در روایت آمده است هرگاه کسی از شما خواست از تربت بهره گیرد اول آن را ببوسد سپس بر دو دیده اش بگذارد و بر سایر بدن بمالد و بگوید:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ وَ بِحَقِّ مَنْ حَلَّ بِهَا وَ ثَوَى فِیهَا وَ بِحَقِّ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ بِحَقِّ الْمَلائِکَةِ الْحَافِّینَ بِهِ إلا جَعَلْتَهَا شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ بُرْءا مِنْ کُلِّ مَرَضٍ وَ نَجَاةً مِنْ کُلِّ آفَةٍ وَ حِرْزا مِمَّا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ.
خدایا به حق این تربت،و به حق آنکه در آن فرود آمد،و در آن دفن شد،و به حق جدّ و پدر و مادر و برادرش و امامان از فرزندانش،و به حق ملائکه در برگیرندهاش از تو مىخواهم که آن تربت را شفاى از هر درد،و بهبود از هر بیمارى،و نجات از هر آفت،و پناه از آنچه مىترسم و حذر مىکنم قرار دهدى.
سپس از تربت استفاده کن