داستان‌های نبیل
اینکه چرا این ماجرا طی روزهای اخیر یک بار دیگر داغ شده، مربوط می‌شود به ماجرای نبیل باهویی؛ مهاجم سوئدی پرسپولیس که ابتدای فصل بر خلاف نظر کادرفنی و با اراده رضا درویش، مدیرعامل سرخ‌پوشان جذب شد و یحیی گل‌محمدی از همان زمان، اعتراضش را نسبت به این موضوع علنی کرد. در ادامه و بر اساس فقر شدید در خط حمله پرسپولیس، یحیی در چند مسابقه از باهویی استفاده کرد، اما هر نوبت حضور این بازیکن در زمین چیزی غیر از ناامیدی مضاعف هواداران و منتقدان به همراه نداشت. اوج قطع امید از باهویی جایی بود که این بازیکن با وجود نیاز شدید پرسپولیس به گل در دیدار با الدحیل قطر یک دقیقه هم به زمین نیامد و در مصاف با هوادار هم صرفا به خاطر محرومیت شهاب زاهدی در ترکیب قرمزها قرار گرفت. این‌طور به نظر می‌رسد که باید او را آخرین مصداق بارز از حیف و میل اموال باشگاه (با به تعبیر درست‌تر پول مردم) دانست.
هشت برابر طارمی
مقایسه خرج پرسپولیس برای استخدام نبیل باهویی با هزینه باشگاه برای جذب استعدادی همچون مهدی طارمی می‌تواند موضوع را جالب‌تر کند. بر اساس قراردادهای منتشر شده بازیکنان پرسپولیس در لیگ چهاردهم، مهدی طارمی به عنوان پدیده آن فصل سرخ‌پوشان دستمزدی معادل 150 میلیون تومان دریافت کرد. در زمان عقد آن قرارداد، نرخ دلار در بازار آزاد حول و حوش 3300 تومان می‌چرخید و این یعنی طارمی برای پرسپولیس 45 هزار دلار آب خورده بود. حالا فکر می‌کنید حضور نبیل باهویی در ایران چقدر برای سرخ‌پوشان خرج برداشته است؟ کسی دقیقش را نمی‌داند و البته به‌طور رسمی هم اعلام نشده، اما یکی از روزنامه‌های ورزشی پرآوازه کشور در زمان حضور این بازیکن ادعا کرده بود نبیل 380 هزار دلار از پرسپولیس می‌گیرد؛ این یعنی چیزی حدود 8.5 برابر قیمت آن زمان مهدی طارمی. دیدید که مبنای محاسبه را ارزی در نظر گرفتیم تا فاکتور سقوط ارزش پول ملی هم از آن حذف شود. آیا واقعا ما در داخل کشور هیچ استعداد دیگری در حد طارمی یا حتی علی علیپور و محمد عباس‌زاده و... نداریم که باشگاه بازیکنان خارجی با این کیفیت استخدام می‌کند؟