به گزارش دیپلماسی ایرانی در ادامه این مطلب آمده است: به‌رغم سخنان ولیعهد سعودی که ظاهرا در چارچوب سوق دادن طرف اسرائیلی و آمریکایی به دادن امتیازات بیشتر به عربستان مطرح شده، به نظر می‌رسد روند عادی‌سازی روابط بین ریاض و تل‌آویو به علت معادلات پیچیده سیاسی و ژئوپلیتیک که حاکم بر این پرونده است، روندی طولانی و پیچیده خواهد بود.ممکن است عده‌ای فکر کنند مساله فلسطین مانعی در مسیر عادی‌سازی روابط بین عربستان و اسرائیل نیست ولی واقعیت‌های تاریخی و شرایط کنونی، عکس آن را نشان می‌دهد. نباید فراموش کرد که ملک سلمان، پادشاه عربستان سعودی، اصلی‌ترین حامی ابتکار کشورهای عربی برای حل مساله فلسطین است. عربستان خود را از نظر سیاسی و اخلاقی در مساله فلسطین متعهد می‌داند و درک می‌کند که اگر بخواهد نقش خود را در جهان اسلام و در منطقه بازیابد، باید مانند ملت‌های عربی و اسلامی از حقوق ملت فلسطین دفاع کند.
در شرایطی که حکومتی تندرو به ریاست بنیامین نتانیاهو بر اسرائیل حکومت می‌کند، هر گونه عادی‌سازی روابط با تل‌آویو فراتر از طرح صلح عربی در حکم پایان دادن به نقش‌آفرینی کشورهای عربی در مناقشه فلسطینی – اسرائیلی خواهد بود.همچنین عربستان باید بداند طرف فعال در داخل فلسطین، جنبش‌های مقاومت فلسطینی هستند نه تشکیلات خودگردان فلسطینی که نماینده مردم فلسطین نیست بنابراین برای ایجاد معادله‌ای قدرتمند، باید با جنبش‌های مقاومت مشورت کند.در درجه نخست، مساله فلسطین باید بر اساس ابتکار صلح عربی حل شود و در ثانی لازم است عربستان تضمین‌های امنیتی از آمریکا در زمینه حمایت نظامی یا فروش سلاح‌های پیشرفته دریافت کند.
حداکثر امتیازی که آمریکا می‌تواند در این زمینه به عربستان بدهد، امضای توافقنامه‌هایی شبیه به توافقنامه‌های امضا شده با ژاپن و کره‌جنوبی است که متضمن همکاری با آنان برای پاسخ دادن به هرگونه تجاوز نظامی به این کشورهاست ولی به پای تعهد آمریکا در قبال اعضای ناتو نمی‌رسد که مداخله نظامی مستقیم آمریکا را در صورتی که هر کشور عضو ناتو هدف حمله قرار گیرد، ایجاب می‌کند. مانع دیگر در مسیر عادی‌سازی روابط عربستان با اسرائیل، دستیابی به توافق با آمریکا برای توسعه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز بومی در داخل عربستان و با نیروی داخلی است؛ در حالی که آمریکا با هرگونه غنی‌سازی اورانیوم در خاک عربستان مخالف است یا محدودیت‌های شدیدی بر آن اعمال می‌کند. این در حالی است که عربستان جایگزین‌های کارآمدتری دارد به طوری که چین مشارکت در این برنامه را پیشنهاد داده و حتی ایران پیشنهاد کرده در زمینه توسعه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز عربستان به این کشور کمک کند.