|
محمدبن سیرین گوید: اگر کسی بیند عطا به وی داد، باید دید که آن عطا چه باشد و عطا دهنده معروف بود یا مجهول، یا زن جوان بود یا پیر، آنگاه تعبیر کند. اگر بیند که آن چنان بود که مردم آن دوست دارند، دلیل بر نیکوئی، اگر به خلاف این بود، دلیل برمضرت است. اگر بیند آن عطا به وعده خطا بود، دلیل بر دروغ و عشوه بود. اگر آن عطا جامه بود، یا میوه یا چیزی شیرین، دلیل است که با بزرگان پیوندد و منفعت یابد. اگر بیند که جهودی یا ترسائی عطائی به وی داد، دلیل است که عطا دهنده مسلمان شود. ابراهیم کرمانی گوید: اگر دید که کسی عطائی به وی داد و او بگرفت و شکر گفت، دلیل بر زیادتی مال بود و تندرستی. اگر شکر نگفت به خلاف این است.
|
