اگر آرمین در حکومت امام علی(ع) بود!/ لالایی چپ‌های تحریمی برای کودکان نوفرقانی

سرویس سیاست مشرق _ "محسن آرمین" از چپ های ستادی و از دستگیرشدگان فتنه 88 است که اصلاح طلبان او را بعنوان سخنران و مفسّر قرآن نیز ترویج می کنند.

آرمین که از ارکان اصلی "تحریم انتخابات" در اردوگاه جریان چپ به شمار می رود همان فردی است که یکی از تندترین انتقادها را خطاب به بیانیه مشهور به "بیانیه 110 امضایی اصلاح طلبان نجیب" که بر حضور در انتخابات تأکید داشتند مطرح کرد.

این فرد که گاهی به عنوان سخنران شب قدر برای برخی اصلاح طلبان نیز سخنرانی می کند، به تازگی طی اظهاراتی در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان که سایت جماران آنها را منتشر کرد، گفته است: کتمان به معنای وارونه نشان دادن، تحریف و تأویل حقیقت به طریق باطل، به تعبیر قرآن شیوه رایج عالمان سوء ادیان است. یعنی مثلا سه و نیم میلیارد دلار اختلاس شود که کار یک نفر و دو نفر نیست؛ و آن وقت شما به جای اینکه این واقعیت را بیان کنید، در نماز جمعه بگویید یک نفر اشتباهی کرده و بعد هم تعقیب شده است. این وارونه و تحریف کردن واقعیت است.

او می افزاید: اینها در واقع دین‌فروشی می‌کنند و برای تحمیق مردم نه تنها سخنگوی امام زمان(عج) می‌شوند، بلکه محرم اسرار امام زمان(عج) هم می‌شوند. اینها هستند که می‌فهمند دل امام زمان(عج) از چه چیزی به درد می‌آید و هر چه مخالف میل آنها باشد را می‌گویند دل امام زمان(عج) را به درد آورد. یعنی در واقع میل و خواست خودشان را به خدا و اولیاء الهی نسبت می‌دهند. ظاهرا دارد آیه قرآن را می‌خواند تا اینکه شما تصور کنید دارد حرف خدا را می‌زند. اما این آیه را به گونه دیگری معنا می‌کند و جلوه می‌دهد که شما فکر کنید حرف خدا است در حالی که حرف خدا نیست.

آرمین در ادامه کنایه های خود تصریح می کند: برای توجیه رانت و فساد، چهره دین و اولیاء خدا را به راحتی و آشکارا وارونه می‌کند. چهره علی(ع) که مظهر عدالت است را وارونه می‌کند؛ و به نهج البلاغه هم استناد می‌کند. وقتی از او سؤال می‌شود که آیا ما این همه رانت و فساد را می‌خواستیم؟! جواب می‌دهد که زمان حضرت علی(ع) هم اختلاس و فساد بود. برای اینکه رانت و فساد را توجیه کند، کلام حضرت علی(ع) در نهج البلاغه را وارونه معنا و تفسیر می‌کند و تصویر مشوشی از مولا علی(ع) به دست می‌دهد تا بتواند این رانت و فساد را به راحتی توجیه کند. یکی هم نیست به اینها بگوید مگر هر روز در حکومت علی(ع) فسادهای چند هزار میلیارد درهمی رخ می‌داد؟! مگر در حکومت علی(ع) رانت و رشوه وجود داشت؟! مگر عالم‌نمایان در حکومت علی(ع) اساسا امکان عرض اندام داشتند؟! یعنی حاضر هستند رسالت الهی را ناقص جلوه بدهند برای اینکه فساد و رانت را توجیه کنند.[1]

*صحبت های آرمین را باید تحلیل درست و پیوست عقلانی خواند وگرنه چنین سخنان شداد و غلاظ ظاهرا عدالتخواهانه ای می تواند هرکسی را گمراه کند. همچنان که ابن ملجم نیز با همین قرائت های عدالتخواهانه گمراه شد!

در واقع از همینجاست که مشخص می شود چرا عدالتخواهان تندرو و نوفرقانی ها با بعض اصلاح طلبان مخرج مشترک فراوان دارند و چرا رجال کارآمدی که نوعا از سمت و سوی اینان مورد ترور شخصیت و تخریب قرار می گیرند یکی هستند؟!

آرمین که یکی از بازجویان خشن دهه 60 است؛ همانند عدالتخواهان تندرو از قرائت های تندی برخوردار است. قرائت هایی تند تا آنجا که می بینیم جلوی فهم عقلانی و تاریخی او را نیز گرفته است.

