عصر ایران - روز آخر (نهم) جشنواره فیلم فجر در سینما رسانه (برج میلاد) با نمایش 3 فیلم سینمایی احمد (امیرعباس ربیعی)، پرویز خان (علی ثقفی) و شورعاشقی (داریوش یاری) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.
احمد / سودای سیمرغ
کارگردان: امیر عباس ربیعی
بازیگران: تینو صالحی، توماج دانش بهزادی، ساره رشیدی، مهیار شاپوری، عباس جلیل زاده، عماد درویشی، مریم ماهانی
فیلم سینمایی «احمد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و تهیه‌کنندگی حبیب‌اله والی‌نژاد به عمل قهرمانانه شهید احمد کاظمی در 18 ساعت ابتدایی زلزله مهیب بم به عنوان یک حادثه تراژیک ملی می‌پردازد. این اثر برای اولین بار قصه‌ای ناگفته از 18 ساعت ابتدایی حادثه تراژیک زلزله بم و اقدامی قهرمانانه در این ساعات پرالتهاب را همزمان با بیستمین سالگرد این اتفاق روایت می‌کند.
تمام اتفاقات فیلم در محدوده فرودگاه بم رخ می‌دهد و همین محدود سازی باعث می‌شود که به خرده پیرنگها و داستانک‌های زیادی بپردازد که شاید در این حد لازم و مورد نیاز نیست. مشکل دیگر فیلم این است که بسیار سیاسی است و فصد دارد دولت وقت و جریانات سیاسی کشور در آن زمان را دراین 18 ساعت مورد نگرش و بازبینی قرار دهد.
واقعیت این است که اگرچه اسم فیلم احمد است و قرار است تمرکز بر شخصیت و پیشاهنگی او باشد بیشتر سعی دارد تکلیف او را با اتفاقات سیاسی و جناح بندی‌های مختلف مشخص سازد حرکات یا اقدامات قهرمان فیلم بسیار ساده انگارانه فرض شده است.
بازی تینو صالحی در نقش شهید احمد کاظمی فراز و فرود دارد و می‌توان گفت باورپذیر نیست، می‌توان گفت بازی ساره رشیدی - که قبلا در زمینه استند اپ کمدی فعالیت داشته - در نقش یک خانم دکتر درگیر مجروحان بعد از زلزله از نکات برجسته بازیگری فیلم است.
فضاسازی‌های فرودگاه و جمعیت مردم و ... با جلوه‌های ویژه کامپیوتری هم از نکات مثبت و قابل اشاره در فیلم است.
(امتیاز: 1.5 از 5)
پرویز خان / نگاه نو - سودای سیمرغ
کارگردان: علی ثقفی
بازیگران: سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه، بهنام تشکر، علی باقری، المیرا دهقانی، مهدی قربانی، یاسین مسعودی، محمد صادق ملک، نیما نادری، یدالله شادمانی، مهدی فریضه، روزبه رئوفی و ...
فیلم پرویز خان داستانی فوتبالی-تاریخی دارد؛ پس از پیروزی انقلاب و در دهه 60، نام پرویز خان دهداری با سرمربیگری تیم ملی فوتبال دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. سال‌هایی که دهداری تیم ملی را برای حضور در بازی‌های آسیایی1986 سئول آماده کرد. داستان اختلاف با ستاره‌های نامدار تیم ملی هم از اینجا شروع شد. وقتی تیم ملی از سئول باز می‌گشت نامه‌ای توسط 15 بازیکن امضا شده بود که پس از رسیدن به فرودگاه مهرآباد، به بمب خبری تبدیل شد. استعفای 15 بازیکن از حضور در تیم ملی جنجالی‌ترین رخداد فوتبالی دهه 60 بود.
دهداری تیم ملی تازه‌ای با جوانان گمنام تشکیل داد که از میان‌شان تعدادی جزو ستاره‌های بزرگ فوتبال شدند؛ از احمدرضا عابدزاده و مجتبی محرمی تا جواد زرینچه و صمد مرفاوی.
تیم جوان دهداری پس از کسب مقام سومی در جام ملت‌های آسیا، آماده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 1990 می‌شد که حاشیه‌های دیدار دوستانه ایران و ژاپن در استادیوم آزادی، پرونده حضور دهداری در تیم ملی را بست. روزی که تعدادی از تماشاگران با گلوله‌های برفی از معلم اخلاق استقبال کردند.
