای داشتن فرزند از طریق رحم اجاره‌ای به خارج از کشور می‌روند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند.

رمو می‌گوید:

"به نظر می‌رسید که همه چیز برخلاف چیزی است که ما همیشه آرزویش را داشتیم. به علاوه افزایش سن برای هر دو. این آخرین تلاش ما خواهد بود. و برای انجام این کار، ما حاضر به انجام هر کاری بودیم، حتی برای به خطر انداختن جان خود. "

حمل فرزند برای افراد دیگر کار ساده ای نیست و اگر شرایط جنگی هم باشد، دردناک‌تر می شود. در ماه‌های اول جنگ، مادران اجاره‌ای اوکراینی در بلاتکلیفی زندگی می‌کردند و بسیاری از آن‌ها مجبور به زایمان در پناهگاه‌های حمله هوایی کلینیک‌ها شدند.

شوهران و شرکای بسیاری از مادران اجاره ای اوکراینی در خط مقدم می جنگند و در بسیاری از موارد روستاها و خانه های آنها توسط روس ها ویران شده است. به همین دلیل بسیاری از آنها در طول دوران بارداری خود در آپارتمان های متعلق به درمانگاه پذیرایی می کردند.

تامیلا، 36 ساله، که انتظار دارد در اواسط ژوئیه برای یک زوج رومانیایی نوزادی به دنیا بیاورد، می گوید:

"من به تازگی با سربازی ازدواج کردم که 9 سال با او رابطه داشتم. او در نزدیکی کوراخوف (دنباس) زخمی شد و تحت عمل جراحی قرار دارد. "

او برای خودش چهار فرزند دارد و اولین رحم اجاره ای خود را برای یک زوج ایتالیایی انجام می دهد.

رحم اجاره ای تجاری در اوکراین قانونی است، اما این صنعت با انتقاد شدید از داخل و خارج از کشور مواجه شده است، زیرا کلینیک ها به عنوان "کارخانه‌های تولید کودکان" توصیف می شوند. چندین تحقیق ژورنالیستی طی سال‌ها از رفتار غیرانسانی و توهین‌آمیز با مادران اجاره‌ای خبر داده است. در طول جنگ، مخالفت ها شکل فزاینده گرفته است. مارس گذشته، نمایندگان پارلمان اوکراین پیشنهاد کردند که خارجی ها از استفاده از خدمات مادران اجاره ای اوکراینی در دوره حکومت نظامی منع شوند.

به گفته ویکتوریا وانیر، عضو کمیته، عضو حزب خادم مردم به ریاست ولودیمیر زلنسکی، جمعیت اوکراین به دلیل جنگ در حال کاهش است و تا سال 2030 ممکن است 10 میلیون نفر کاهش یابد. به طور خلاصه، مخالفان رحم اجاره‌ای می گویند کودکانی که از مادران اجاره ای اوکراینی متولد می شوند باید در اوکراین بمانند.

پچنوها می‌گوید:

"مادرهای جایگزین برای پول این کار را انجام می‌دهند. آنها نمی خواهند فرزندان بیشتری داشته باشند، آنها فقط می خواهند از بچه هایی که قبلاً دارند حمایت کنند. "

در ماه می گذشته، این قانون توسط پارلمان اوکراین رد شد.

اما مادران جایگزین در رسانه‌های اجتماعی در حال سازماندهی خودجوش هستند، جایی که آنها توصیه‌ها و هشدارهایی را در مورد آژانس های رحم جایگزین به اشتراک می گذارند. سویتلانا سوکولووا، مادر جایگزین سابق و اکنون یک فعال در سازمان غیردولتی Strength of Mothers که به مادران جایگزین کمک می کند، می گوید که او شروع به دریافت شکایات بیشتری در مورد بدرفتاری های ادعایی در طول قرنطینه کووید کرده است. گروهی از زنان گفتند که قراردادشان آن‌ها را موظف می‌کند تا یک سال تا باردار شدن، کاشت جنین را در رحم خود ادامه دهند. او می گوید: «از طریق این نوع قراردادها زنان تبدیل به نوعی مایملک یا کالای سرمایه‌ای شده‌اند.