عصر ایران ؛ نهال موسوی - برنامه‌های ویژه تلویزیون برای عید امسال یک تغییر بزرگ را نسبت به دو سال گذشته داشت و آن هم اینکه افراد مختلفی به شبکه‌های مختلف تلویزیون دعوت شدند و در این ویژه برنامه‌ها شرکت داشتند. از هنرمندان، ورزشکاران و کار آفرینان گرفته حتی تا خانواده‌های شهدا و ...
شکی در این قضیه نیست که برنامه‌های ویژه عید 1403 نسبت به دو سال گذشته ریاست پیمان جبلی در صداوسیما و حضور وحید جلیلی در قائم مقامی آن بسیار جذاب تر و حتما با بیننده بیشتری همراه بوده است.
در همان روزهای قبل از سال تحویل در یاداشتی تحت عنوان «اولین پیام بهاری سال 1403: صداوسیما شکست خود را پذیرفت ؛ مبارکه ...» به این تغییر رویکرد تلویزیون اشاره کردیم و آن را به فال نیک گرفتیم و همین استقبال مخاطبان را هم ذکر کرده بودیم.
حال در چند روز گذشته ویدیویی از وحید جلیلی قائم مقام فعلی صداوسیما در فضای مجازی بازنشر شده است که مربوط به زمان قبل از رسیدن به مقام فعلی در صداوسیماست، او منتقد رویکرد برنامه تلویزیون برای شب یلداست که تصمیم داشته‌اند یک هنرپیشه قدیمی را به یکی از شبکه‌های تلویزیون بیاورند و ...
محمدحسین رنجبران که خود از مجری‌های سابق تلویزیون است و از سال 1396 تا سال 1400 یعنی قبل از آمدن تیم جبلی - جلیلی مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما بود در توییتی همراه با بازنشر ویدیو حرفهای وحید جلیلی نوشته است که: «در کمتر از دو سال و نیم بزرگواران از شعار تحول در رسانه ملی با محوریت سلبریتی زدایی رسیدند به این جا که نوروز امسال به هر سلبریتی نازنین برای آمدن روی آنتن 200 تا 800 میلیون تومان حق القدم دادند، آنهم از بودجه ای که به بهانه تغییر مسیر رسانه ملی چند برابر شده است!»
حتما محمدحسین رنجبران بدون سند و مدرک این اعداد را اعلام نکرده است چون با تبعات حقوقی این قضیه کاملا آشنایی دارد.
با استناد به این مبالغی که رنجبران نوشته است حال این گزاره مطرح می‌شود که برای حضور چند ساعته یک سلبریتی در تلویزیون آیا پرداخت 800 میلیون تومان واقعا توجیه دارد؟ حتی همان 200 میلیون تومان؟
نکته بعدی این است که در این 3 روز ویژه برنامه‌های شب عید و سال تحویل تلویزیون تعداد سلبریتی‌هایی که در این برنامه‌ها حضور پیدا کردند واقعا بسیار زیاد است اگر به هر کس هم 200 میلیون تومان داده باشند اعداد و ارقام تولید این برنامه‌ها نجومی خواهد بود.
آیا این دستمزد یا به قول رنجبران حق القدم بسیار گران نیست؟ چرا و و چگونه و یا بر اساس چه معیاری به این اعداد و ارقام رسیده‌اند؟ در صورتی که همان کمترین مبلغ هم بیشتر از حقوق یک سال یک کارمند است؟
در این میان هیچ نقد و خرده‌ای بر سلبریتی یا هنرمند و ورزشکار و ... نیست چون او با پیشنهادی مواجه شده است و قبول کرده است ولی این پرسش متوجه برنامه سازان تلویزیون است که چرا حضور افراد در یک برنامه تلویزیونی را چنین پر هزینه کرده‌اند؟
آیا شبکه‌های تلویزیونی در رقابت با همدیگر باعث چنین اتفاقی شده‌اند؟ شبکه‌هایی که منبع سرمایه پشت همه آنها از یک سرچشمه است و همگی از از بیت المال پول می‌گیرند چرا باید چنین رقابتی را با هم داشته باشند؟
آیا یک ساز و کار یا یک نوع استانداردسازی برای جلوگیری از اینچنین افزایش قیمتی وجود ندارد؟ یک شورای هماهنگی بین این شبکه‌های تلویزیون برای سیاست گذاری کلان در چنین مواردی وجود ندارد؟
وحید جلیلی کجاست؟ از این پول‌های هزینه شده خبر دارد؟ اگر زمانی مخالف حضور هنرمندان قبل از انقلاب در تلویزیون بود حال با حضور ایرج خواننده معلوم می‌شود که در این مورد هم تغییر نگرش داده‌اند. (که البته بسیار هم خوب است)
چرا برای این برنامه‌ها و ساز و کار پشت آنها هیچ سیستم شفافی وجود ندارد که حداقل مردم مطلع شوند پولی که از مالیات آنها و یا درآمدهای ملی خرج چنین برنامه‌هایی می‌شود چگونه و با چه متر و معیاری هزینه شده است؟
چرا افراط و تفریط همیشه وجود دارد؟ دو سال شروع می‌کنند به توقف برنامه‌سازان و جلوگیری از حضور سلبریتی‌ها و بعد اینبار از آن طرف پشت بام بر زمین می‌افتند و برای آوردن یک سلبریتی حتی حاضر می‌شوند تا 800 میلیون تومان هم پول بدهند.
واقعا برایم جای پرسش است آن شخصی که با 800 میلیون به تلویزیون آمده است چه کسی بوده و چه اتفاقی را رقم زده که حاضر شدند برای حضور او چنین مبلغی را پرداخت کنند؟ و تاثیر این حضور 800 میلیون تومانی بر مخاطبان چه بوده است؟
یک ضرب المثل قدیمی می‌گوید:
نه به آن شوری شور نه به این بی نمکی
نه به آن قدر رسا نه به این خم خمکی
متاسفانه همیشه یا بسیار بی نمک است یا شورش را در می‌آورند!
