فضاهای کوچک: خانه‌های کوچک با مسائلی از این دست روبه‌رو هستند: چگونه می توان یک خانه نقلی را راحت و به‌روز طراحی کرد؟
زندگی در یک فضای کوچک انتخابی اقتصادی است، هم‌چنین انتخاب نوعی از سبک زندگی است. اگر تفکر خود را با این نوع سبک از زندگی تطبیق دهید، آن‌گاه از زندگی کردن در چنین فضایی لذت خواهید برد.
در این مطلب متخصصان استراتژی های داشتن یک زندگی کامل در یک فضای کوچک را با ما به اشتراک می گذارند.
زندگی در یک خانه کوچک به معنی کاهش استانداردهای زندگی نیست و این طرز نگاه می تواند به‌عنوان فرصتی برای خلق خانه‌هایی کوچک باشد که نشانه ای از شیوه زندگی مردم در هر منطقه را نشان می دهد.
در طراحی خانه عکس بالا فضای میز کار مسئله اصلی و حقیقتا بازتابی از نیازهای مشتری بود. او در آن‌جا کار می کرد و افراد دیگر را ملاقات می کرد، اما کارکرد شغلی این فضا قابل پنهان‌کردن بود و سریعا می شد آن را تبدیل به یک مرکز تفریحی و فضایی برای خوردن غذا و نوشیدنی کرد.»
این تصاویر نشان می دهند که طراح چگونه یک واحد کوچک 70 متری را برای یک مشتری طراحی کرده است. او می گوید: «ما ابتدا نیازهای اصلی مشتری را تشخیص دادیم: گراف خوردن، خوابیدن، غذا پختن، و سرگرمی و آن را با توجه به اولویت‌ها و مقتضیات فضا تبدیل به گراف دوم کردیم. گراف سوم نشان‌دهنده قسمت‌هایی است که با هم هم‌پوشانی دارند.»به نظر طراح چیزهای که در این پلان وجود ندارد هم بسیار مهم هستند: فضای عمومی یا گروهی.
او می گوید: «فضای عمومی یا گروهی باید در واحدهای کوچک در نظر گرفته شوند. برای مثال، می توان آن‌ها را قسمت خارجی ساختمان یعنی باغ یا حیاط قرار داد.»
به نظر فردی که از آپارتمان 30 متری خود (عکس بالا) به یک آپارتمان 165 متری نقل مکان کرده است، واحدهای کوچک و خانه‌های نقلی باعث می شوند تا افرادی مانند او برای رسیدن به اهداف‌شان تلاش زیادی کنند.
او می گوید: «اگر کیفیت زندگی شما در آن‌چه که درون خانه شما است ریشه ندارد، زندگی در واحدهای کوچک می تواند شما را به سمت یک کیفیت بهتر زندگی سوق دهد؛ البته اگر نخواهید برای همیشه در آن بمانید. شهر حیاط خانه من بوده و هست: به‌جای نشستن در خانه و تماشای تلویزیون برای دیدن دوستانم به رستوران و نمایشگاه می روم.»
این طراح تجربه چند سال زندگی در یک آپارتمان کوچک را دارد. او می گوید: «من در یک خانه 30 متری زندگی می کردم و این به این معنی بود که آشپزخانه جدا نداشتم؛ کل آشپزخانه بر روی دیوار اصلی خانه خلاصه می شد. دوستانم می گفتند که من بدون این‌که از تخت‌خوابم بیرون بیایم می توانم برای خودم صبحانه درست کنم، که تا حدودی هم درست می گفتند.»
او پیشنهاد می کند کمدها و قفسه‌ها را در بالای دیوارها قرار دهیم و قسمت‌های دیگر را از پنجره ساختمان دور نگه داریم تا فضا کمی باز به نظر برسد. او می گوید: «به نظر من در یک خانه 65 متری یک تخت‌خواب مرتفع بهتر از چیزی شبیه یک کاناپه تخت‌خواب‌شو است، چراکه شما می توانید از فضای زیرین تخت استفاده‌های دیگری کنید، مثلا می توانید یک میز و یا یک تلویزیون در این فضا قرار دهید.»
پلان‌هایی برای یک فضای 70 متری طراحی کرده است (عکس بالا)، می گوید که برای داشتن یک تخت‌خواب مرتفع نیاز به یک نردبان است. او یک باکس کشاورزی در کنار پنجره قرار داد تا بتوان در این فضا گل و گیاه پرورش داد و کمی طراوت و شادابی به فضا اضافه کرد.
طراح این اتاق خواب نقلی می گوید: «ساکن این اتاق هنگام کار می توانست میز را بیرون بکشد و هنگامی که نیازی به آن نداشت می توانست آن را تا کرده و جمع کند. او برای نشستن پشت میز یک چهارپایه کوچک داشت که فضای زیادی اشغال نمی کرد.»
هر کسی برای زندگی در یک خانه نقلی ساخته نشده است. زندگی در یک فضای کوچک نیازمند نوعی انضباط و آگاهی شخصی است که شاید در زندگی در فضاهای بزرگ به آن احتیاجی نباشد. او می گوید: «شما باید اولویت‌های تان را بشناسید و قبل از هر کاری باید ابعاد همه چیز را کوچک بگیرید. اما زندگی در یک آپارتمان 30 متری به من اجازه داد تا کتاب بنویسم، سفر کنم و البته یک آپارتمان شخصی بخرم، که شاید در این روزگار این کار کمی دشوار باشد.»
فرایند انتقال به خانه جدید که دو ساختمان با قبلی فاصله داشت یک روز بیش‌تر طول نکشید. او می گوید: «به یاد دارم که به خانه 165 متری جدیدم نگاه می کردم و با خود فکر می کردم که خدای من کلی فضا در این خانه وجود دارد و من وسیله کافی برای پرکردن آن ندارم.»
منبع: houzz ؛ ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه
