به گزارش ایسنا به نقل از ساینسدیلی، تقریبا 80 درصد ورودیهای حسی انسان از طریق چشم دریافت میشود بنابراین ابتلا به بیماریهای مزمن شبکیه که منجر به نابینایی میشوند، کاهش قابلتوجه کیفیت زندگی فرد را به دنبال دارد.
چون بیماریهای شبکیه در میان کهنسالان بسیار معمول هستند، ارائه تحلیلهای پاتولوژیکی و درمانهای لازم برای این بیماریها به موضوعی مهم در کشورهای با میانگین سنی بالا مانند ژاپن تبدیل شده است.
گرچه معمولا ارزیابی کاندیداهای دارویی برای مبارزه با بیماریهای شبکیه بر روی مدلهای حیوانی انجام شدهاند، نگرانیهای زیادی در زمینه هزینههای این روش و محدودیتهای انتقال داده از مدلهای حیوانی به محیطهای بالینی وجود دارد.
مدلهای کشت سلولی در آزمایشگاه که جایگزینی برای مدلهای حیوانی به شمار میآیند، محققان را قادر میسازد مولکولهای خاصی را بررسی کنند و بیماریهای پیچیده و مزمن را بازتولید کنند.
گرچه دانشمندان مطالعات زیادی را با استفاده از فناوری "اندام بر روی تراشه" برای تولید داروها انجام دادهاند، رویکرد اندام بر روی تراشه برای بررسی بافتهای چشم به ندرت استفاده شده است.
در پروژه مشترک دانشکدههای پزشکی و مهندسی در دانشگاه توهوکو، شرایط پاتولوژیکی بیماریهای شبکیه بر روی تراشه بازتولید شد.
دانشمندان حاضر نخست سلولهای شبکیه انسان و همچنین سلولهای اندوتلیال عروق را کشت دادند و توانستند تا حد امکان ساختار شبکیه را در آزمایشگاه بازتولید کنند.
زمانی که سلولهای شبکیه پس از رشد در معرض بیماریهای قندی قرار گرفتند، سلولهای اندوتلیال به سمت سلولهای شبکیه حرکت کردند تا به آنها آسیب برسانند. این فرآیند تا حدی نورگزایی را در بیماری دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن از نوع مرطوب، تقلید کرد.
دانشمندان معتقدند اندام روی تراشه را میتوان برای مدل بندی بیماریها و غربالگری دارویی و به عنوان جایگزینی برای مدلهای حیوانی به کار برد.