یکی از اهداف اصلی این فرآیند نوسازی، استفاده از تانک ها بود. اولین تانکی که پا به خاک ژاپن گذاشت، تانک انگلیسی Mark.IV بود که مستقیماَ از بریتانیا وارد شد تا به عنوان راهنمای مطالعات اولیه برای مهندسان نظامی تازه کار ژاپنی عمل کند.
به گزارش روزیاتو، ژاپن تا سال 1925 که دستور تاسیس اولین گردان تانک از ارتش امپراطوری صادر شد، به واردات تانک از کشورهای دیگر، عمدتاً از سراسر اروپا ادامه داد. اما مشکل این بود که تنها تعداد انگشت شماری تانک در اختیار ژاپنی ها بود و همه آن ها نسخه های دست دوم باقیمانده از جنگ جهانی اول بودند.
ارتش امپراطوری ژاپن برای اینکه ثابت کند می تواند بدون کمک خارجی از پس نوسازی برآید، تیمی از مهندسان خود را مامور ساخت اولین تانک کاملاً بومی کرد و آن ها تنها دو سال فرصت داشتند تا این کار را انجام دهند. نتیجه تانکی به نام Type 87 Chi-I بود.
اولین تانک ژاپنی
تانک Type 87 Chi-I براساس چک لیست الزامات ارسالی از بخش فنی ارتش امپراطوری توسعه یافت. این الزامات شامل محدوده وزنی 12 تا 15 تن، فضای کافی برای حمل 5 خدمه، زره کافی برای مقاومت در برابر گلوله 37 میلی متری، برجک کالیبر 57 میلی متری، موتور 120 اسب بخاری و شعاع صعود 43 درجه ای و یک سری نیازمندی های دیگر بود.
فرآیند طراحی این تانک در تابستان 1925 آغاز شد و حدود یک سال ادامه داشت. سپس، در سال 1926، تولید آن رسماً در کارخانه توپخانه اوزاکا، یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان تسلیحات نظامی ژاپن در آن زمان، آغاز شد.
این کارخانه باید در فرآیند تولید کمی خلاقیت به خرج می داد، چرا که هنوز ابزار اختصاصی برای مونتاژ تانک نداشت. برخی تغییرات و جایگزینی ها باید انجام می شد، مانند استفاده از صفحات آهنی ساده به جای صفحات زرهی واقعی. با وجود برخی مشکلات، این روند به آرامی ادامه یافت و در نهایت، تایپ 87 تنها چند ماه پس از موعد مقرر توسط ارتش امپراطوری تکمیل شد.
Type-89
آیا تانک چی- آی برای مدت زمان طولانی در سرویس ماند؟
ساخت چی – آی در سال 1927 به پایان رسید، درست طبق برنامه. متاسفانه، در حالی که این یک تانک کامل به معنای واقعی کلمه بود، اما دقیقاً آماده میدان نبرد نبود. از یک طرف، بسیار بزرگ و سنگین بود و 18 تن وزن داشت که بسیار بیشتر از چیزی بود که درخواست شده بود.
این افزایش وزن ناشی از تلاش برای تقویت پایداری قطعات بود . وزن سنگین به این معنی بود که تانک نمی توانست با سرعت یا مهارتی که ارتش امپراطوری می خواست در میدان نبرد حرکت کند.
تایپ 87 بیشتر به عنوان اثبات نسخه مفهومی در نظر گرفته شده بود تا یک محصول کاربردی. اگر چه این تانک بی نقص نبود، اما یک تانک کارآمد بود که ثابت کرد ژاپن می تواند تانک های خود را در داخل کشور تولید کند.
مهندسان که از این اختراع هیجان زده شده بودند، بیشتر روی مفهوم چی – آی تمرکز کردند و آنچه را که خوب بود را حفظ کرده و آنچه را که کار نمی کرد، حذف کردند.
دو سال بعد، در سال 1929، آن ها تانک متوسط Type-89 را ساختند که به تانک جنگی اصلی ارتش امپراطوری ژاپن تبدیل شد و شاهد استفاده فعال در درگیری ها با چین بود. در سال های بعد، ژاپن به توسعه نمونه های اولیه تانک جدید ادامه داد تا قدرت نظامی خود را بیش از پیش تقویت کند
