معاد و پرونده اعمال

در روز قیامت نامه هایی که بیانگر اعمال ماست، به دست ما داده می شود، نامه اعمال نیکوکاران به دست راستشان، و بدکاران به دست چپشان، مؤمنان صالح از مشاهده نامه اعمال خود خوشحال و مسرور می شوند، و بدکاران شدیدا نگران و ناراحت، همان گونه که قرآن مجید می فرماید: «فاما من اوتی کتابه بیمینه فیقول هاؤم اقرؤا کتابیه انی ظننت انی ملاق حسابیه فهو فی عیشة راضیة ...و اما من اوتی کتابه بشماله فیقول یا لیتنی لم اوت کتابیه

اما آن کس که نامه اعمالش را به دست راستش داده اند (از شادی) صدا می زند که (ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!من یقین داشتم که به حساب اعمالم می رسم!و او در یک زندگی رضایتبخش خواهد بود-ولی کسی که نامه اعمالش را به دست چپش داده اند می گوید:ای کاش نامه اعمالم را به من نمی دادند!» ⁽¹⁾

ولی در این که نامه اعمال چگونه است؟و چگونه نوشته می شود که هیچ کس قادر به انکار محتوای آن نیست؟درست بر ما روشن نمی باشد، و چنانکه قبلا نیز اشاره شد اصولا معاد و رستاخیر ویژگیهایی دارد که درک جزییات آن برای مردم دنیا مشکل یا غیر ممکن است ولی کلیات آن معلوم و غیر قابل انکار است.

پی نوشت:

1- سوره الحاقه، آیات 19 تا 25.