۱۰ ماشین آلمانی برتر تاریخ که شاهکارهای مهندسی عرصه خودروسازی به شمار می آیند (+عکس)

از تولید اولین خودرو تا معرفی برخی از افسانه‌ای ترین ماشین‌های موتور احتراق داخلی، آلمان ثروتمندترین و مشهورترین صنعت خودرو را دارد. این کشور همچنان بزرگترین مشارکت کننده اروپا در دنیای خودرو است و مرسدس بنز، بی ام و، آئودی و فولکس واگن همچنان با فناوری های جدید و مهندسی پیشرفته شان به جابجایی مرزها ادامه می دهند.

این موضوع همیشه در مورد خودروهای آلمانی صدق می کرده است. شکستن رکوردهای سرعت، برنده شدن در مسابقات اتومبیل رانی و تولید خودروهای عالی، همواره نیروی محرکه خودروسازان آلمانی بوده است.

در نتیجه، این شرکت ها برخی از بهترین خودروهای اسپورت، سوپراسپرت ها، خودروهای لوکس و خودروهای اقتصادی تاریخ را به ما داده اند. به زبان ساده، هیچ دسته خودرویی وجود ندارد که آلمانی ها در آن محصولی تولید نکرده باشند.

به گزارش روزیاتو، در این مقاله، تمام خودروهای برتر آلمانی در طول تاریخ خودروسازی این کشور را بررسی خواهیم کرد. تمرکز بر روی ماشین‌هایی خواهد بود که با فراتر بردن مرزهای آنچه در یک خودروی موتوری در دوره‌های مربوطه ممکن بود، درونمای عرصه خودروسازی را تغییر دادند.

همه این خودروها از نظر تاریخی نیز حائز اهمیت هستند و مسیر هر هر برند خاصی را تعیین کرده اند، مسیری که هنوز هم ادامه دارد. این فهرست که تقریباً یک قرن را در بر می گیرد، شما را با برخی از خودروهای آلمانی که نمی شناختید، اما شاهکارهای دنیای مهندسی هستند، آشنا خواهد کرد.

10- Mercedes-Benz SSK/SSKL Roadster (1927 تا 1933)

مرسدس بنز اولین خودروی جهان را تولید کرد و از آن زمان تاکنون نام آن مترادف با مهندسی و فناوری پیشرفته بوده است. در دهه 1920، این شرکت با SSK Roadster رکوردهای سرعت را شکست، خودرویی بسیار پیشرفته که رکوردهایش حتی امروز نیز بسیار قابل توجه به نظر می رسد. این خودرو که توسط فردیناند پورشه طراحی شده بود، بوگاتی ویرون عصر خود بود – یک خودروی دو سرنشینه با شکوه، ظرافت و سرعت که هیچ خودروی دیگری نمی توانست با آن رقابت کند.

SSK اولین بار در سال 1928 با موتور 7.1 لیتری اینلاین-6 معرفی شد. این موتور 140 اسب بخار (160 اسب بخار از سال 1929) نیروی تولید می کرد، با یک سوپرشارژر برای افزایش آن به 200 اسب بخار. بنابراین، رانندگان SSK دو گزینه حالت رانندگی متمایز داشتند – قابلیتی که اکنون در هر ماشین مدرن امروزی استاندارد است.

SSK که با یک سیستم دنده ای چهار سرعته جفت می شد، می توانست به سرعت 185 کیلومتر در ساعت برسد که برای آن دوران غیرقابل تصور بود. رودسترهای قدرتمندتر SSK نیز در ادامه تولید شد؛ نسخه های 170/225 اسب بخاری و 180/250 اسب بخاری به سرعت 192 کیلومتر در ساعت می رسیدند.

با این حال، این مدل‌های «عابر پیاده» تنها به عنوان یک ماشین تبلیغاتی عمل می‌کردند در حالی که مرسدس بنز روی یک خودروی اسپرت بسیار قدرتمندتر کار می‌کرد: SSKL 1931. این نسخه نهایی بود، با 240 اسب بخار قدرت استاندارد و 300 اسب بخار پس از جفت شدن با سوپرشارژر.

