توقع اینکه کیم‌مین‌جائه کره‌ای که در بین 30 بازیکن برتر سال 2023 بوده و با ناپولی یک قهرمانی تاریخی را به دست آورد انتخاب نشود و طارمی بهترین لژیونر سال باشد، کمی عجیب بود. همان‌طور که فدراسیون فوتبال ایران نباید انتظار داشته باشد پس از حذف تیم ملی جوانان در راه انتخابی جام جهانی و نتایج تاسف برانگیز تیم ملی امید در دو رقابت انتخابی المپیک و بازی‌های آسیایی، به عنوان فدراسیون برتر قاره انتخاب شود. اینها که البته نتایج و اعداد و ارقام است و اگر بخواهیم درباره زیرساخت‌ها، فراهم کردن امکانات و نتایج تیم ملی بزرگسالان در جام جهانی 2022 صحبت کنیم که اصلا حضور فدراسیون به عنوان کاندیدا، خودش نشانه بی‌اعتباری جوایز بهترین‌های آسیاست! حرجی بر انتخاب‌های بعضا عجیب کنفدراسیون نیست که ما توانایی تغییر قاره را نداریم، ولی می‌توانیم آن‌قدر خوب باشیم که در مراسم بهترین‌ها تنها چشم‌انتظار فوتسال برای بالا بردن پرچم این کشور نباشیم. این موضوع که نمایندگان ایران با حداقل دستاورد ممکن دوحه را ترک می‌کنند، قطعا زنگ خطری است برای آینده این فوتبال و مسیری که می‌رود. البته اگر برای آقایان این موضوعات مهم باشد!
