به نقل از هلث دی نیوز، این یافته‌های جدید که قبلاً رادون را به عنوان دومین عامل اصلی سرطان ریه عنوان می‌کند، نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض رادون می‌تواند خطر سکته مغزی را تا 14 درصد افزایش دهد.
دکتر «اریک ویتسل»، محقق ارشد و استاد اپیدمیولوژی و پزشکی در دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: «تحقیق ما افزایش خطر سکته مغزی را در میان شرکت‌کنندگانی که در معرض رادون قرار داشتند در غلظت‌های بالاتر- و تا 2 پیکوکیوری در لیتر (pCi/L)- نشان داد.»
به گفته محققان، رادون زمانی تولید می‌شود که فلزاتی مانند اورانیوم یا رادیوم در سنگ‌ها و خاک تجزیه شوند. این گاز می‌تواند از طریق شکاف‌های اطراف لوله‌ها و شکاف‌های دیوارها و کف‌های زیرزمین راه خود را به خانه‌ها باز کند.
در مطالعه جدید، محققان نزدیک به 159000 زن با میانگین سنی 63 سال را دنبال کردند که هیچ یک از آنها در شروع مطالعه دچار سکته مغزی نشده بودند.
به گزارش مهر، این تیم شرکت کنندگان را به طور متوسط به مدت 13 سال دنبال کرد که در طی آن نزدیک به 7000 سکته مغزی رخ داد.
طبق استانداردهای سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا، میانگین غلظت رادون در داخل خانه نباید از 4 pCi/L تجاوز کند. اگر سطح آن تا این حد بالا برود، آژانس نصب سیستمی برای کاهش سطح رادون در خانه را توصیه می‌کند.
محققان شرکت کنندگان را به سه گروه تقسیم کردند - آنهایی که غلظت رادون از حد مجاز فراتر بود، آنهایی که سطح آنها بین 2 تا 4 pCi/L بود و آنهایی که سطوح کمتر از 2 pCi/L داشتند.
گروهی که بیشترین قرار گرفتن در معرض رادون را داشتند، 349 سکته مغزی در هر 100000 نفر در سال داشتند، در مقایسه با 343 سکته مغزی در گروه میانی و 333 سکته مغزی در گروه با کمترین مواجهه با گاز رادون.
به عبارت دیگر، شرکت کنندگان در گروه رادون بالا در مقایسه با گروه پایین 14 درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار داشتند و در گروه میانی 6 درصد افزایش خطر سکته مغزی وجود داشت.
ویتسل گفت: «برای تأیید یافته‌های ما به مطالعات بیشتری نیاز است.»