SSKL نه تنها قدرتمندتر بود، بلکه بیش از 220 کیلوگرم سبکتر از SSK پایه بود – کمی بیش از 3,300 پوند (1,500 کیلوگرم) وزن داشت! در نتیجه این خودرو می توانست به سرعت بی سابقه 235 کیلومتر بر ساعت برسد که آن را به سریع ترین خودرو در دهه های 1920 و 1930 تبدیل می کرد.

9- Mercedes-Benz 300 SL Gullwing (1954 تا 1963)

مرسدس بنز قبل از جنگ جهانی دوم به راحتی تأثیرگذارترین خودروساز جهان بود، اما حتی پس از شکست آلمان در جنگ، این شرکت به درخشش مهندسی خود ادامه داد. تلاش ها برای باقی ماندن در اوج با 300 SL Gullwing 1954 – احتمالاً اولین ابرخودروی جهان – به اوج خود رسید.

مرسدس بنز در نمایشگاه بین‌المللی خودروهای ورزشی در نیویورک در سال 1954 با درهای آینده‌نگرانه Gullwing در کانون توجه قرار گرفت، اما 300 SL غیر از ظاهر باشکوهش چیزهای بیشتری برای ارائه داشت.

این خودروی اسپورت زیبا در زیر کاپوت جلویی خود یک موتور 3.0 لیتری اینلاین-6 با تزریق سوخت با یک میله بادامک در بالای سرش را در خود جای داده بود که اولین در نوع خود به شمار می رفت. این بار مرسدس بنز از سوپرشارژر استفاده نکرده بود زیرا فقط وزن و پیچیدگی غیر ضروری را به خودرو اضافه می کرد.

علیرغم آن، این موتور بسیار جذاب 215 اسب بخار قدرت تولید می کرد که برای رساندن 300 SL به سرعت 257.5 کیلومتر در ساعت با بالاترین نسبت 3.25:1 دیفرانسیل عقب کافی بود. در نتیجه مرسدس بنز دوباره در صدر قرار داشت، در حالی که 300 SL سریعترین خودروی عصر خود بود.

جدا از موتور پیشرفته، 300 SL Gullwing دارای شاسی با فریم فضایی نیز بود که تنها 50 کیلوگرم وزن داشته و در عین حال از استحکام ساختاری فوق‌العاده‌ای برخوردار بود. این طراحی شاسی، رکاب های بسیار بلند و عریض را معرفی می کرد که استفاده از درهای بالدار را ضروری می کرد.

همچنین یک نسخه رودستر با درهای معمولی نیز از این خودرو وجود داشت – کمتر خیره کننده اما همچنان باشکوه. با این حال، هر دو نسخه فوق‌العاده هستند و امروز قیمتی معادل 1 میلیون دلار دارند – حتی یک مدل Hot Wheels در مقیاس 1:64 حدود 12,000 دلار قیمت دارد!

8- Porsche 550 Spyder (1953 تا 1956)

قبل از ورود پورشه 550 اسپایدر، قدرت اصلی ترین ویژگی خودروهای اسپرت بود. قطعاً تولیدکنندگان از روش‌های کاهش وزن نیز استفاده می‌کردند، اما این یک تفکر ثانویه بود. 550 Spyder از ابتدا ساخته شد تا یک ابر خودرو بسیار سبک وزن باشد. این خودرو دارای یک موتور کوچک تنفس طبیعی 1.5 لیتری هوا خنک بود که حتی با استانداردهای امروزی کوچک بود، چه برسد به سال 1953.

550 اسپایدر به راحتی محبوب‌ترین خودروی مسابقه‌ای مجاز به حرکت در جاده هاه در آن دوران بود. این خودرو که قاتل غول پیکر نامیده می شود، 95 پیروزی در 370 مسابقه داشته است که آن را به یکی از موفق ترین اتومبیل های مسابقه ای تاریخ تبدیل کرده است.

این خودرو حتی با وجود اینکه آمار آن روی کاغذ چشمگیر نبود، به سطح خاصی از اعتبار دست یافت – موتور 1.5 لیتری آن در آخرین نسخه خود تنها 135 اسب بخار قدرت داشت.

