گزارش جدید بانک جهانی از وضعیت اقتصاد کلان کشورهای جهان در سالهای آینده نشان میدهد که نرخ تورم در سال 2023 میلادی (تقریبا معادل با 1402 شمسی) به کمتر از 41 درصد رسیده است. این نهاد پیشبینی کرده که تورم در سالهای روند نزولی خود را ادامه میدهد تا جایی که در سال 2026 (تقریبا معادل با سال 1405 شمسی) به کمتر از 31 درصد اُفت میکند.
با این حال، طبق نکات طرح شده در گزارش بانک جهانی به نظر میرسد این کاهش تورم بیشتر از کانال کنترل رشد ترازنامه بانکها به منظور کنترل رشد نقدینگی صورت گرفته که ممکن است به مثابه ترمزگیر رشد عمل کند. همانطور که در بخش دیگری از گزارش این نهاد پیداست، پیشبینی شده که رشد اقتصادی نیز در 3 سال آینده وارد یک روند نزولی شود که بیتاثیر از سیاستهای کنترل تورم نیست.
روند 20 ساله تورم در ایران به روایت بانک جهانی
به گزارش اکو ایران، آمارهای بانک جهانی از سال 2006 تا 2023 نشان میدهد که بالاترین نرخ تورم در این بازه زمانی 47 درصد بوده که در سال 2020 مشاهده شده است. این سال تقریبا برابر با سال 1399-1400 است که در آن شیوع همهگیری کرونا اقتصاد همه کشورها را با اختلال مواجه کرده بود.
در کنار این بیماری، فروش نفت ایران نیز به دلیل شدتیافتن تحریمها در انتهای دهه 90 شاهد یک اُفت نسبتا شدید بود. به گفته بانک جهانی، تورم بالای ایران در سالهای گذشته بیشتر متاثر از افزایش قیمت کالاهای خوراکی و مسکن بوده است.
با این حال طبق تخمین و پیشبینی این نهاد، به نظر میرسد این روند صعودی پرشتاب آرام گرفته و تورم در سالهای آینده یک روند نزولی را طی خواهد کرد. طبق تخمین بانک جهانی، تورم در سال 2023 برابر با 40.8 درصد بوده که نسبت به 4 سال قبل در سطح پایینتری قرار گرفته است.
این نهاد پیشبینی کرده که تورم در سال 2024 به 35 درصد و در سال 2025 به 32 درصد برسد. در نهایت طبق آخرین رقم ارائه شده از بانک جهانی، تورم سالانه روی سکوی 30.5 درصدی در سال 2026 (تقریبا معادل با سال 1405) خواهد ایستاد که نشاندهنده یک روند نزولی پرشتاب است.
همسویی تورم و رشد اقتصادی در مسیر نزولی
کارشناسان بانک جهانی علت اصلی کاهش تورم در سالهای پیش رو را کنترل ترازنامه بانکها و سیاستهای کاهش رشد نقدینگی دانستهاند. از طرفی، عده ای کارشناسان عقیده دارند که به طور کلی سیاستهای کنترل رشد نقدینگی اگر از مسیر محدودکردن بانکها برای اعطای وام صورت گیرد، میتواند بنگاهها را برای تامین سرمایه در گردش با مشکل مواجه کند و از این طریق منجر به کاهش رشد اقتصادی شود.
همانطور که در بخش دیگری از گزارش بانک جهانی پیداست، پیشبینی این نهاد برای 3 سال آینده ایران با کاهش رشد اقتصادی همراه است. این نهاد تداوم تحریمها و کاهش ورود سرمایه به کشور را یکی از عوامل اصلی این کاهش رشد دانستهاند.
بنابراین میتوان گفت احتمالا کاهش رشد اقتصادی، هزینه کنترل تورم در سالهای آینده است. با این حال در زمانهایی شاهد آن بودیم که بانک جهانی کاهش رشد اقتصادی را برای ایران پیشبینی کرده اما در عمل به دلیل اتخاذ سیاستهای متناسب با شرایط، رشد اقتصادی مسیر مثبتی را طی کرده است.
حال باید دید سیاستهای پیشروی اقتصاد کشور چطور خود را با شرایط منطبق میکند. آیا این انطباق میتواند مانع از کاهش رشد اقتصادی، همراه با کاهش تورم شود؟