موشکهای کروز معمولا به کلاهکهای معمولی یا هستهای مسلح میشوند، اما میتوانند به کلاهکهای شیمیایی یا بیولوژیکی نیز مجهز شوند.
به گزارش ایسنا، موشکهای کروز نوعی هواگرد بیسرنشین هدایت شونده بوده که مسیر آن تا رسیدن به هدف قابل تغییر و هدایت است. در اغلب سامانههای کروز از نوعی موتور جت استفاده میشود، درحالیکه موشکهای دیگر از موتور راکتی استفاده میکنند.
امروزه موشکهای کروز مدرن از ناوبری ماهوارهای برای هدایت خود به سمت هدف استفاده میکنند و برخی حتی میتوانند از منطقه هدف عکس بگیرند. محموله موشک معمولا یک کلاهک در کلاس وزنی 1000 پوندی است.
موشکهای کروز معمولا به کلاهکهای معمولی یا هستهای مسلح میشوند، اما میتوانند به کلاهکهای شیمیایی یا بیولوژیکی نیز مجهز شوند. بسته به موشک کروز خاص و ماموریت آن، وزن و عملکرد کلاهک میتواند بسیار متفاوت باشد.
موشک کروز عاصف هوا به زمین
در بحث موشکهای کروز تهاجمی برد بلند، ایران توانست موشک کروز kh55 را خریداری کرده و آن را مهندسی معکوس کند. kh55، یک موشک کروز مادون صوت با دو بال جمع شونده در میانه بدنه و سه بالچه تعادلی در انتهای بدنه است.
اولین نمونه از این موشک کروز با قابلیت تهاجم زمینی و برد 2500 کیلومتری در روسیه ساخته شد که خطای آن در حدود 150 متر بود.
یکی از تسلیحات پرتعداد بهجا مانده از شوروی در اوکراین، موشکهای کروز kh55 بودند که تعدادشان به 1068 فروند میرسید که 581 موشک کروز به روسیه تحویل داده شد و بقیه تحث نظارت آمریکا در خاک اوکراین نابود شدند.
در سال 2005 فایننشیال تایمز مدعی شد که 12 فروند موشک کروز kh55 از اوکراین به ایران و چین منتقل شده است.
به ادعای مقامات وقت اوکراین 6 فروند از این موشکها را ایران و 6 فروند دیگر را چین خریداری کرد.
با انتقال این موشکهای کروز، پروژه مشکات در ایران کلید خورد.
درواقع مشکات، پروژهای است که در آن موشک کروز روسی KH-55 توسط ایران مهندسی معکوس شده است.
موشک کروز یا علی
شهریور ماه 1391 بود که معاون وزیر دفاع از پروژه مشکات سخن گفت و توضیح داد که وزارت دفاع در آینده نزدیک رونمایی از یک موشک کروز برد بلند با قابلیت شلیک زمین پایه، دریا پایه، هواپایه را در برنامه دارد.
موشک کروز یا علی (ع) اولین تلاش ایران برای طراحی و ساخت یک پلتفرم کروز بود که برد آن 700 کیلومتر است و قابلیت شلیک از روی انواع سکوهای زمینی، هوایی و دریایی را دارا است.
موشک کروز سومار تلاش بعدی ایران در زمینه مهندسی معکوس kh55 بود که در اسفند ماه سال 1393 رونمایی شد.
سومار یک موشک زمین به زمین است و از یک بوستر سوخت جامد برای شلیک از سکوهای زمینی با کلاهک 410 کیلوگرمی بهره میبرد. اغلب رسانهها برد این موشک را 2000 کیلومتر عنوان میکنند.
سومین موشک این مجموعه، کروز هویزه است که بهمن ماه 1397 رونمایی شد. هویزه هم یک موشک زمین به زمین است و 1350 کیلومتر برد دارد و از قابلیت رادارگریزی برخوردار است.
تغییر جزئی در بوستر سوخت جامد و تعویض موتور توربوجت مهمترین تفاوتهای سومار و هویزه هستند.
موشک کروز سومار
موشک بعدی این خانواده، موشک کروز ابومهدی یا طلائیه است که در مردادماه 1402 رونمایی شد و به ناوگان دریایی ارتش و سپاه الحاق شد.
تلاش بعدی ایران، موشک کروز عاصف است که نوعی موشک کروز هوا به زمین است. در حاشیه رونمایی از پایگاه زیرزمینی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بهنام «عقاب٤٤»، موشک کروز هواپایه بردبلند «عاصف» نیز به نمایش درآمد.
این موشک، دارای کلاهکی با قدرت تخریب و انفجار بالاست که میتواند استحکامات سنگین را نابود کند و روی جنگنده سوخو 24 نصب میشود.
موشک کروز هویزه