فوکوشیما می گوید: "مردان بیش تری از رفتار مردانه خسته شده اند و می خواهند آزاد باشند". دولت ژاپن نیز به این مشکل توجه کرده است.
به گزارش فرارو، فوکوشیما میچیهیتو قصد داشت با دوست دخترش ازدواج کند. با این وجود، او یک دهه پیش بیمار شد و محبور شد کار خود را متوقف کند و در نتیجه از دوست دخترش جدا شد. او می گوید: "من فکر کردم اگر نمی توانم خانواده ام را تامین کنم نباید ازدواج کنم." او بعدا متوجه شد که بسیاری از مردان ژاپنی به طور مشابه تحت فشار قرار می گیرند تا نقش سنتی مردانه را ایفا کنند. او اکنون در شهر اوزاکا یک "خط تلفن ویژه مردانه" دارد که مردان را تشویق می کند تا در مورد نگرانی های خود صحبت کنند.
به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست؛ در ژاپن با کاهش نرخ ازدواج و ورود زنان بیش تر به نیروی کار، روابط بین مردان و زنان در حال تغییر است. با این وجود، این ایده که مردها نان آور خانه هستند، عمیقا جا افتاده است. در سال 2022 میلادی تنها 17 درصد از مردان واجد شرایط از مرخصی والدین استفاده کردند در حالی که این رقم برای زنان 80 درصد بود. زنان ژاپنی پنج برابر بیش تر از مردان برای انجام کارهای خانه وقت می گذارند.
نتیجه نظرسنجی ای انجام شده در سال 2022 میلادی توسط گروه Lean In Tokyo نشان داد که بیش از 60 درصد از مردان ژاپنی در محل کار به دلیل فشار برای رفتار مردانه احساس ناخوشایندی دارند. در ژاپن که بالاترین میزان خودکشی را در میان کشورهای عضو گروه جی – 7 دارد احتمال خودکشی مردان دو برابر بیش از زنان است.
خط تلفنی ای که فوکوشیما به مدیریت آن کمک می کند در سال 1995 میلادی راه اندازی شد. آن خط عمدتا در تلاشی برای کاهش خشونت خانگی با دادن فرصتی به مردان مضطرب ایجاد شد تا گلایه ها و ناراحتی خود را به یک فرد غریبه بگویند. از آن زمان به این سو آن خط تلفن تماس هایی را در مورد طیف گسترده ای از نگرانی ها از جمله روابط درباره تمایلات جنسی و مسائل شغلی دریافت کرده است. فوکوشیما می گوید: "مردان بیش تری از رفتار مردانه خسته شده اند و می خواهند آزاد باشند". دولت ژاپن نیز به این مشکل توجه کرده است.
دولت ژاپن در سال 2010 هدفی را برای ترویج "مشاوره مردان" در طرح برابری جنسیتی خود گنجاند. در حال حاضر بیش از 80 مرکز مشاوره این خدمات را ارائه می دهند.
نقش های کهن الگوی جنسیتی ژاپن یعنی شوهر حقوق بگیر و مادر خانه دار در دوران رونق طولانی مدت اقتصادی آن کشور پس از پایان جنگ جهانی دوم تثبیت شد. پس از بحران نفت در اوایل دهه 1970 میلادی این نقش های سفت و سخت در بسیاری از کشورهای غربی شروع به از بین رفتن کردند زیرا زنان بیش تری در واکنش به رکود اقتصادی و کمبود نیروی کار وارد عرصه اشتغال شدند. در مقابل، ژاپن سعی کرد با افزایش ساعات کاری مردان سپس از طریق متورم کردن اقتصاد حبابی بزرگ دهه 1980 میلادی بر بحران غلبه کند. "تاناکا توشیوکی" جامعه شناس می‌گوید در حالی که کشورهای غربی از نقطه گذار در روابط جنسیتی عبور کردند ژاپن فرصت تغییر را از دست داد.
از دهه 1990 میلادی با افزایش نگرانی ها در مورد کاهش نرخ زاد و ولد و ورود زنان ژاپنی به نیروی کار درخواست ها از مردان برای مشارکت در کارهای خانگی افزایش یافت. در سال 2010 میلادی دولت تلاش کرد مفهوم "ایکومِن" را ترویج کند که ترکیبی از دو واژه "ایکوجی" (به معنای تربیت کودک) و "ایکِمِن" (مردان باحال!) است. با این وجود، فرهنگ کار در بسیاری از شرکت ها تا حدی به دلیل حاکم بود جو مدیریت مردانه به کُندی تغییر می کند.
هم چنین، تعداد زیادی از مردان ژاپنی تشویق می شوند که متعهد به مسائل شغلی باشند و این موضوع نیز مانع دیگری برای ایجاد تغییر است. مردان بازنشسته معتاد به کار کردن به عنوان "نورئوچی بازوکو" یا "برگ خیس افتاده" توصیف می شوند زیرا به دلیل نداشتن سرگرمی یا نداشتن دوستان زیاد همسران خود را مانند یک برگ خیس که به کفش چسبیده دنبال می کنند. برخی نشریات در ژاپن از این موضوع به عنوان "سندرم شوهر بازنشسته" یاد می کنند. برای مردان درد ناشی از این که همسر مادام العمر آنان را به عنوان یک مزاحم تلقی می کند می تواند بسیار زیاد باشد. فوکوشیما ابراز تاسف می کند که "بسیاری از مردان خود را فدای کار می کنند تا خانواده خود را تامین کنند اما بعدا در زندگی متوجه می شوند که به خانه تعلق ندارند".
فوکوشیما که تمایل مردان به تسلط خود را به عنوان "زره مردانگی" توصیف می کند امیدوار است مردان بیش تری احساس کنند که می توانند از خود ضعف نشان دهند. او می گوید البته تحقق این آرزو در جامعه ژاپن هنوز آسان نیست. او می گوید برخی از مردانی که با خط تلفن ذکر شده تماس می گیرند احتمالا برای پنهان کردن احساس تحقیر شدن خود موضعی پرخاشگرانه دارند. در مورد شخص فوکوشیما وقتی از او پرسیده شد که اگر قرار بود دوباره از دوست دخترش خواستگاری کند یا از او جدا شود چه کاری انجام می داد او می گوید احتمالا کماکان گزینه دوم را انتخاب می کرد. او می گوید: "حتی اگر من با این ایده که یک شوهر ناتوان هستم مشکلی نداشته باشم پرسش این است که او چه فکری خواهد کرد؟ اطرافیان مان چه فکری خواهند کرد"؟