او که خود را در ظاهر امر؛ عصبانی از وقوع فساد موسوم به پرونده چای دبش نشان می دهد؛ در حالی نحوه تعامل یک خطیب جمعه با این فساد را تحریف می نامد که توضیح نمی دهد از نظر او کدام قسمت سخن آن خطیب جمعه غلط بوده است؟

آیا مثلا دستگاه قضایی بخاطر یک پرونده فساد باید کشور را به آتش می کشید یا ده ها نفر را اعدام می کرد تا دل تندروهایی مثل آرمین یا نوفرقانی ها یا عدالتخواهان خنک شود؟

پر واضح است که آرمین از عقلانیت نهفته در سخنان آن خطیب محترم که بر برخورد با عوامل پرونده فساد تأکید کرده است اینچنین برآشفته و به جوش آمده زیرا "عقل" شاقولی است که می تواند آب سرد را بر جوش و خروش های بی‌مورد بریزد و انسان های راستین و عقلانیت محور را به مردم بشناساند.

و اما حکومت امیرالمومنین(ع) و حقایق آن...

اولا باید دانست که رانت و فساد هرگز قابل اندازه گیری نیستند که فردی بخواهد در قبال آنها از عبارت "این همه" استفاده کند!

به سخن دیگر اینکه مادام که یک حکومت پاک باشد و فساد سیستمی نداشته باشد؛ تعدد پرونده های فساد مکشوفه نشانی از عدالتخواه بودن حکومت است نه نشانه رهاشدگی فساد!

ثانیا البته که در حکومت امیرالمومنین(ع) و حکومت امام مجتبی(ع) نیز فسادهای کلان رخ داده است و آرمین با انکار مسلمات تاریخ قصد فریب مخاطب را دارد.

آرمین باید ماجرای فساد بزرگ منذر بن ابی جارود که اتفاقا فرماندار امیرالمومنین(ع) بود را در کتاب الغارات بخواند.

و یا ایضا ماجرای فساد مالی امیر لشکر امام مجتبی(ع) را در سایر کتب تاریخی.

این انتظار زیادی نبود که آرمین بدون مطالعه درباره فساد کارگزار مالی امام کاظم(ع) اینچنین روی منبر نرود و پنجه به صورت حقیقت نکشد!

یا همینطور عالم‌نمایانی که آرمین در قبال آنان هم تاریخ را نخوانده است... افراد بی معلوماتی که در همه عصر و زمان ها و حتی در حکومت معصوم(ع) نیز یواشکی از منابر بالا می رفتند و کسانی را دور خود جمع می‌کردند.

از نظر آرمین امثال ابوموسی اشعری یکی از همان عالم نمایانی نبود که در حکومت علی(ع) خود را به منبر رساند و اتفاقا هزینه های بزرگی را نیز به حضرت تحمیل کرد؟!

چرا آرمین این حقایق تاریخی را کتمان و تقلا کرده به بهانه این کتمان؛ نظام جمهوری اسلامی را زیر ضربه ببرد؟

آرمین می داند آیا که معاویه و عمروعاص نیز از جمله همان به ظاهر عالمانی بودند که در مقابل علی مظلوم(ع) قد برافراشتند و امروز کسانی مثل آرمین منکر این حقایق تاریخی هستند؟

آیا آرمین در تاریخ نخوانده که عده ای از همین عالم‌نمایان چگونه در هنگام حضور امیرالمومنین(ع) در جنگ نهروان؛ منابر کوفه را تصاحب و شروع به دعا برای هزیمت و شکست سپاه علی(ع) کردند؟ (حضرت امیر پس از اطلاع از توطئه این عالم‌نمایان دستور تبعید آنها را صادر کرد)

پس می بینیم که تاریخ چگونه قرائت غلط، تند و منعزل از عقلانیت آرمین را هویدا می سازد و از همین روست که رهبر انقلاب دائما بر مطالعه و خاصّه مطالعه فلسفه و تاریخ تأکید دارند.

جالب است که بدانیم ابن ملجم نیز با همین قرائت های شداد و غلاظ دور از عقل بود که معتقد به فساد علی(ع) شد و تصمیم به ترور انقلابی مولا گرفت. در حالیکه پر واضح است حکومت علی(ع) نیز اکنون توسط آرمین مستمسک قرار گرفته تا حکومت سیدعلی مورد ترور واقع شود!

دقت شود که معضل "سخنرانان بی مطالعه و پر غلط" فقط شامل اردوگاه چپ نیست و در سوی دیگر ماجرا هم شاهدیم سخنرانانی پر غلط و حتی مدعی ارتباط با غیب وجود دارند که در قبال تربیت سطحی و انحرافات فکری مریدان خود پاسخگو نیستند و باید برای معضل "سخنرانان خطرناک" فکری کرد...

***

1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1627811