در سال‌های اخیر فیلم‌هایی در مورد زندگی برخی ورزشکاران ساخته و اکران شده است که به جز فیلم «جهان پهلوان تختی»، سایرین خیلی مورد استقبال اهالی ورزش قرار نگرفتند اما احتمالاً فیلم «پرویز خان» برای جامعه فوتبال جذابیت‌های خاصی خواهد داشت.
نکته قوت فیلم این است که تمرکز اصلی ان بر شخصیت پرویز دهداری است و در کنار ان هم طبیعتا به فوتبال می‌پردازد ولی در نهایت نقطه اوج فیلم را یک مسابقه فوتبال رقم خواهد زد.
صحنه‌های مربوط به مسابقات فوتبال قابل باور و تا حدود زیادی خوب از کار درآمده است و برعکس بسیاری از فیلم‌های فوتبالی احساس ساختگی بودن و یا غیر واقعی بودن را به تماشاچی نمی‌دهد. یک نکته قابل اشاره دیگر فضای شهر، ادارات، خانه و ... دهه 60 بازسازی شده در فیلم بسیار طبیعی و نزدیک به واقعیت آن دوران است.
سعید پورصمیمی حتما نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش اصلی مرد خواهد شد و چه بسا برنده آن. فیلم از پزفزوش‌های اکران خواهد بود.
(امتیاز: 3.5 از 5)
شور عاشقی / سودای سیمرغ
کارگردان: داریوش یاری
بازیگران: شهره موسوی، پیام احمدی‌نیا، مهدی زمین‌پرداز، سیامک صفری، نادر فلاح، علی استادی، بهزاد دورانی، بهرام ابراهیمی
فیلم شور عاشقی درباره کاروان اسرای کربلاست که از کوفه تا شام حرکت می‌کنند و سلما زنی است که مامور می شود رسانه کاروان اسرای کربلا و حضرت زینب (س) باشد و با آگاهی دادن آدمهایی که توسط شمر و ماموران فریب خورده‌اند را روشن کند. در حقیقت این زن کار‌آگاهی سازی را انجام می‌دهد تا نگذارد جای جلاد و شهید عوض شود و حقیقت بار دیگر گم شود.
شور عاشقی سومین ساخته سینمایی داریوش یاری است که پیش از این هم مستند جالب و تاریخی کربلا جغرافیای تاریخ را درباره واقعه عاشورا ساخته بود. عمده تصویربرداری این فیلم در یکی از مناطق کویری خور و بیابانک انجام شده است. این فیلم در هیچ دکوری فیلمبرداری نشد و برای فیلمبرداری کار به دل کویر رفتند.
مشکل فیلم این است که فیلمنامه آن از اساس بر یک پیرنگ اشتباه بنیادش نهاده شده است و یک مقدمه بسیار طولانی و پر دیالوگ دارد تا تازه خط اصلی قصه فیلم جان بگیرد.
یک زمانی برخی فیلم‌ها بود که شاید برای سینما مناسب نبودند ولی گفته می‌شد این فیلم بیشتر مناسب تلویزیون است ولی واقعیت این است فیلم شور عاشقی علی رغم داستان ملتهب و تاریخی آن هیچ جذابیتی حتی برای ارائه در تلویزیون هم ندارد. بهرحال باید در نظر داشت برای روایت هر قصه‌ای ارزش دراماتیک داشتن یکی از ارکان مهم آن است.
در شور عاشقی از همان 10 دقیقه اول می‌توان حدس زد چه اتفاقی رخ خواهد داد و همین امر هم تحقق می‌یابد.
(امتیاز: 1 از 5)
حاشیه‌های روز نهم در سینما رسانه
مهمترین اتفاق جانبی روز نهم جشنواره شلوغ بودن غرفه یکی از اسپانسرهای جشنواره بود که از طریق پیامک و اطلاع رسانی شفاهی توجه بسیاری از حاضران در خانه جشنواره را برای افتتاح حساب و گرفتن وام جلب کرد تا جایی که خیلی‌ها در بیشتر ساعت‌ها با توجه به رسیدن جشنواره به روزهای آخر، سرگرم پر کردن فرم یا بحث درباره چگونگی گرفتن وام و خرید کالا بودند.
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم احمد: وقتی شروع به مطالعه پیرامون شهید احمد کاظمی کردم، در پژوهش‌ها به صفحه‌ای برخوردم که درباره حضور این شهید در بم و فعالیت او نوشته بود. از همان جا قلاب من روی این داستان گیر کرد زیرا احساس کردم این قصه نیاز امروز ماست.
