البته که آقای یوسفی خیلی آدم محترمی است، اما خوشحال‌تر می‌شویم اگر به سبک برخی مسوولان و تریبون‌داران بدون سند و مدرک از زبان مردم حرف نزنند. پرسش اینجاست که شما از کجا فهمیدی بیشتر مخاطبان تلویزیون خواهان ادامه حضور جواد خیابانی هستند یا حتی از کار خود شما رضایت دارند؟ مرجع این اظهارنظرتان کی و کجا بوده؟ کدام نظرسنجی و پژوهش دلالت می‌کند بر اینکه عمده بیننده‌ها از کار شما و همکار دوست‌داشتنی‌تان رضایت دارند و ترجیح می‌دهند حالا حالاها در جام‌جم باشید؟ البته ممکن است حق با شما باشد، اما بهتر نیست مستند سخن بگویید؟ مثلا خوب است به این سوال جواب بدهید که تصور می‌کنید چند درصد از مردم ایران صبح‌های جمعه برنامه خود شما یعنی «ورزش و مردم» را تماشا می‌کنند؟ داریم از برنامه‌ای صحبت می‌کنیم که ادعا دارد قدیمی‌ترین شوی ورزشی تاریخ تلویزیون ایران است. این برنامه در سال‌های اخیر چقدر موثر و موج‌ساز بوده؟
شاید هم دوستان خوب‌مان که بعضا از این حرف‌ها می‌زنند، تحت تاثیر آن عده از اطرافیان‌شان هستند که از سر رودربایستی یا با اغماض از کارشان تعریف می‌کنند و قائل به هیچ نقد و نظر متفاوتی نیستند. فریبنده است اگر جامعه آماری‌تان فقط همین جماعت باشد. در هر صورت تلویزیون ملک و میراث کسی نیست که قرار باشد برای همیشه آنجا بماند. در عین حال قویا اعتقاد داریم اگر این رسانه به شکل خصوصی اداره می‌شد و مثل خیلی از نمونه‌های خارجی ناچار بود بر اساس جلب رضایت حداکثری مخاطبان درآمد داشته باشد، بسیاری از نیروها و سیاست‌هایش را تغییر می‌داد. اگر خیلی از این عزیزان (منظورمان لزوما آقایان یوسفی و خیابانی نیست) همچنان در جام‌جم حضور دارند، این موقعیت را بیشتر از هر چیز دیگری مدیون بودجه سرشار دولتی سازمان هستند؛ آنچه تا حد زیادی تلویزیون را از بها دادن به سلیقه و دیدگاه مخاطبان بی‌نیاز کرده است.
و در پایان این مطلب بد نیست یک سوال دیگر هم از پیمان یوسفی عزیز بپرسیم؛ اینکه چرا هرگز در مورد خروج عادل فردوسی‌پور از تلویزیون موضع نگرفتید؟ آیا او دوست و همکار شما نبود؟ آیا مردم نمی‌خواستند مجری و تهیه‌کننده برنامه نود همچنان به کارش ادامه بدهد و فوتبال گزارش کند؟ شاید هم حرف زدن در مورد فردوسی‌پور صرف نمی‌کرد و ممکن بود جایگاه شما را به خطر بیندازد؟ البته که ما قضاوت‌تان نمی‌کنیم، فقط طرح پرسش کردیم.
