هنگامی که در آخرین روز‌های جنگ جهانی دوم یک بمب اتمی بر روی هیروشیما انداخته شد، بخش زیادی از هرگونه حیات در این شهر از بین رفت.
به گزارش یورو نیوز، حدود 140 هزار نفر کشته شدند و بیش از 60 هزار ساختمان در یک لحظه آسیب دیدند یا به کلی ویران شدند. در میان آوار و ویرانه‌ها، اما بارقه‌های زندگی به گونه‌ای شگفت‌آور همچنان ادامه داشت؛ چندین درخت توانستند در قلب هیروشیما زنده بمانند و همچون شاهدانی خاموش وحشت سلاح‌های هسته‌ای را روایت کنند.
این مطلب شاید در نگاه نخست عجیب به نظر برسد، به ویژه وقتی بدانیم گرمای ساطع شده از عمل کردن بمب اتمی در هیروشیما در سه ثانیه اول در شعاع سه کیلومتری از مرکز انفجار حدود 40 برابر بیشتر از خورشید بوده است.
امروزه در یک پارک در امتداد رودخانه هونکاوا در منطقه ناکاکو، در فاصله 370 متری محل اصلی انفجار بمب، می‌توان یک درخت بید گریان را پیدا کرد که مدت‌ها قبل از جنگ جهانی دوم کاشته شده است.
اگرچه تنه این بید در انفجار بمب شکسته شد، اما این درخت تا به امروز زنده مانده و حتی میزبان شاخه‌های جدیدی است که از آن زمان از ساقه‌اش جوانه زده و رشد کرده‌اند. دانشمندان می‌گویند ریشه این درخت و درختان مشابه تا حد زیادی از انفجار در امان مانده و همین باعث شده تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
درختان جان به در برده از انفجار اتمی در ژاپن به نام «هیباکوجوموکو» (hibakujumoku) شناخته می‌شوند که از کلمات ژاپنی «هیباکو» به معنای بمباران شده با سلاح هسته‌ای و «جوموکو» به معنای درختان و درختچه‌ها سرچشمه می‌گیرد.
در حال حاضر فهرستی از 62 هیباکوجوموکوی زنده در هیروشیما وجود دارد.
از جمله درختان این فهرست یک درخت اکالیپتوس است که به هنگام انفجار در فاصله 740 متری از مرکز اصلی بمب قرار داشته است. این درخت همراه با تعداد زیادی بید گریان و درختان کافور، خرمالو ژاپنی و گیلاس از انفجار جان به در برده است.
درخت اکالیپتوس جان به در برده از بمباران اتمی هیروشیما
بسیاری از درختان بازمانده زخم‌های ناشی از انفجار بمب، شعله‌های آتش و همینطور آثار مواد رادیواکتیوی که شهر را فراگرفته بود همچنان بر تنه خود دارند. با این وجود آن‌ها همچنان زنده و با قدی افراشته در سر جای خود ایستاده‌اند.
درختان به صورت کلی نسبتاً در برابر تشعشعات مقاوم هستند. گونه‌های درختی مقاوم مانند صنوبر می‌توانند تا 50 گری (واحد جذب تشعشع در فیزیک پزشکی)، ولو با کمی سختی، تحمل کنند. این در حالی است که انسان‌ها می‌توانند از دُزهای تک رقمی تشعشع بمیرند.
گونه‌های حساس درختان ممکن است از بین بروند یا مشکلاتی را در رشد تجربه کنند، اما انواع خاصی از آن‌ها توانایی قابل توجهی در مقاومت در برابر تشعشع دارند.
نسرین عظیمی، مشاور ارشد مؤسسه آموزش و تحقیقات سازمان ملل متحد، در این باره می‌گوید: «من متوجه شدم که درختان بسیار مهم هستند، زیرا می‌توان از آن‌ها برای طرح موضوعات مختلف از جمله تاریخ و محیط طبیعی، مخالفت با جنگ و امید به برچیدن سلاح‌های هسته‌ای استفاده کرد.»
خانم عظیمی اضافه کرد: «درختان ناظران نحوه زندگی ما هستند. آن‌ها همه آنچه را که تا به امروز اتفاق افتاده به خاطر می‌آورند و همه آن‌ها را در قالب یک پیام با ما به اشتراک می‌گذارند.»
در حال حاضر موسسه «میراث سبز هیروشیما» بذر‌ها و نهال‌های درختان هیباکوجوموکو را به عنوان پیام‌آور امید و صلح به کشور‌های دیگر از جمله آمریکا و بریتانیا ارسال می‌کند.
تخمین زده می‌شود این درختان تا کنون در 40 کشور مختلف جهان در سراسر کره زمین در حال رشد و نمو باشند.
