عصر ایرن؛ اهورا جهانیان - تیم فوتبال رئال مادرید در مسابقۀ برگشت از مرحلۀ نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا موفق شد بایرن مونیخ را 2 بر 1 شکست دهد و راهی فینال این مسابقات شود.
برتری رئال مادرید در حالی رقم خورد که بایرن مونیخ در دقیقۀ 68 با گل آلفونسو دیویس پیش افتاده بود ولی دو گل خوسلو در دقایق 88 و 91 ورق را به سود رئال برگرداند.
اشتباه فاحش مانوئل نویر روی گل اول رئال مادرید، یادآور اشتباه تراژیک الیور کان در فینال جام جهانی 2002 بود. شکست مرگ‌آسا با دریافت دو گل در دقایق پایانی بازی نیز یادآور شکست بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان در سال 1999 بود.
با این حال داور بازی، سیمون مارسینیاک، در دقیقۀ 104 با اعلام زودهنگام آفساید، عملا گل دوم بایرن مونیخ را نادیده گرفت. تصاویر لحظۀ ارسال توپ از سوی کیمیش برای یارانش در قلب خط دفاعی رئال مادرید، احتمال صحیح بودن آفساید را به شدت زیر سوال می‌برد. اما کمک‌داور برخلاف قوانین بازی، سریعا اعلام آفساید کرد.
قاعدتا کمک‌داور باید اجازه می‌داد بازی دنبال شود و اگر گل بایرن مشکوک ارزیابی می‌شد VAR گل را مردود اعلام می‌کرد. چنانکه روی گل دوم رئال مادرید، تیم داوری دقیقا همین طور عمل کرد.
هر چند که به نظر می‌رسد داور گل صحیح بایرن مونیخ را نپذیرفت، ولی حتی اگر بازی مساوی می‌شد رئال مادرید با آن فضایی که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو ایجاد شده بود، در وقت‌های اضافی شانس بیشتری برای رسیدن به فینال داشت.
توماس توخل، مربی بایرن مونیخ، با بیرون کشیدن دو بازیکن کلیدی‌اش در دقایق 76 و 85، یعنی لروی سانه و هری کین، مرتکب اشتباه شد و از وزن تیمش در لحظات حساس آخر بازی کاست. بویژه بیرون کشیدن هری کین در حالی که فقط پنج دقیقه تا دقیقۀ 90 باقی مانده بود، اقدامی ضروری به نظر نمی‌رسید.
در چنین مسابقاتی، که همه چیز به مویی بند است، بازیکنی نظیر هری کین را در دقایق پایانی بازی تعویض نمی‌کنند. اریک ماکسیم چوپو موتینگ که در دقیقۀ 85 به جای هری کین وارد زمین شد، یک مهاجم قدبلند و جوان کامرونی است. در واقع توخل فکر کرد می‌تواند با ترجیح یک بازیکن تازه‌نفس به یک بازیکن باتجربه، غنای دفاعی تیمش را بالا ببرد و ده دقیقۀ پایانی را به سلامت پشت سر بگذارد.
تعویض هری کین در دقایق پایانی بازی، تا حدی شبیه تعویض لوتار ماتیوس در دقایق پایانی فینال 1999 بود. اگرچه نمی‌توان با قاطعیت مستقیمی بین این دو تعویض و دو گلی که بایرن مونیخ در این دو بازی (فینال 1999 و بازی دیشب) خورد پیدا کرد، ولی هر طور که حساب کنیم، عقل و تجربه موید چنین تعویض‌هایی نیست. بویژه وقتی که با یک گل بازی ممکن است به وقت اضافی کشیده شود و سی دقیقۀ حساس دیگر در پیش باشد.
در بازی دیشب مانوئل نویر، کاپیتان بایرن مونیخ، با دو مهار عالی در نیمۀ اول و نیز دفع یک ضربۀ آزاد خطرناک در نیمۀ دوم، نقطۀ قوت بایرن مونیخ بود. او در اوج آمادگی و پختگی و تجربه، در سن 38 سالگی، در حساس‌ترین لحظات مسابقه دچار اشتباهی مرگبار شد و نتوانست توپی را که بی‌خطر به نظر می‌رسید، مهار کند.
شوت جود ببلینگام از پشت محوطۀ جریمه، اصلا بوی گل نمی‌داد. توپ کمی قبل از نویر به زمین خورد و باز به نظر می‌رسید در آغوشِ نویرِ ایستاده آرام خواهد گرفت. اما به جای اینکه بین شکم و دستان نویر جا خوش کند، به سینۀ ستبر کاپیتان مونیخی‌ها برخورد کرد و همین مانع از مهار توپ توسط نویر شد.
در واقع نویر پس از برخورد توپ به زمین و ادامۀ حرکت توپ به سمت خودش، باید کمی به سمت بالا می‌پرید تا توپ به شکم او برخورد کند و بین دستانش جا خوش کند. همین اشتباه کوچک باعث شد توپ از چنگ نویر بگریزد و در ادامه، خوسلو مثل اجل معلق از راه رسید و دروازۀ بایرن مونیخ را باز کرد.
مونیخی‌ها دیشب آشکارا بهتر از رئال مادرید بودند و شانس بیشتری برای رسیدن به فینال داشتند ولی اشتباه مهلک نویر رئال مادرید را به بازی برگرداند و سه دقیقه بعد هم گل دوم را دریافت کردند. به نظر می‌رسید که فشار سنگین رئال مادرید در ده دقیقۀ پایانی بازی، تا حد زیادی تمرکز بازیکنان بایرن مونیخ را در مقام دفاع کردن به هم ریخته بود.
هر چه بود، در شبی که بایرن مونیخ باید راهی فینال می‌شد، اشتباهات توخل و بویژه نویر و کمک‌داور بازی، رئال مادرید را به فینال فرستاد.
در بازی دیشب دو تیم با این بازیکنان بازی کردند:
رئال مادرید:
آندری لونین، فرلاند مندی، ناچو فرناندز، آنتونیو رودیگر، دنیل کارواخال، تونی کروس (70- لوکا مودریچ)، اورلین شوامنی (70-ادوارد کاماوینگا)، رودریگو (81- براهیم دیاز)، جود بلینگام (90+10-ادر میلیتائو)، فدریکو والورده (81- خوسلو)، وینیسیوس جونیور.
بایرن مونیخ:
مانوئل نویر، یاشوا کیمیش، ماتیاس دلیخت، اریک دایر، نصیر مزراوی، کنراد لایما، الکساندر پاولویچ، لروی سانه (76- کیم مین جائه)، جمال موسیالا (85- توماس مولر)، سرژ گنبری (27- آلفونسو دیویس)، هری کین (85-اریک ماکسیم چوپو موتینگ)
مادریدی‌ها در فینال ومبلی به مصاف دورتموند می‌روند. قاعدتا رئال مادرید شانس بیشتری برای قهرمانی دارد ولی دورتموند حریف آسانی نیست. بویژه اینکه حسی غریب به آدم می‌گوید رئالی‌ها تاوان خوش‌شانسی مفرطشان در مراحل یک‌چهارم نهایی و نیمه‌نهایی را (مقابل منچسترسیتی و بایرن مونیخ) ممکن است در فینال شهر کارگری و زردپوش دورتموند بپردازند.
