رسالت هدایتی حسین (علیه‌السلام)

رسالت هدایتی حسین (علیه السلام) در آن دوران تاریک، اقتضا می کرد که سلطنت شوم امویان را رسوا سازد و سرزمین‌هاى اسلام و مرزهاى قرآن و مصالح اهل قبله را از دست آنان به در آورد تا اسلام و مسلمانان از آن فتنه و تباهى بیاسایند؛ تحریف ها را پاک سازد تا روح اسلام، همانند روزگار پیامبر، تجلّى کند.

حسین (علیه السلام) مصمم بود تا واقعیت امویان را نشان دهد و اسلام و سرنوشت اسلام را از چنگ آنان بیرون آورد. بنابر نقل طبری، آن حضرت در نامه‌اى، در پاسخ به نامه‌هاى مردم کوفه، به آنان نوشت چنین فرمود:
«فَلَعَمْرِی مَا الإمَامُ إِلاَّ الْعَامِلُ بِالْکِتَابِ، وَ الاْخِذُ بِالْقِسْطِ، وَ الدَّائِنُ بِالْحَقِّ، وَالْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اللهِ.»
به جان خودم سوگند که امام بر حق کسى است که به کتاب خدا عمل کند و راه قسط و عدالت را پیشهٔ خود سازد و از حق پیروى نماید و وجود خویش را وقف ذات الهى کند.
سخنان حسین (علیه السلام) همه، بیانگر این رسالت بزرگ هدایتی وى است، چنانکه بنابر نقل طبری، در نخستین خطبهٔ خود در کربلا فرمود: « أَلاَ تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لاَ یُعْمَلُ بِهِ، وَ أَنَّ الْبَاطِلَ لاَ یُتَنَاهَى عَنْهُ؟ لِیَرْغَبَ الْمُوْمِنُ فِی لِقَاءِ اللهِ مُحِقًّا. فَإِنِّی لاَ أَرَى الْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَ لاَ الْحَیَاةَ مَعَ الظَّالِمِینَ إِلاَّ بَرَمًا.»
آیا نمى‌بینید که به حق عمل نمى‌شود و از باطل دورى نمى‌شود؟ در این صورت شایسته است که مؤمن [با عزّت] لقاى پروردگارش را خواهان شود. من مرگ را جز خوشبختى نمى‌دانم، و زندگى با ستمکاران را، جز به ستوه آمدگى و بدبختى نمى‌بینم.
همچنین آن حضرت در آغاز نهضت خود، پس از ورود به مکّه، در نامه‌اى که به مردم بصره نوشت و آن را براى سران و بزرگان آنجا فرستاد و طبری روایت کرده است، چنین فرمود:
«وَ أَنـَا أَدْعُوکُمْ إِلَى کِتَابِ اللهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ ـ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ـ فَإِنَّ السُّنَّةَ قَدْ أُمِیتَتْ وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ إِنْ تَسْمَعُوا قَوْلِی وَ تُطِیعُوا أَمْرِی أَهْدِکُمْ إِلَى سَبِیلِ الرَّشَادِ.»
من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبر او – که درود خدا بر او و خاندانش باد - دعوت مى‌کنم که سنّت را میرانده‌اند و بدعت را زنده کرده‌اند. اگر گفتار مرا بشنوید و پذیرفتاری‌ام کنید ، شما را به راه رشد و سعادت هدایت مى‌کنم.
گفتار و کردار حضرت حسین (علیه السلام)، همه بیانگر نهضتى است بزرگ، براى بیرون‌آوردن سرنوشت اسلام و مسلمانان از چنگ امویان و نشان‌دادن ماهیت پلید آنان و بیان نامشروع بودن حکومت آنان از هر جهت.
خداوند به ما توفیق درک درست نهضت حسینی و گام نهادن به راه حسین (علیه السلام) را عنایت کند.