منوچهر مطیعی تهرانی گوید :کلیه معبران دیدن جهنم در خواب را بد دانسته اند و از عذاب و عقاب و بدی کردار و آینده ای نامیمون سخن گفته اند ولی جهنم را در خواب بدون مقدمه ذهنی و روحی نمی بینیم. موقعی جهنم را می بینیم که روحی ناآرام و مشوش و وجدانی اسیر و گرفتار دغدغه و تشویش داشته باشیم. با این وصف دیدن جهنم نمی تواند مبارک و میمون باشد. یک انسان با تقوی و نیکوکار هرگز صاحب وجدان نا آرام نمی شود و طبعا خواب جهنم نمی بیند و چون خواب جهنم دیدیم قبل از هر چیز باید بدانیم که ضمیر ناخود آگاه ما مشوش است و وجدانی زخم خورده داریم که ما را تحت فشار قرار داده است. پس اگر جهنم را در خواب ببینیم آینده ای آشفته داریم و چنانچه وارد جهنم شویم و بیرون نیائیم پایان زندگی ما نزدیک است. اگر بیننده خواب ببیند که وارد جهنم شد و از آتش نسوخت و آسیب ندید نشان آن است که گرفتار خذلان می شود و به تنگی و سختی می افتد ولی در پایان نجات می یابد. اگر دیگری را در جهنم ببینیم که در آتش می سوزد در واقع خودمان هستیم که می سوزیم و دیگران شاهد سوختن ما خواهند بود. اگر بیننده خواب ببند که در جهنم است و آنجا ناله می کند و فریاد می کشد موقعیتی دارد که مردم از زبانش در عذابند و از شنیدن سخنانش رنج می برند. به هر حال دیدن جهنم در خواب در هیچ وضع و شرایطی خوب نیست و چنانچه چنین خوابی دیدیم خوب است روی خود مطالعه کنیم و تا فرصت در دست هست تغییر راه بدهیم.
|