تینو صالحی بازیگر نقش احمد کاظمی: نقش احمد کاظمی چالش بزرگی برای من بود. در شروع کار آقای ربیعی به من کمک کردند و اطلاعاتی را در اختیار من گذاشتند. با هم بررسی کردیم و تمرین‌های طولانی و خوبی داشتیم تا بتوانیم نقش را آماده کنیم. از توماج هم تشکر میکنم. یکی از سخت‌ترین کارها به خاطر مسئولیتش بود. سخت از این نظر که به عنوان نقش اصلی فیلم در چنین کاراکتری حضور داشتم. 20 سال است که در تئاتر کار میکنم و باید جوابگویی افرادی می‌بودم که من را می‌شناختند. این‌ها مجموعه استرس‌هایی بود که برای بازی در این پروژه داشتم.
ساره رشیدی بازیگر زن فیلم احمد: من تلاش کردم با لهجه بمی در فیلم صحبت کنم اما این لهجه به‌قدری سخت بود که کارگردان گفت این لهجه را فعلا کنار بگذاریم. یه همین دلیل با لهجه بمی صحبت نکردم هرچند آن بمی را دوست دارم چون بسیار آهنگ زیبایی دارد.من از 15 سالگی کار تئاتر کردم و اولین کار تصویر من نیز یک سریال برای شبکه فارس بود که البته به پخش نرسید. خوشحالم که آقای ربیعی به من اعتماد کردند و نقش جدی‌ای به من دادند و امیدوارم به همه بازیگران کمدی اعتماد شود.
علی ثقفی کارگردان فیلم پرویز خان: ساختن فیلم سخت است و ساخت فیلم فوتبالی سخت‌تر. توپ غیرقابل پیش‌بینی است و باید از سازمان اوج و از اعتماد آقای پناهی تشکر کنم. ما تجربه‌ای از ساخت فیلم فوتبالی نداشتیم و با بحران‌های زیادی در فیلمبرداری پلان‌های فوتبالی برخورد کردیم. مثلا ما در سرما کات می‌دادیم و بدن بچه‌ها سرد می‌شد، سرد و گرم شدن بدن آن‌ها تا پلان بعدی باعث می‌شد مدام مصدوم دهیم.
آقای پورصمیمی در کار معلم ما بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نبوده باشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید.
مریم سعادت بازیگر نقش همسر پرویز دهداری: مهمترین ویژگی این فیلم برایم این بود که کاراکترها واقعی بودند. البته من آن‌ها را ندیده بودم و ای کاش که فرصتی پیش می‌آمد تا آقای دهداری و همسرش را می‌دیدم. سعی کردم در ایفای این نقش حرف گوش کنم و به وظیفه‌ام عمل کنم و به نقش نزدیک شوم. ضمن این که بازی در این نقش و فیلم برای من بسیار جذاب بود.
داریوش یاری کارگردان و تهیه‌کننده فیلم شور عاشقی: این داستان دست از سر من برنمی‌داشت و طرح فیلم کوتاه و تله‌فیلم و سینمایی و سریال آن را نوشتم. شور عاشقی باید ساخته می‌شد.
آقای مجید مجیدی از زمان نگارش فیلمنامه تا تدوین فیلم کنار ما بودند و تمام نگرانی ما این بود که از ذهن آیینی و پر از ایمان مخاطب دور بمانیم و مخاطب ما را باور نکند. حدود 30 کارشناس در بنیاد فارابی این فیلم را تماشا کردند. حتی گاهی هم مقاومت می‌کردم و برخی به من هشدار می‌دادند که مراقب باش.
من در این فیلم مراقب بودم که به اهل سنت هم توهینی نشود. حدود 30 سال است که با این مفاهیم همراه هستم و کتاب‌های خیلی زیادی خواندم. فیلم «شور عاشقی» را فیلم داریوش یاری ندانید بلکه ارادت سینمای ایران بر بارگاه حسین بن علی (ع) بدانیم.
«شور عاشقی» فیلمی بود که با هدایت دل آن را ساختیم. شاید اگر قرار بود با منطق و عقل این فیلم را بسازیم، به هزار و یک دلیل نباید می‌ساختیم. عشقی که داشتیم بالاترین دلیل ساخت این فیلم بود و تلاش کردیم که فیلم تبدیل به قلکی برای امام حسین (ع) نشود.
