سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامه‌های امروز چهارشنبه 24 آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که توفان الاقصی ریشه‌ها و پیامدها و ابعاد رسانه‌ای جنگ غزه، آژیر قرمز برای آلودگی هوا و نشست ریاض و پیام انفعال حکام عرب در صفحات نخست تعدادی از روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
وقتی 13 اسفند ماه 1401 خبر انتصاب مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل جدید خانه سینما اعلام شد شاید اهالی سینما تا حدودی نفس راحتی کشیدند چون بعد از استعفای منوچهر شاهسواری و کش و قوس‌های فراوان 6 ماهه بالاخره فردی برای مدیریت این خانه پردردسر و پرماجرا انتخاب شده بود که تصور می‌شد به دلیل روحیه جنگندگی، اقتدار و صراحتی که دارد تاحدودی می‌تواند از پس مشکلات عدیده ای که گریبان خانه سینما را گرفته است، بربیاید و با تدبیر فضای اتحاد را بین صنوف برقرار و تعارضاتی را که بین خانه سینما و سازمان سینمایی وجود دارد، حل کند.
اما مرضیه برومند پس از سخنرانی در حمایت از فلسطین در روز تشییع داریوش مهرجویی مجبور به استعفا از این سمت شد، روزنامه هم‌میهن دراین‌باره نوشته است:
در تحلیل چرایی استعفای برومند، برخی رسانه‌ها و چهره‌های سینمایی به‌ویژه از جریان اصول‌گرا، استعفای مرضیه برومند را به‌دلیل سخنرانی او در مراسم خاکسپاری داریوش مهرجویی درباره جنگ با اسرائیل می‌دانند، مبنی بر اینکه؛ اختلافات اهالی سینما درباره سخنان برومند در این مراسم، او را به استعفا واداشت. بااین‌حال باید گفت اختلافات بین خانه سینما، نهادهای حکومتی و به‌شکل مشخص سازمان سینمایی، بسترهای اصلی بحران در خانه سینما بوده و به‌نظر می‌رسد تنگنای موجود بر اصناف سینمایی به‌حدی تشدید شده که پذیرش مدیریت خانه سینما به یک ریسک مخاطره‌انگیز و مسئولیتی پردردسر تبدیل شده که حتی مرضیه برومند با آن روحیه جنگنده‌ای که داشته هم، عطایش را به لقایش بخشیده است.
در بخشی دیگر از این گزارش آمده است:
واقعیت این است که خانه سینما نه‌فقط نهاد صنفی که مأمن و پناهگاه اهالی سینما محسوب می‌شود تا بتواند به نابسامانی‌های حرفه‌ای آنها سروسامان بدهد اما حالا خود دچار بی‌سروسامانی شده و باتوجه به شرایط دشوار و مبهم معیشتی، نگرانی سینماگران نسبت به آینده خانه سینما که با آینده فردی و حرفه‌ای آنها گره خورده بیشتر هم شده است. محرومیت‌ها و ممنوع‌ازکاری‌های برخی بازیگران زن، کناره‌گیری خودخواسته برخی از آنها از فعالیت‌های سینمایی، بحران‌های مالی، گرایش به یکدستی جناحی و فکری در مدیریت سینمایی کشور و برخی حاشیه‌هایی که برای سینماگران در ارتباط با رخدادهای پاییز سال پیش به وجود آمد، خانه سینما را در تنگنای بیشتری قرار داده است.
مستندات بسیاری گواهی می‌دهد که برومند برای یک جنگ تمام عیار با وزارت ارشاد انتخاب شد، اما کارگردان مدرسه موش‌ها وارد جنگ دیگری شدو به جای اتخاذ تصمیمات هیجانی و سیاسی، با سازمان سینمایی همکاری تنگاتنگی را آغاز کرد تا مطالبات صنفی اعضا را محقق کند، او قربانی بازی‌های سیاسی خانه سینما شده تا به بهانه ماجرای جنگ در غزه با فشار ترول‌های سیاسی برانداز عطای کار را به لقای آن ببخشد!