این اولین ماشین مسابقه ای مستقل فردیناند پورشه پس از کار در مرسدس بنز و اتویونیون (بعدها آئودی) بود. بنابراین، این بهترین خودروی او تا به آن زمان بود، با بدنه آیرودینامیک و وزن کلی قابل توجه 590 کیلوگرمی. در نتیجه، این رودستر کوچک می‌توانست به سرعت 240 کیلومتر در ساعت برسد که با توجه به حجم موتور، کار کمی نیست. علاوه بر این، 550 Spyder دارای یک شاسی اسپیس‌فریم لوله‌ای بود که استحکام فوق‌العاده‌ای برای بدنه و یک طرح‌بندی موتور وسط برای هندلینگ متعادل فراهم می‌کرد.

550 Spyder همچنین به این خاطر که همان ماشینی بود که جیمز دین در مسیر رفتن به یک مسابقه اتومبیلرانی با آن تصادف کرد و جان خود را از دست داد بدنام است. این تصادف حرفه این بازیگر فقید را به شکلی نابهنگام پایان داد، اما به طور ناخواسته به شهرت 550 Spyder افزود.

7- Mercedes-Benz 600 (1963 تا 1981)

اگر به خودروی لوکس نهایی فکر می کنید، احتمالاً شکل یک سدان، فاصله بلند بین دو محور، فضای زیاد در داخل، مواد عالی و تمام جادوگری های تکنولوژیکی که می توانید تصور کنید را در ذهن خواهید داشت. خب، اگر یک خودرو خاص به جایگاه یک ماشین لوکس فوق العاده لاکچری شود، آن «گرند مرسدس» 600 است، خودرویی که عرصه خودروهای لوکس را متحول کرد.

این خودرو به قدری پیشرفته و پیچیده بود که سازنده اش نتوانست بسیاری از قابلیت ها و ویژگی های آن را در سال های آینده تکرار کند. انجام این کار خیلی پرهزینه بود.

مرسدس بنز 600 که در سال 1963 و زمانی که مرسدس بنز در اوج پرواز می کرد عرضه شد، گواهی بر برتری مهندسی آلمان بود. بهترین ویژگی آن بدون شک سیستم هیدرولیکش بود که تقریباً نیروی لازم همه چیز را در داخل 600 تأمین می کرد – این سیستم نیروی لازم برای درهای 600 با بسته شدن راحت، سانروف کشویی، پنجره ها، پرده ها، صندوق عقب، صندلی های جلو و عقب، دریچه های تهویه، تنظیمات صندلی های جلو و عقب و رها کردن ترمز دستی را فراهم می کرد.

مرسدس بنز تصمیم گرفت از تکنولوژی هیدرولیک برای تامین انرژی تمام این ویژگی ها استفاده کند، زیرا در مقایسه با موتورهای الکتریکی پرصدا، لاکچری تر بود، زیرا مایع تحت فشار بی صدا بود. رهبران و دیکتاتورهای آن دوران از سواری با 600 لذت می بردند.

اما مرسدس بنز به همین جا بسنده نکرد – 600 همچنین دارای سیستم تعلیق خود تراز پنوماتیک پیشرفته ای بود که نرم ترین سواری ممکن و کنترل بدنه عالی را در پیچ ها ارائه می کرد.

علاوه بر این، موتور 6.3 لیتری V8 با قدرت 247 اسب بخار با سیستم تزریق سوخت بوش، این قایق لوکس را در 9.7 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت و در نهایت به سرعت 204 کیلومتر در ساعت می رساند که وقتی وزن 2,475 کیلوگرمی آن را در نظر می گیرید بسیار قابل توجه است.

6- Volkswagen Golf GTI MK1 (1976 تا 1983)

گلف GTI شاید اولین هاچبک پرطرفدار نبود، اما این دسته را وارد جریان اصلی خودروسازی کرد. همچنین این خودرو رویاهای علاقمندان به خودرو در سراسر جهان را برآورده کرد و هیجانات رانندگی را با قیمتی مقرون به صرفه ممکن ساخت.

گفته بودیم که عملکرد آن نسبتاً قابل اعتماد و ارزان نیز بود؟ اولین گلف GTI یک شاهکار واقعی بود – یک ماشین واقعاً در دسترس و با رانندگی خوشایند. تصادفی نیست که 460,000 دستگاه از مدل نسل اول فولکس واگن گلف به فروش رفت!

