عصر ایران؛ علی ایمانی مربی فوتسال آسیا- جام ملتهای آسیا تایلند 2024 با قهرمانی تیم ملی ایران به پایان رسید. نکته حائز اهمیت پیشرفت تیمهای آسیایی بود. دیگر از آن بردهای پرگل خبری نبود. نزدیک شدن تیمهایی که سالیان قبل با آوراژ گل بالا به ما می باختند و امسال با تلاش و زحمت و فاصله کم بردیم. این زنگ خطریست برای سالهای آینده پادشاه فوتسال آسیا.
اما در این حین اگر به تیمهای موفق امسال جام نگاهی بیندازیم و سبک گلرها را بررسی و کارشناسی کنیم ، می بینیم مربیان طراز اول جهانی که هم اکنون در آسیا مشغول به فعالیت هستند از گلرهاشون بهره گیری بهتری می برند و تاکتیکهاشون بر اساس استفاده از دروازه بانهای با کیفیت می باشند.این نکته نشان می دهد که باید سرمربیان و مربیان دروازه بانی در لیگ نسبت به آموزش ، بالا بردن مهارت بازی با پا ، اعتماد و تمرین در خصوص ایجاد فضای لازم به این مقوله بپردازند.به طور مثال خوزه ونانسیو لوپز اکثر تاکتیک های تیمی ازبکستان را در این جام بر اساس دادن شعاع حرکتی و شروع مجددها و بازیسازی عباس المرادف قرارداده، تا در بزنگاهها از این برتری عددی و یا اضافه بتواند به موفقیت دست پیدا کند.
شاید ازبکستان پاور پلی را به صورت کامل با المرادف انجام نداد، اما با بهره گیری از پاس های کنار ، یک و دو و پاسهای عمقی و شوت توانست با هدف تیم رقیب را به زمین خود ببرد و فشار لازم را از تیمش بردارد و اجرای تاکتیکهای دیگر را با تمرکز بهتری انجام دهد.
دیگر زمان آن رسیده که مربیان وطنی در لیگ مثل اسپانیا و برزیل و پرتغال و ... نسبت به اعتماد و استفاده از گلرهایی با عملکرد خوب بازی با پا و یا Flying goalkeepers روی بیاورند.عملکرد و استفاده لوپز در این جام از گلر ، یک کلاس درس آموزشی بود.
مطمئنا در این مدت کم کیفیت المرادف به اندازه تفکرات سرمربی تیم نبوده و با کار کردن و مرور و افزایش مهارت و آگاهی از این وظیفه ، تیم ازبکستان میتواند مثل قزاقستان متکی به دروازه بان تیمش باشد و از یک تیم متوسط به یک تیم مدعی تبدیل شود.البته کیفیت المرادف با لئو هیگوییتا قابل مقایسه نیست اما با تمرین و آموزش و افزایش قدرت تکنیکی و مهارت بازی با پا و سپردن وظیفه و اعتماد بنفس، هر تیمی می تواند یک هیگوییتا برای خودش در طی زمان بسازد و سبک فوتسالش زبانزد و در جهان مطرح شود.