کارگزارانی‌ها: انتخابات برگ سوخته ای برای اصلاح طلبان است
کارگزارانی ها با انتقاد از جبهه اصلاحات ایران تاکید دارند که این جبهه با عدم تصمیم گیری انتخابات را رها کرده و پیشاپیش انتخابات را واگذار کرده است. بر اساس بررسی صورت گرفته کارگزارانی ها با انتقاد از اینکه جبهه اصلاحات و نزدیکان این جبهه پیشاپیش از انتخابات 1402 برای مجلس کناره‌گیری کرده اند، تاکید می کنند این انتخابات برای اصلاح‌طلبان برگ سوخته است.
حسین مرعشی در گفتگو با روزنامه سازندگی درباره انتخابات گفته است:
به هر حال تعبیری که در جلسات دارم این است که این انتخابات برای اصلاح‌طلبان برگ سوخته است. چون از ابتدا هم در مورد استفاده از برگ انتخابات به تصمیم نرسیده بودند و رها کردند. به این دلیل که به تصمیم نرسیده بودند، الان دیگر انتخابات برای اصلاح‌طلبان برگ سوخته است.
دبیر کل حزب کارگزاران در ادامه می‌گوید:
کلاً اصلاح‌طلبان از بنیان به انتخابات ورود نکرده و پیشاپیش انتخابات را واگذار کردند. این برگ سوخته ممکن است به ما لطمه بزند و آنچه اصلاح‌طلبان باید به آن فکر کنند این است که چگونه با این برگ سوخته برخورد کنند که اگر شرایطشان را بهبود نمی‌بخشد- که نمی‌بخشد- اوضاع را بدتر نکند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی با عنوان «مکتب اصلاح‌طلبی انتقادی، اصلاحات در اصلاحات» نوشته است:
بنابراین نیاز است با رویکردی جدید و با نگاه منتقدانه و اصلاح‌گرایانه در وهله اول به خود اصلاحات و ضعف‌ها و دلایل شکست آن و سپس این نگاه منتقدانه به ساختارهای قدرت و جامعه و در نهایت تلاش برای عبور از موانع سیاسی و فرهنگی برای توسعه همه‌جانبه کشور شکل گرفته و فعال شود. این رویکرد نیازمند نگرشی جدید با قالب‌بندی نو و افراد و فعالینی فرهیخته و منفصل از قید و بندهای گذشته و آشنا به نیازهای نسل جدید و ابزارهای کارآمد امروزین است که با نقد گذشته خود راهی جدید برای اصلاح امور چه سطحی و چه اساسی را بیابد. این نگرش و رویکرد جدید را می‌توان در فرم و قالبی جدید با عنوان «مکتب اصلاح‌طلبی انتقادی» معرفی کرد.
روزنامه آرمان امروز نیز در تحلیل آرایش سیاسی انتخابات به نقل از منتجب‌نیا می‌نویسد:
اصلاحات یک تفکرجاری است و حتی اگر فرد اصلاح‌طلب از دایره سیاسی خارج شود باز هم تفکرش ادامه دارد. مردمی که می‌خواهند کشور به سمت توسعه و پیشرفت برود همواره خواسته‌اند که سیر اصلاح‌طلبی در جریان داشته باشد. اصلاح‌طلبی تفکری است که به پوست‌اندازی و تغییر کمک می‌کند و همینطور کشور را در برابر براندازی و انقلابی دیگر بیمه می‌کند. به این نکته اشاره کنیم که اصلاح‌طلبی با تغییر نسل‌ها محتوا و شکل خود را متناسب با خواست شهروندان همسان‌سازی می‌کند.
بررسی مطالب مطرح شده از سوی اصلاح‌طلبان بیانگر آن است که؛ تکنوکرات های جریان اصلاحات همچنان باور به مشارکت در انتخابات داشته و منتقد جدی طیف تحریمی های جریان اصلاحات می باشند، کارگزارانی ها انتقاد جدی ای به شرایط جبهه اصلاحات و جمع تصمیم سازان آن داشته و متعقدند اصولا رئوس جریان اصلاحات فاقد راهبرد و چشم انداز بوده و اساسا بنایی بر حضور انتخابات بر اساس نگرانی بابت کاهش سرمایه اجتماعی خود و مبنا قرار دادن اصلاحات جامعه محور دارد.
