در جامعه امروز هم این نکته بسیار مهم است که تک تک ما آدم ها که به فراخور زمان و موقعیت های مختلف ممکن است صاحب منصب و میزی شده باشیم یادمان باشد این میز و پست و مقام ماندنی نیستند در نزد ما اجاره داده شده اند.
حالا می خواهد این پست و مقام مدیریت یک مجموعه، معاونت، امام جمعه شهری یا حتی ریاست یک کشور یا نماینده ای از مردم باشد ... فردا روزی کنار خواهد رفت و وقتی این منصب زمانش تمام شد به راحتی باید از ان جدا شود و خود را مالک آن پست و منصب نداند.
اگر خدا را یاری کنید، خدا یاریمان می کند، اما از کدام طریق؟
از طرق بسیار؛ در قلب شما نور ایمان و در روح شما تقوا، در اراده شما قدرت، در فکر شما آرامش مى افکند.
از سوى دیگر فرشتگان را به یارى شما مى فرستد، حوادث را به نفع شما تغییر مسیر مى دهد، قلوب مردم را به شما متمایل مى کند، سخنانتان را نافذ، فعالیت هایتان را پر ثمر مى سازد، آرى یارى خدا جسم و جان و درون و برون را احاطه مى‌کند.
«وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ النَّبِیِّینَ» (آ‌ل عمران/81) خدا از انبیاء میثاق، پیمان گرفت، قول گرفت، «لَما آتَیْتُکُمْ» امروز به شما می دهم، «مِنْ کِتابٍ وَ حِکْمَةٍ» امروز کتاب آسمانی و حکمت و علم به شما می دهم و این ها امروز برای شما و در اختیار شما است. اما «ثُمَّ جاءَکُمْ رَسُولٌ» اگر بعد از شما یک پیغمبر دیگر پیدا شد، «مُصَدِّقٌ لِما مَعَکُمْ» که او هم مثل شما هماهنگ با شماست و با وحی رابطه دارد. معصوم است. کمالاتی که باید داشته باشد را دارد و با شما هماهنگ است ، استعفا بدهید. «لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ» کنار بروید، دیگر شما پیغمبر نیستید و به پیغمبر بعدی ایمان بیاور. «وَ لَتَنْصُرُنَّهُ» او را نصرت و یاری کنید.
بعد خداوند باز تأکید و تأیید می کند که «قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ» آیا اقرار کردید، قول می دهید اگر پیغمبری بعد از شما آمد، کنار بروید؟ «وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِکُمْ إِصْرِی» قول می دهید؟ «قالُوا أَقْرَرْنا» گفتند: ما اقرار می کنیم. قول می دهیم.
مگر خدا به یاری ما بندگان نیاز دارد؟
در واقع این کمک و یاری کردن، یاری کردن خود و کمک به خود است نه خداوند، زیرا یاری کردن دین خدا و پیامبر او و شریعت او و بر پاداشتن دین الهی ، ضامن سعادت و نجات انسان است، چون دین الهی برای تأمین سعادت دنیا و آخرت انسان است و برای خداوند هیچ نفع و سودی در بر ندارد، پس نتیجه یاری کردن خدا که همان یاری کردن دین و آیین الهی است، یاری کردن خود و کمک به تأمین سعادت و کمال خود است.
در بیانی داریم که حضرت علی علیه السلام می فرمایند: “خداوند از روی خواری و ناچاری از شما نصرت و یاری نمی خواهد…..او از شما یاری خواسته در حالی که خود عزیز و حکیم است و سپاهیان آسمان و زمین به فرمان او هستند. نصرت خواهی خدا برای آن است که شما را بیازماید و بهترین عامل به نیکی ها را مشخص سازد.”
یاری کردن خدا تنها با نماز خواندن نیست
آمده است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ؛ اى کسانى‌که ایمان آورده اید اگر خدا را یارى کنید یاریتان می کند و گام هایتان را استوار می دارد.»
تعبیر به یارى کردن خدا به معنى یارى کردن آئین او است، یارى کردن پیامبر او، و شریعت و تعلیمات او، بنابراین یادمان باشد که یاری کردن خدا و دین خدا و رسول خدا و تعلیمات ایشان تنها به این نیست که فقط در ظاهر اهل نماز و دعا و روزه گیر باشیم، در ظاهر ذکر خدا بگوییم. تنها ذکر ظاهری، یاری گر نیست، باید در عمل هم یار بودن را نشان دهیم، اما به طرق مختلف ...
