|
محمدبن سیرین گوید:
اگر بیند پیری او را رگ گشاد، دلیل که از دشمن سخنی به طعنه شنود یا مالش تلف شود. اگر بیند رگ زد و خون ازاو برآمد، دلیل که از جهت سلطانی غمی به وی رسد و به مقدار آن خون زیانی به وی رسد.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند عالمی او را رگ بگشاد و خون بسیار آمد در طشتی یا طبقی، دلیل بود که بیمار شود و مال خود را در بیماری هزینه کند.
اسماعیل بن اشعث گوید:
رگ گشادن از دست راست، دلیل بر زیادتی مال و خواسته بود و رگ گشادن از دست چپ، دلیل بر زبونی کار دوستان بود. اگر بیند که کسی معروف او را رگ می زد اگر زن آبستن بود، دختر آورد و اگر آبستن نباشد، به دختر آبستن شود.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند رگ زد و خون بسیار از وی بیرون آمد، چنان که هیچ خون در تن او نماند، دلیل که به زودی بمیرد. اگر علتی دارد، در مخاطره بود و از آن علت نرهد. معبران گویند: رگ زدن به خواب، چون بیننده مستور بود شادی و خرمی بیند. اگر مستور نباشد، دلیل مفارقت و زیان بود او را به مقدار خون رفتن.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
رگ زدن در خواب بر چهار وجه است.
اول: گشایش کارها.
دوم: سفر.
سوم: خصومت(مرافعه برای مال).
چهارم: شریک شدن.
اگر بیند که رگ زد و خون نیامد، دلیل بر خصومت است. اگر خون بیرون آمد، دلیل است بر یافتن مال یا خسران مال.
اگر بیند که تن او بی جراحتی خون آلود شد، دلیل که چیزی بدو رسد.
محمدبن سیرین گوید:
رگهای تن، دلیل بر اهل بیننده و خویشان او کند از بهر آن که رگ ها در همه تن است رگهای سر و پیشانی، دلیل بر مهتران کند و رگهای دست و بازو، دلیل بر برادران و خویشان مادر کند و رگهای پشت، دلیل بر خویشان پدر کند و رگهای بیرون در آن، دلیل بر اهل دودمان کند و رگهای ساق، دلیل بر مال و معیشت مردم کند. اگر بیند رگ بگشاد و آن رگ بریده شده یا خشک شد، دلیل که یکی از خویشان وی که بدان تعلق دارد، از دنیا رحلت کند و بعضی از معبران گویند: غم و اندوه و مصیبت به خویشان او رسد و باشد که درغربت افتد و از خویشان خود جدا ماند. اگر بیند کسی او رگ زد، دلیل که از خویشان او مالش تلف گردد.
حضرت دانیال گوید:
اگر کسی بیند رگ قیفال بگشاد، دلیل که کارها بر وی بسته شود. اگر بیند رگ باسلیق بگشاد، همین تاویل دارد. اگر بیند که رگ اکحل بگشاد، یعنی رگ میان دست، دلیل بستگی کارها کند. اگر سائل گوید که از رگ خون می آمد، مال یابد و چون گوید که خون از رگ می رفت، دلیل که او را زیانی رسد و معبر باید که در لفظِ بیننده خواب نگاه کند و تعبیر بر موجب او کند. اگر بیند رگ او تهی و کبود شد، دلیل که وی را اندوهی یا زیانی رسد.
|
