تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین
تقریبا 10 تا 30 درصد از مردم آمریکا با شروع فصل پاییز دچار واکنش های حساسیتی و به ویژه التهاب مخاط بینی آلرژیک می شوند.
التهاب مخاط بینی آلرژیک در اثر واکنش ازدیاد حساسیتی ایجاد می شود.
زمانی که فرد نسبت به گرده های پاییزی گیاهان و البته گیاه ابروسیا حساسیت داشته باشد، دچار این التهاب می شود.
حساسیت به گیاه ابروسیا
حساسیت به گیاه ابروسیا (کهنه واش)، درست مانند دیگر حساسیت ها، زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن، پاسخ بسیار محکمی به یک ماده خارجی می دهد.
البته این ماده خارجی در اینجا، دانه های ریز گرده های گل کهنه واش و ماده ای کاملا بی ضرر است.
اما سیستم ایمنی بدن با آن به گونه ای رفتار می کند که گویی تهدیدی برای بدن است.
سلول های ویژه ایمنی شروع به ارسال آنتی پادی برای مقابله با پروتئین های موجود در گرده گل این گیاه می کنند.
سپس به دنبال هم یکسری واکنش های بیوشیمی رخ می دهد که موجب جاری شدن هیستامین در جریان خون می شود.
این ترکیب شیمیایی، شناخته شده ترین علامت واکنش های حساسیتی است.
گیاه ابروسیا، علاوه بر عطسه، آبریزش و کیپ شدن بینی و اختلال در خواب، می تواند موجب سرخی و پف کردگی چشم ها، خارش گلو و حتی کهیر شود.
در موارد شدیدتر حتی موجب مشکلات سینوسی و حمله آسم می شود. از دیگر واکنش های حساسیتی می توان به آنافیلاکسی اشاره کرد.
آنافیلاکسی، نوعی واکنش جدی است که به طور ناگهانی آغاز می شود و می تواند منجر به مرگ شود.
این واکنش حساسیتی معمولا با علایمی مانند ضایعات جلدی، خارش، تورم گلو و افت فشار خون همراه است.
گرد و غبار و مایت ها
یکی دیگر از دلایل اصلی ایجاد حساسیت پاییزی مایت ها هستند. وجود گرد و غبار و مایت ها در فصل پاییز معمولا زیاد است و به راحتی در افراد ایجاد واکنش های حساسیتی می کند.
زمان اوج حساسیت به ابروسیا
اگر افرادی که به گیاه ابروسیا حساسیت دارند، در معرض آن قرار نگیرند، دچار حساسیت شدید نمی شوند.
اما این کار در سخن آسان است، نه در عمل. در واقع بیش از 17 نوع گیاه ابروسیا وجود دارد و هر یک از این گیاهان می توانند حدود یک بیلیون گرده منتشر کنند.
این گرده ها آنقدر سبک هستند که با کوچکترین و ملایم ترین نسیم، جابه جا می شوند.
گرده افشانی این گیاه، از اواخر تابستان شروع شده و تا هفته های اولیه پاییز و وقتی که سرما آن را متوقف کند، ادامه می یابد.
تحقیقات نشان داده است به دلیل افزایش دما و دی اکسید کربن، فصل گرده افشانی این گیاه نیز بیشتر شده است.
روش های موثر در پیشگیری از حساسیت
برخی از افراد برای دوری از این گیاه و مایت ها و گرد وغبار، از ماسک استفاده می کنند. اما باید گفت که این ماسک ها چندان موثر نیستند.
اگر شما به این گیاه و همچنین مایت های گرد و غبار حساسیت دارید، به توصیه های زیر اهمیت دهید.
* وقتی گرده افشانی این گیاه در بیشترین حالت ممکن قرار دارد، در فضای های باز به ویژه نقاط پر گل و گیاه قرار نگیرید.
* زمانی که در خانه یا داخل خودروی تان هستید، پنجره ها را ببندید. با استفاده از تهویه هوا می توانید هوای اطراف خود را خوب و مناسب نگهدارید. البته مراقب باشید، فیلتر دستگاه های تهویه تان نو و تمیز باشند.
* اگر مدتی را در فضای بیرون از خانه بودید، به محض وارد شدن به خانه، لباس تان را، که ممکن است ذرات گرده های گیاهان به آن چسبیده باشند، در آورید.
همچنین لباس های خیس تان را با خشک کن ماشین لباسشویی، خشک کنید و برای خشک شدن در هوای باز قرار ندهید.
* قبل از خواب، دوش بگیرید تا گرد و غبار و گرده های گیاهان از روی لباس و بدن تان پاک شوند.
* با استفاده از آب نمک، روزی دو بار بینی تان را شستشو دهید.
* از دستگاه های رطوبت گیر استفاده کنید. البته همیشه توصیه شده است که از مرطوب کننده استفاده کنید تا به تنفس تان کمک شود. اما کپک و مایت های گرد و غبار در محیط های مرطوب رشد می کنند و واکنش های حساسیتی را موجب می شوند.
* حیاط خود را از برگ‌های خشک و دیگر گیاهان مرده تمیز کنید و اجازه ندهید که این بقایای گیاهی درحیاط خانه جمع شوند.
درمان حساسیت
اگر هیچ کدام از تمهیدات دوری از مواد آلرژی زا نتیجه نداشت، آنتی هیستامین مصرف کنید. این دارو یکی از موثرترین و آسان ترین روش درمان حساسیت است.
اگر حساسیت تان خیلی جدی و خطرناک نباشد، می توانید با استفاده از این دارو، علایم حساسیتی را کاهش داده و یا متوقف کنید.
از برخی از داروهای آنتی هیستامین می توان به فکسوفنادین، سیتریزین و لوراتادین اشاره کرد. اگر بینی تان نیز کیپ شده بود، می توانید از داروهای ضد احتقان استفاده کنید.
البته توجه داشته باشید که تمام این داروها عوارض جانبی داشته و فشار خون را بالا می برند.
بنابراین اگر سابقه فشار خون بالا دارید، بدون تجویز دکتر هیچ یک از این داروها را مصرف نکنید و در موارد حاد حساسیتی که حتی می توانند خطر مرگ داشته باشند، با پزشک مشورت کنید.
