بر اساس تحقیقات انجام شده توسط توماس جرنون، ابرقاره‌های در حال تجزیه می‌توانند الماس‌ها را از اعماق هسته زمین به بیرون پرتاب کنند. الماس‌ها در حدود 150 کیلومتری زیر زمین تشکیل می‌شوند و توسط فوران‌های کیمبرلیت که می‌توانند تا 133 کیلومتر در ساعت حرکت کنند و انفجار‌های عظیمی در سطح ایجاد کنند، به سمت بالا پرتاب می‌شوند.
به گزارش خبرآنلاین، تیم محققان به بررسی این کیمبرلیت‌ها پرداختند و در نتیجه تحقیقات آن‌ها دریافتند که فوران‌ها به طور منظم حدود 22 تا 30 میلیون سال پس از شروع جدا شدن صفحات رخ می‌دهد.
یکی از مواردی که در این تحقیق به آن اشاره شد این بود که حدود 25 میلیون سال پس از شروع تجزیه ابرقاره گندوانا در آفریقا و آمریکای جنوبی رخ داد. جدا شدن صفحات منجر به جریاناتی می‌شود که در نتیجه باعث ناپایداری و در نهایت منجر به فوران می‌شود.
همچنین منجر به ترکیب سنگ، آب و دی‌اکسید کربن با مواد معدنی مانند الماس می‌شود که همگی با هم مخلوط می‌شوند تا هجوم‌های انفجاری به سمت سطح زمین ایجاد کنند و محققان امیدوارند که کار آن‌ها بتواند به جستجوی ذخایر الماس ناشناخته کمک کند.
به گفته محققان الماس‌ها برای صد‌ها میلیون یا حتی میلیارد‌ها سال در پایه قاره‌ها قرار داشته‌اند. باید محرکی وجود داشته باشد که آن‌ها را به طور ناگهانی به حرکت درآورد، زیرا این فوران‌ها خود واقعاً قدرتمند و واقعاً تحریک پذیر هستند.
