پادکست فوتبال ۳۶۰؛ برای مقابله با هواداری کورکورانه

عصرایران ؛ مصطفی داننده - فوتبال در میان تمام اخبارهای سیاسی، اقتصادی و البته نظامی همچنان مورد توجه مردم است و طرفداران جذاب‌ترین ورزش دنیا، پیگیر اخبار آن هستند.
ورزشی که امروز بیش از هر پدیده دیگری، در جهان طرفدار دارد و می‌تواند ابزاری باشد برای زندگی بهتر مردم، از زیمبابوه تا خوش نشین‌های لس آنجلس. باور کردنش سخت است که فوتبال، جنگ ساحل عاج را به پایان می‌دهد، باور کردنش سخت است که فوتبال شادی را برای مردم کره شمالی به ارمغان می‌اورد، باور کردنش سخت که آلمان منفور عصر هیتلر، با فوتبال تبدیل به کشور محبوب نیمی از مردم جهان می‌شود.

فوتبال به واسطه همین اهمیت، پوشش رسانه‌ای متفاوتی هم دارد. مسابقات لیگ‌های مختلف به صورت زنده از شبکه‌های مختلف جهان پخش می‌شود و بعد از این بازی‌ها، کارشناسان ساعت‌های دور یک میز می‌نشینند و در مورد بازی با هم حرف می‌زنند و این جدا از همه یادداشت‌ها در سایت‌ها و روزنامه‌هاست. در ایران هم روال همین است.

مهم‌ترین برنامه در ایران درباره فوتبال متعلق به عادل فردوسی‌پور بود. «نود» او تقریبا نیمی از مردم  را دوشنبه شب‌های پای تلویزیون می‌نشاند تا آنها را از جزئیاتی که پخش زنده فوتبال در اختیار آنها نمی‌گذاشت آگاه کند. آن زمان شبکه‌های اجتماعی هم این چنین پررنگ نبودند.

تلویزیون به جای اینکه او را حلوا حلوا کند و روی سرش بگذارد، در خروج را به او نشان داد و عادل فردوسی‌پور تصمیم گرفت رسانه خود را راه بیندازد؛ فوتبال 360.

این فوتبال 360 یک سایت ورزشی است که بخش‌های مختلفی مثل اخبار، مصاحبه‌های ویدویی، پادکست و ... دارد. در این نوشتار می‌خواهم به بخش پادکست آن بپردازم. پادکست فوتبال 360، به نظر نگارنده مهم‌ترین برنامه ورزشی این روزهای ایران است.

در این برنامه چند روزنامه‌نگار و کارشناس جوان فوتبال(هیوا یوسفی، مجتبی هاشمی، رضا عباس زاده، محمد مظفری و کامیار معین) به بررسی فوتبال ایران می‌پردازند.

آنها کمی سلیقه شما را ارتقا می‌دهند و از فضای دو قطبی استقلال و پرسپولیس خارج می‌کنند و اجازه می‌دهند نگاه متفاوتی نسبت به فوتبال ایران داشته باشید. در روزهایی که کانال‌های هواداری و خبرنگاران رنگی حسابی جولان می‌دهند، این چند نفر کمی به نگاه فوتبالی شما عمق می‌دهند.

من آنها را به حوضچه آبی وسط کویر فوتبال ایران تشبیه می‌کنم. در پادکست فوتبال 360، شما می‌توانید هوادار باشید اما هواداری شما دیگر کورکورانه نیست.

 این برنامه با هیچکس تعارف ندارد و به راحتی از زمین و زمان فوتبال ایران اگر خطایی انجام داده باشند، انتقاد می‌کند و البته به آنها راهکار هم نشان می‌دهد؛ چیزی شبیه نود عادل فردوسی‌پور، همانگونه شجاع، بدون لکنت و تعارف.

فوتبال ایران به اندازه کافی فشل هست. یک فدراسیون که مستقل نیست و توانایی تصمیم‌گیری‌های مهم را ندارد. محرومیت سید حسین حسینی را ببیند تا متوجه چیزی که گفتم شوید. پس بهتر است در این زمان، حداقل ما هواداران بهتری باشیم و وارد بازی‌های رنگی کانال‌های هواداری که به دنبال پرکردن جیب خود از احساسات ما هستند، نشویم.

برنامه‌های مثل پادکست فوتبال 360، با روزنامه نگاران و کارشناسانی که شناخته شده هستند و می‌دانند از فوتبال چه می‌خواهند، می‌تواند به تغییر نگاه ما به فوتبال کمک کند. به گوش‌های خود احترام بگذاریم و پادکست‌های خوب بشنویم. این روزها یک عالمه پادکست خوب در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که می‌شود آنها را شنید و لذت برد.