امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در عهدنامۀ مالک اشتر دربارۀ گزیده ترین مسئولان و همکاران چنین فرموده است :
«ثُمَّ لْیَکُنْ آثَرُهُمْ عِنْدَکَ أَقْوَلَهُمْ بِمُرِّ الْحَقِّ لَکَ، وَ أَقَلَّهُمْ مُسَاعَدَةً فِیمَا یَکُونُ مِنْکَ مِمَّا کَرِهَ اللّهُ لاَِوْلِیَائِهِ . »
آن گاه باید گزیده ترِ آنان نزد تو کسى باشد که سخن تلخ و صریح حق را به تو بیش تر گوید، و در کارى که از تو سر مى زند و از جمله کارهایى باشد که خدا آن را براى دوستان خود نمى پسندد، از همگان کم تر تو را یارى کند.
همکار مطلوب کسى نیست که بله قربان گو، مطیع و سازشکار باشد، بلکه اشخاص رک گو، مستقل و راست کردار که به تصمیم هاى غلط و اقدامات نادرست و خلاف مصالح اجتماعى و سازمانى تن نمى دهند، مطلوب ترین همکاران اند.
امیرمؤمنان على (علیه السلام) گزیده ترین مسئولان و همکاران را کسانى معرفى کرده است که سخن حق را، هرچند تلخ، بیش از هرکس بیان کنند، و آن جا که مسئولى به سوى تصمیم و اقدامى نادرست پیش مى رود، کم ترین همراهى را با او بنمایند، و در تصمیم و کار نادرست همراهى نکنند .
از منظر امام على (علیه السلام) گزیده ترین همکاران در مدیریت هاى ارشد و کلیدى، کسانى اند که دو ویژگى داشته باشند: رک گویى؛ و ناهمراهى در نادرستى.
همکار مطلوب کسى نیست که بله قربان گو، مطیع و سازشکار باشد، بلکه اشخاص رک گو، مستقل و راست کردار که به تصمیم هاى غلط و اقدامات نادرست و خلاف مصالح اجتماعى و سازمانى تن نمى دهند، مطلوب ترین همکاران اند.
چنین کسان خیرخواهانِ مردم و سازمان، و بهترین یاور براى زمامداران و مدیران اند. ، چنان که در بیانی در غررالحکم این طور وارد شده است :
«إِنَّمَا یُحِبُّکَ مَنْ لاَ یَتَمَلَّقُکَ، وَ یُثْنِی عَلَیْکَ مَنْ لاَ یُسْمِعُکَ.»
کسى تو را به درستى دوست مى دارد که به تو تملّق نگوید؛ و کسى در حقیقت ثناى تو گفته است که سخنان خوشایند بى اساس به گوشت نرساند.
خداوند به ما توفیق فهم درست عهدنامۀ مالک اشتر و بهره گرفتن از آن در میدان عمل را عنایت کند . إن شاء الله
استاد دلشاد
منبع : پایگاه تبیان