نسل اول GTI کمتر از یک بسته باتری در یک خودروی برقی مدرن وزن داشت و وزن آن تنها 810 کیلوگرم بود. علاوه بر این، کف بدنه آن 0.8 اینچ (20 میلی‌متر) از گلف معمولی به زمین نزدیک تر بود و دارای فنرها و دمپرهای بهبودیافته‌ای برای پیچیدن صاف‌تر است. در نتیجه با وجود اینکه یک ماشین دیفرانسیل جلو به شمار می رفت، در پیچ ها بسیار چابک بود.

گلف GTI MK1 همچنین در یک خط مستقیم بسیار سریع بود – حداقل برای آن دوران. موتور 1.6 لیتری تنفس طبیعی اش 109 اسب بخار قدرت داشت که به آن اجازه می داد تنها در 9 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. در سال 1982، فولکس‌واگن یک موتور 1.8 لیتری بزرگ‌تر را با قدرت 110 اسب بخار و گشتاور بیشتر 112 پوند در فوت در مقابل 103 پوند در فوت قبلی، در قلب این خودرو قرار داد.

در نتیجه، گلف GTI 1.8 بهبود یافته می تواند تنها در 8.2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. با این حال، هر دو نسخه حتی امروز هم برای رانندگی فوق‌العاده هستند، علیرغم اینکه کندترین نسل فولکس واگن گلف GTI هستند.

5- Audi Sport Quattro (1984 تا 1987)

آئودی بدون سیستم Quattro AWD نمی توانست برندی باشد که امروز می شناسیم. این شرکت برخلاف پلتفرم‌های RWD مرسدس‌بنز و بی‌ام‌و، تمام مدل‌های خود را به‌طور خاص برای این پیشرانه ساخت.

و همه چیز با آئودی اسپورت کواترو مخصوص رالی آغاز شد – نمادین ترین ماشین رالی تمام دوران. از فرمانروایی بر مسابقات قهرمانی رالی گروه B تا شکستن رکوردها در Pikes Peak، کواترو کوپه نشان داد که سیستم چهار چرخ متحرک در مسابقات رالی – نه فقط در آفرود- جایگاه خاصی دارد.

اسپرت کواترو جاده ای که آئودی مجبور شد برای رقابت بسازد، در نوع خود یک افسانه است. اسپورت کواترو با ظاهری عصبانی، با قوس چرخ‌های پهن و فاصله بین دو محور کوتاه 86.77 اینچی، نمایی دیدنی داشت.

مهندسان آئودی برای کاهش وزن، فاصله بین دو محور کوتاه‌تر را انتخاب کردند، جایی که این کوپه به وزن 1,298 کیلوگرم می رسد که با توجه به سخت‌افزار قرار گرفته روی Quattro AWD، عدد بدی نیست.

در همین حال، در جلوی محور جلو یک موتور اینلاین-5 توربوشارژ 2.1 لیتری قرار داشت که 302 اسب بخار قدرت و 258 پوند بر فوت گشتاور تولید می کرد. موقعیت موتور، اسپرت کواترو را از جلو نسبتاً سنگین می‌ ساخت، اما سیستم چهار چرخ متحرک این اطمینان را حاصل می کرد که راندن آن آسان است.

نکته مهم این است که این موتور، اسپرت کواترو را تنها در 4.8 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت و حداکثر تا 250 کیلومتر در ساعت به سرعت 250 کیلومتر در ساعت می رساند. این شتاب در سال 1984 از زمان خود بسیار جلوتر بود، به خصوص با توجه به اینکه اسپرت کواترو فقط با یک گیربکس پنج سرعته دستی عرضه می شد – یک گیربکس اتوماتیک دوکلاچه می توانست چند دهم بیشتر زمان رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت را کاهش دهد.

4- Porsche 959 (1987 تا 1993)

در حالی که فراری F40 ممکن است سوپراسپرت به شدت مورد تقاضای اواخر دهه 1980/اوایل دهه 1990 باشد، پورشه 959 راه را برای ابرخودروهای مدرن تر و در عین حال بسیار توانمند هموار کرد.

این خودرو به همان اندازه ای که آئودی اسپورت کواترو برای خودروهای مخصوص رالی تعیین کننده بود، اهمیت داشت. شایان ذکر است، این اولین خودرو با توربوشارژ متوالی و سیستم تعلیق فعال بود، در حالی که برای حداکثر کشش از سیستم چهار چرخ متحرک نیز بهره می برد.

