|
محمدبن سیرین گوید:
اگر کسی روی خود را خوب و با جمالتر از آن بیند که در بیداری بود، دلیل که شرف و منزلتش بیشتر شود. اگر بیند رویش زشت و ناخوش گردید، دلیل کند که قدر و منزلتش کمتر بود و به چشم حقارت بر وی نگرند.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند رویش سرخ و پاکیزه بود، دلیل که روشناس شود. اگر بیند گونه رویش سفید شد، دلیل است بر نیکوئی و دین و دیانت او. اگر بیند گونه رویش زرد شد، دلیل که بیمار شود. اگر بیند گونه رویش سیاه شد، دلیل که در مردمان رسوا شود. اگر بیند با وجود روسیاهی جامه سفید پوشیده بود، دلیل که او را دختری آید. اگر بیند با سیاهی روی او گردآلود بود، دلیل که نشان مرگ بود. اگر بیند رویش خون آلود شد یا زردآب از رویش بیرون آمد یا جراحت بیند، زیان مال است. اگر بیند رویش به قفا گشته بود. دلیل که مردمان روی از او بگردانند و به جفای او مشغول شوند. اگر بیند روی او کج شده بود، دلیل بر فساد و تباهی دین او کند. اگر بیند بر روی خویش موی بسیار داشت، دلیل که وام دار شود.
جابر مغربی گوید:
اگر کسی روی خویش را نیکو بیند، در آب یا در آئینه، یا کسی به وی گوید روی تو نیکو است، دلیل که کار او نیکو شود. اگر روی خویش را زشت بیند، دلیل که کار او بد شود. اگر روی خود را سرخ بیند، دلیل که او را با کسی مناظره افتد و از آن کس خشم فرو خورد. اگر روی خود را زرد بیند بیمار شود. اگر به خواب روی روشن و صاف بیند به طاعت ها توفیق یابد و کار خیر کند. اگر روی را سیاه بیند دلیل که غم و اندوه بدو رسد و درمخاطره کفر افتد. اگر روی خود را شکسته بیند، دلیل بر مصیبتی بود. اگر بر خویش جراحتی بیند، دلیل که در کار و کدخدائی او خلل افتد از جهت زنان.
اسماعیل بن اشعث گوید:
اگر کسی بیند خویشتن را دو روی است، دلیل که منافقی کند. اگر دو روی خویش را خوب و پاکیزه بیند، دلیل که توسط نماید میان مردمان. اگر یک روی خود را خندان بیند و یکی گریان، دلیل که وی را دو زن بود و سازگاری نکنند با یکدیگر.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
دیدن روی (صورت)درخواب بر هشت وجه است.
اول: شرف و بزرگی.
دوم: خواری و حقارت.
سوم: نظام کارها.
چهارم: دین و دیانت ( ریاست و بارسایى).
پنجم: اندوه و رسوائی چون صورت را سیاه بیند.
ششم: وام داری (بدهکاری).
هفتم: کار نیکو.
هشتم: توفیق طاعت ( توفیق عبادت و بندگى خدا).
|