به گزارش خبرآنلاین، افزایش نرخ ابتلا به سرطان سینه در زنان جوانتر از 50 سال، متخصصان را متعجب کرده است، اما یک مطالعه جدید اطلاعات جدیدی را ارائه می دهد که می تواند به توقف این روند کمک کند.
مهر در گزارشی به نقل از مدیسن نت نوشت، محققان گزارش می‌دهند که افزایش مداوم تشخیص سرطان سینه طی دو دهه گذشته عمدتاً ناشی از هورمون استروژن، که به طور رسمی به عنوان تومورهای مثبت گیرنده استروژن شناخته می‌شود، است.
دکتر «آتتونجی توریولا»، محقق ارشد و استاد جراحی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، گفت: «این تحقیق راهی برای شناسایی عوامل محرک این نرخ‌های افزایش یافته، با هدف یافتن راه‌هایی برای کند کردن یا معکوس کردن آنها است.»
توریولا در ادامه افزود: «این یافته همچنین می‌تواند به شناسایی زنان جوانی که در معرض خطر ابتلاء به سرطان سینه زودرس هستند، کمک کند تا با مداخلات در آزمایشات بالینی این خطر در آنها کاهش یابد.»
برای این مطالعه، محققان داده‌های مربوط به بیش از 217 هزار زن آمریکایی را که بین سالهای 2000 تا 2019 به سرطان سینه مبتلا شده بودند را تجزیه و تحلیل کردند.
به گفته محققان، در سال 2000، میزان سرطان سینه در میان زنان 20 تا 49 ساله حدود 64 مورد سرطان سینه به ازای هر 100000 نفر بود.
داده‌ها نشان می‌دهند که در طول 16 سال بعد، این نرخ با سرعت کم حدود 0.24 درصد در سال افزایش یافت و تا سال 2016 به 66 مورد در هر 100000 نفر رسید.
اما پس از سال 2016، خط روند سرطان سینه یک چرخش شیب دار را طی کرد و 3.76 درصد در سال افزایش یافت.
تنها سه سال بعد، در سال 2019، میزان سرطان سینه در میان زنان جوان به 74 مورد در هر 100000 زن رسید.
توریولا خاطرنشان کرد: «برای اکثر زنان، غربالگری منظم سرطان سینه حداقل تا سن 40 سالگی شروع نمی‌شود، بنابراین زنان جوان‌تری که مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده می‌شوند، معمولاً به تومورهای مراحل بعدی مبتلا می‌شوند، زمانی که بیماری پیشرفته‌تر و درمان آن دشوارتر است.»
محققان دریافتند که تومورهای مثبت گیرنده استروژن تقریباً کل افزایش موارد سرطان سینه را تشکیل می‌دهند.
در واقع، سرطان‌های سینه که گیرنده استروژن را درگیر نمی‌کردند، در طول دو دهه مطالعه کاهش یافتند.
توریولا گفت: «ما باید بفهمیم که چه چیزی باعث افزایش خاص تومورهای مثبت گیرنده استروژن می‌شود. ما همچنین امیدواریم از کاهش تومورهای منفی گیرنده استروژن درس بگیریم. اگر بتوانیم بفهمیم چه چیزی باعث کاهش این میزان می‌شود، شاید بتوانیم آن را در تلاش برای کاهش یا پیشگیری از انواع دیگر تومورهای سینه به کار ببریم.»