خشکی چشم یک مشکل شایع است که می‌تواند باعث ناراحتی، سوزش و تحریک چشم شود. در موارد شدید، خشکی چشم می‌تواند منجر به آسیب به قرنیه و کاهش بینایی شود.
دو دلیل اصلی برای خشکی چشم وجود دارد:
- چشمان شما اشک کافی تولید نمی‌کنند.
- اشک‌های شما به‌اندازه کافی در چشمان شما باقی نمی‌مانند تا آنها را مرطوب نگه دارند.
شما ممکن است یک نوع خشکی چشم داشته باشید، یا ممکن است هر دو نوع را هم‌زمان داشته باشید.
زمانی که چشمان شما اشک کافی تولید نمی‌کنند
ممکن است این را خشکی چشم ناشی از کمبود اشک بدانید. غده‌ای در گوشه چشم شما به نام غده اشکی اشک‌های شما را تولید می‌کند. به طور معمول، این غده به‌اندازه کافی رطوبت تولید می‌کند تا چشم شما سالم بماند. اشک‌ها گرد و غبار و هر چیز دیگری را که ممکن است در چشم شما بیفتد شسته می‌شوند. آنها همچنین چشمان شما را از میکروب‌ها و عفونت محافظت می‌کنند.
زمانی که غده اشکی شما اشک کافی تولید نمی‌کند، باعث خشکی چشم می‌شود. نام دیگر این نوع خشکی چشم کراتوکونژکتیویت سیککا است. ممکن است شما این عارضه را داشته باشید؛ زیرا چشم‌های شما پیر شده‌اند و نمی‌توانند؛ مانند گذشته اشک تولید کنند.
همچنین ممکن است شما این عارضه را به دلیل یک بیماری پزشکی مانند موارد زیر داشته باشید:
- دیابت
- آرتریت روماتوئید
- لوپوس
- اسکلرودرمی
- سندرم شوگرن
- اختلالات تیروئید
- کمبود ویتامین A
همچنین ممکن است این عارضه را به‌عنوان عارضه جانبی یک دارو مانند موارد زیر دریافت کنید:
- آنتی‌هیستامین‌ها
- ضد احتقان‌ها
- درمان جایگزینی هورمون
- داروهای ضدافسردگی
- داروهای فشارخون
- داروهای آکنه
- قرص ضدبارداری
- داروهای بیماری پارکینسون
گاهی اوقات، غدد اشکی ممکن است پس از جراحی لیزیک اصلاح بینایی دچار مشکل شوند. این معمولا پس از چند ماه برطرف می‌شود. همچنین اگر التهاب یا پرتودرمانی به غدد اشکی شما آسیب بزند، ممکن است به این نوع خشکی چشم مبتلا شوید.
زمانی که اشک‌های شما به‌اندازه کافی باقی نمی‌مانند
زمانی که اشک‌های شما خیلی سریع خشک می‌شوند تا به محافظت از چشمان شما کمک کنند، شما به چیزی مبتلا هستید که پزشک شما ممکن است خشکی چشم تبخیری بنامد. گاهی اوقات این اتفاق به دلیل مشکلی در ترکیب اشک‌های شما رخ می‌دهد. در مواقع دیگر، ناشی از تغییرات در چشم یا محیط شما است.
اشک‌ها سه لایه دارند: یک لایه بیرونی روغنی، یک لایه میانی آبکی و یک لایه داخلی مخاطی. لایه بیرونی روغنی به جلوگیری از تبخیر سریع لایه میانی آبکی کمک می‌کند. لایه مخاطی اشک را به طور یکنواخت روی سطح چشم پخش می‌کند. مشکل در هر یک از این موارد می‌تواند باعث خشکی چشم شود.
غدد داخل پلک‌های شما به نام غدد میبومین روغن اشک‌های شما را تولید می‌کنند. گاهی اوقات آنها مسدود می‌شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، اشک‌های شما روغن کافی دریافت نمی‌کنند. لایه آبکی اشک‌های شما محافظت خود را از دست می‌دهد و اشک‌های شما تبخیر می‌شوند.
این عارضه در افرادی که بیماری به نام بلفاریت (التهاب پلک) یا افرادی که دارای بیماری‌های پوستی مانند روزاسه هستند شایع است.
علل دیگر
گاهی اوقات، خشکی چشم اتفاق می‌افتد زیرا شما نمی‌توانید رطوبت را به‌اندازه کافی در چشم خود نگه دارید. اشک‌ها خشک نمی‌شوند. آنها فقط می‌روند.
دلایل این امر عبارتند از:
- چیزهایی در محیط مانند باد، دود یا هوای خشک
- پلک نزدن کافی، مانند زمانی که به صفحه نمایش خیره می‌شوید یا می‌خوانید
- مشکلات پلک مانند اکتروپیون (پلک‌های شما به سمت بیرون برمی‌گردند) یا انتروپیون (پلک‌های شما به سمت داخل برمی‌گردند). گاهی اوقات، چشم‌ها نمی‌توانند پس از جراحی زیبایی پلک به طور کامل بسته شوند.
- اگر سطح در معرض چشم شما بزرگ‌تر شود، اشک‌های شما ممکن است برای پوشاندن آن سخت باشند. این اتفاق می‌تواند زمانی رخ دهد که شما مشکلات تیروئیدی دارید که باعث برآمدگی چشمان شما می‌شود، یا زمانی که جراحی چشم دارید که چشم شما را بیش از حد باز می‌کند.
اگر خشکی چشم دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی آن را تشخیص داده و درمان مناسب را دریافت کنید.