با این حال، این آمارهای متعلق به 959 بود که دنیای خودرو را متحول کرد. موتور 6 سیلندر، 2.85 لیتری دوقلوی توربوی تمام آلومینیومی و تخت آن، 444 اسب بخار قدرت تولید می‌کند که این سوپراسپرت را تنها در 3.6 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر در ساعت می‌رساند.

با این حال، 959 بعد از عبور از سرعت 100 کیلومتر در ساعت نیز دست از رکوردشکنی بر نمی دارد؛ در 8.8 ثانیه به سرعت 160 کیلومتر در ساعت می رسد و تا زمانی که عقربه سرعت 310 کیلومتر در ساعت را نشان ندهد، متوقف نخواهد شد. بعداها، پورشه نسخه 959 S را با قدرت 515 اسب بخار عرضه کرد که حدود 100 کیلوگرمپ نیز سبک تر بود.

959 S به سرعت خیره کننده 339 کیلومتر در ساعت رسید، رقمی که برای امروز نیز قابل توجه است. اگرچه 959 بسیار سریع بود، اما بسیار در دسترس و رانندگی با آن آسان بود. سیستم AWD مطمئناً آن را پایدارتر کرده است، اما آیرودینامیک نیز نقش مهمی در متعادل نگه داشتن آن در سرعت های بالاتر داشته است.

کارشناسان سواری نرم و کابین بی صدای این خودرو را ستایش کردند که کاملاً برعکس طبیعت خشن فراری F40 بود. به طور کلی، این خودرو گواهی بر قدرت مهندسی پورشه بود – حتی با توجه به اینکه در ابتدا به عنوان یک اتومبیل رالی گروه B در نظر گرفته می شد.

3- Audi RS2 Avant (1994 تا 1995)

اسپورت کواترو ممکن است مهم‌ترین خودروی آئودی باشد، اما قطعاً RS2 در رتبه دوم قرار دارد. این واگن فوق‌العاده، پیشگام سری های محبوب آئودی از مدل‌های استیشن واگن RS “Avant” بود. با این حال، RS2 نه تنها به این خاطر خاص است که دسته کاملاً جدیدی از استیشن واگن‌های سریع را آغاز کرد- بلکه خیلی راحت یک ماشین بی نقص است.

نکته جالب اینکه، این مهندسان پورشه بودند که آئودی 80 معمولی را با یک RS2 ترکیب کردند. این واگن با عملکرد بالا دارای چرخ‌ها، لاستیک‌ها و ترمزهای Porsche 968 Club Sport است، خودرویی که برای علاقه‌مندان به پیست طراحی شده است. علاوه بر این، پورشه موتور 2.2 لیتری توربوشارژ اینلاین-5 را با یک توربوشارژر بزرگ KKK و یک اینترکولر ارتقا داد.

در نتیجه، این موتور پیشرانه 311 اسب بخاری و 302 پوند فوت گشتاور تولید می کرد. آمار مربوط به عملکرد آن حتی از این هم قابل توجه تر هستند — RS2 تنها 5.4 ثانیه طول می کشد تا به سرعت 100 کیلومتر در ساعت)برسد و حداکثر سرعت آن 262 کیلومتر در ساعت است.

شتاب آن برابر با یک فراری 348 اسپایدر 1994 است که برای یک واگن در دهه 1990 غیرقابل تصور بود. RS2 حتی تا 54 کیلومتردر ساعت سریعتر از مک لارن F1 بود، که به لطف پیشرانه Quattro ممکن شده بود!

مانند بسیاری از خودروهای توربوشارژ گذشته – به ویژه آنهایی که دارای توربوشارژرهای بزرگ بودند- RS2 دارای تاخیر توربو قابل توجهی است. کارشناسان همچنین می گویند که کم فرمان گیری اش لذت رانندگی با آن را از بین می برد، اما بیایید صادق باشیم: حتی خودروهای مدرن آئودی نیز به همین سرنوشت دچار می شوند. علاوه بر این، RS2 بیشتر یک ماشین بزرگراه بود تا یک خودرو دقیق برای پیچیدن بی نقص در پیچ ها.