همین که بدانیم در چه جایگاهی هستیم و تا وقتی که لازم است در این جایگاه بمانیم و با گرفتن جایگاه از ما اظهار ناراحتی نکنیم خودش یاری کردن است، اگر نیت و هدفمان رضای خدا باشد.
فردی با قلم کتاب می نویسد و خدا را یاری می کند، کمک مالی هم یاری کردن خداست. فردی که مسجد می سازد خدا را یاری می کند، کمک به بندگان خدا هم یاری کردن خداست زیرا وقتی شما دست بنده ی خدا را می گیرید و به او کمک می کنید مثل این است که خدا را یاری کرده اید. در کار خیر پیش قدم بودن هم مصداق یاری کردن خداست.
گاهی یاری کردن خدا با زبان است؛ اینکه من امر به معروف و نهی از منکر می کنم یعنی دین خدا را یاری می کنم.
یکی از طریق انجام فرامین الهی مانند انجام واجبات و ترک محرمات که برای همه ی مسلمانان در هر موقعیت و شرایطی مشترک است و دوم از طریق خاص شغل یا امکانات خاصی که واجد آنیم مانند اینکه در موقعیت یک معلم ، یک مرجع تقلید ، یک پزشک ، یک مهندس و ... باشیم مسلما هر کسی در هر موقعیتی که قرار دارد بنا بر تخصص و اشرافی که به موقعیت و شغل و کار خویش دارد ، خود بهتر می تواند تشخیص دهد که واجبات و محرمات الهی در آن حوزه چیست و چگونه می تواند دین الهی را در حوزه تخصصی خویش یاری نماید. (تفسیر نور ، ذیل آیه 7 سوره محمد (ص))
نتیجه یاری کردن دین خدا چیست؟
اگر خدا را یاری کنید، خدا یاریمان می کند، اما از کدام طریق؟
از طرق بسیار؛ در قلب شما نور ایمان و در روح شما تقوا، در اراده شما قدرت، در فکر شما آرامش مى افکند.
در بعضى دیگر از آیات قرآن یارى کردن خدا و رسولش در کنار یکدیگر قرار داده شده است. در سوره حشر آیه 8 مى خوانیم: «و ینصرون الله و رسوله اولئک هم الصادقون» با اینکه قدرت خداوند بى پایان است، و قدرت مخلوقات در برابر او بسیار ناچیز، ولى باز تعبیر به یارى کردن خداوند مى کند.
از سوى دیگر فرشتگان را به یارى شما مى فرستد، حوادث را به نفع شما تغییر مسیر مى دهد، قلوب مردم را به شما متمایل مى کند، سخنانتان را نافذ، فعالیت هایتان را پر ثمر مى سازد، آرى یارى خدا جسم و جان و درون و برون را احاطه مى‌کند.
اصل این است که ما به یاری کردن خدا اعتقاد داشته باشیم. ما باید رسم بندگی را به جا بیاوریم، خداوند خدایی خودش را می داند.
حضرت موسی نزدیک رود نیل بود که فرعون به آنها رسید. مردم به موسی اعتراض کردند ولی موسی که به خدا ایمان داشت گفت :نترسید. دریا شکافت و فرعونیان در دریا غرق شدند. موسی نمی دانست که چنین اتفاقی می افتد ولی به خدا اطمینان داشت. حضرت ابراهیم را در آتش انداختند ولی حضرت ابراهیم نمی دانست که در آتش نمی سوزد.
کلام آخر
بنابر این نتیجه یاری دین الهی – یاری کردن به طرق مختلف اعم از انجام همان واجبات و ترک محرمات الهی - موجب یاری خداوند خواهد شد و خداوند متعال در تمامی زمینه ها ،در فکر و اعمال و علم و ... او را یاری خواهد نمود و آثار برکت و یاری خداوند در فکر و کار ، در یک فرد مومن که با اعمال صالح و دوری از محرمات ، دین خدا را یاری می کند نسبت به دیگران مشهود است. بنابراین به نظر می رسد اگر شرط آیه را عمل نماییم، خداوند متعال هرگز در اجرای وعده تخلف نمی نماید .( تفسیر نمونه، ج21، ص: 426)
منابع:
استنادات قرآنی بیانات رهبر معظم انقلاب؛ به نقل از سایت ایکنا
بیانات حجت الاسلام قرائتی؛ درس هایی از قرآن
تفسیر نمونه، ج21
بیانات حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی؛ برنامه سمت خدا
فرآوری: زهرا اجلال
منبع : پایگاه تبیان
