روسیه از این خط لوله برای انتقال 50میلیارد متر‌مکعب گاز در سال به چین استفاده خواهد کرد، یعنی تقریبا به اندازه خط لوله نورداستریم1 در زیر دریای بالتیک که در سال2022 آسیب دید. اویون اردن به FT گفت: «دو طرف به زمان بیشتری برای انجام تحقیقات دقیق‌تر در مورد مطالعات اقتصادی نیاز دارند.» وی گفت: «طرف‌های چینی و روسی همچنان در حال انجام محاسبات بوده و این کار به آسانی امکان‌پذیر نیست.»
خط لوله آلتای از شهرهای سیبری شرقی آچینسک، کراسنویارسک، کانسک، سایانسک، آنگارسک و ایرکوتسک عبور کرده و سپس وارد منطقه بوریاتیا در جنوب دریاچه بایکال شده و به مرز مغولستان در نزدیکی شهرک ناوشکی می‌رسد. غول گازی تحت‌کنترل کرملین، گازپروم که مسوول اجرای این پروژه است، گفته که قصد دارد تا سال2030 تحویل گاز را آغاز کند. گازپروم مطالعات امکان‌سنجی این پروژه را در سال2020 آغاز کرد. روسیه در حال افزایش عرضه گاز به چین برای جبران از دست‌دادن بخش عمده‌ای از فروش خود در اروپا از زمان تهاجم این کشور به اوکراین در حدود دو سال‌پیش است که باعث شد کشورهای غربی تحریم‌هایی را علیه مسکو اعمال کنند و وابستگی خود را به انرژی روسیه کاهش دهند. معاون نخست‌وزیر روسیه، ویکتوریا آبرامچنکو، سال‌گذشته به خبر‌‌‌گزاری دولتی تاس گفت که ساخت بخشی از این خط لوله در خاک مغولستان ممکن است در سه‌ماهه اول سال2024 آغاز شود.
کرملین آماده مذاکره با اتحادیه اروپا
الکساندر نواک، معاون نخست‌وزیر روسیه گفته که این کشور آماده مذاکره با اتحادیه اروپا در مورد صادرات گاز طبیعی است زیرا قرارداد ترانزیت با اوکراین در پایان سال2024 به پایان می‌رسد. بر اساس یک قرارداد پنج‌ساله بین مسکو و کی‌یف در سال2019، روسیه از طریق اوکراین به اروپا گاز صادر می‌کند و برای استفاده از شبکه خط لوله خود به اوکراین پول می‌دهد. این قرارداد به‌رغم آغاز جنگ روسیه در اوکراین در فوریه 2022 ادامه یافته، اگرچه ارسال گاز روسیه به اروپا از آن زمان به‌شدت کاهش یافته‌است. رسانه‌های مختلف به نقل از دولت اوکراین گفتند که کی‌یف به‌دنبال مذاکره با مسکو درباره امکان تمدید قرارداد ترانزیت گاز نخواهد بود.
نواک گفت: «اگر اتحادیه اروپا بخواهد، ما آماده گفت‌وگو هستیم. تاکنون چنین تمایلی را مشاهده نکرده‌ایم.» اتحادیه اروپا از ارزیابی همه سناریوها درمورد تمدید قرارداد ترانزیت اوکراین پس از پایان سال2024 سخن گفته است. درگیری در اوکراین که مسکو آن را یک عملیات نظامی ویژه می‌‌‌‌‌‌‌نامد، باعث شد اروپا تلاش کند تا سوخت روسیه را با منابع جایگزین و انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کند.