2- BMW E46 M3 CSL (2003 تا 2004)

برخلاف آئودی، BMW همیشه تلاش زیادی برای تجربه رانندگی بی نقص می کند. خودروهای این برند باید سریع باشند، اما باید هندلینگ متعادل، فرمان تیز و واکنش خوب دریچه گاز را نیز ارائه دهند. و BMW E46 M3 CSL همه اینها را تقریباً بی نقص انجام داد.

این M3 خاص، از مدل اینلاین-6 پرصدا و تنفس طبیعی گرفته تا هندلینگ تیز و چابک، شما را به سعادت کامل (احتمالا) هر خودروی آلمانی دیگری در تاریخ نزدیک می کند.

CSL نسخه بهبودیافته و سبک وزن استاندارد E46 M3 (که از قبل ماشینی فوق العاده بود) به شمار می رود. این مدل 110 کیلوگرم از مدل معمولی سبک تر بود— بدون اینکه حتی صندلی‌های عقب را از دست بدهد! این نتیجه کاهش دشوار وزن در هر قسمت ممکن بود. M3 CSL حتی اولین BMW با سقف فیبر کربنی بود، چیزی که در اوایل دهه 2000 بسیار غریب تر از امروز به نظر می رسید.

با این حال، شاهکار اینلاین-6 ​​این خودرو چیزی است که چشم ها را خیره می کند. در M3 CSL، موتور 3.2 لیتری 355 اسب بخار با 7,900 دور در دقیقه و 272 پوند بر فوت گشتاور تولید می کند که برای شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت تنها در 4.9 ثانیه کافی است.

علاوه بر این، صدای تولید شده اندکش آن را به یکی از بهترین های تاریخ خودروسازی تبدیل می کند. با این حال، موتور M3 CSL بسیار پرقدرت و با توناژ ماشین مسابقه ایش هنوز هم لرزه بر اندام انسان می اندازد. مایه تاسف است که BMW از یک گیربکس SMG رباتیک آهسته و بی نظم برای CSL استفاده کرد، زیرا بخشی از تجربه جذاب رانندگی با این خودرو را حذف می کند.

1- Porsche 911

فکر می کردید 911 را فراموش می کنیم؟ البته که نه! تنها مشکل انتخاب بهترین نسل آن بود که تا سالهای آینده محل بحث است و همچنان محل بحث باقی خواهد ماند. برخی ماشین‌های قدیمی، ساده و با سیستم هوا خنک را ارجح می دانند، در حالی که برخی دیگر پتانسیل عملکرد فوق‌العاده 911 با سیستم خنک کننده آبی را ترجیح می‌دهند.

برای این مقاله، ما تصمیم گرفتیم 911 را به عنوان یک ایده دنبال کنیم، مفهومی در حال تکامل که همچنان علاقه‌مندان به رانندگی را در سراسر جهان به هیجان در می آورد.

هر کدام از نسخه های 911 که مورد علاقه شما باشد، یک چیز مسلم است: 911 ذات خودروی اسپرت است. این خودروی اسپرتی است که دیگران همیشه از آن الهام گرفته اند و می تواند تقریباً هر راننده ای را راضی کند.

توربویی می‌خواهید که در یک خط مستقیم با تسلا پلید رقابت کند؟ 911 توربو S آن چیزی است که می خواهید. تجربه کامل ماشین مسابقه ای را می خواهید؟ پورشه 911 GT3 RS را برای تحقق رویاهای مکس ورشتاپن-گونه شما دارد. و نسخه های متعددی بین این دو وجود دارد که هر کدام نوع متفاوتی از خریدار را راضی می کنند.

با این حال، همیشه اینطور نبود. کانسپت 911 با موتوری که در پشت محور عقب قرار داشت، در گذشته مشکلاتی را در رانندگی ایجاد کرده است. 911های قدیمی تر اکنون انگشت شمار هستند.

پورشه به طور دائم 911 را با بازمهندسی دقیق تمام قطعات به منظور بهبود کارکرد آن، در طول سال ها ارتقا داده است. بنابراین، 911 نه تنها به یک ماشین اسپرت کهن الگویی تبدیل شده است، بلکه پیشرفت مهندسی آلمان را نیز به بهترین شکل نشان می دهد!