راه های رهایی از خودارضایی چیست؟

یکی از بیمارهای اخلاقی و انحرافات جنسی بنام استمناء یا خودارضایی است که عده ای بدون آگاهی از عواقب خطرناک آن مبتلا شده اند و هر روز که بر آنها می گذرد چند قدم به نقطه فنا و نیستی سرمایه های جسمی و روحی خود نزدیک‌تر می‌شوند که به طور خلاصه به حقیقت شوم و ویرانگر خودارضایی از نظر اسلام و روانشناسی می پردازیم تا قدمی در روشنگری نسل جوان جامعه برداشته باشیم:

1- از نظر اسلام، خودارضایی از گناهان کبیره است و شرعاً حرام می باشد خداوند متعال در سوره مؤمنون، شخص استمناء کننده را به عنوان متجاوز به حدود الهی معرفی نموده و می فرماید: «فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ»(مؤمنون، 7)؛ پس هرکه فراتر از ازدواج، به ارضای جنسی بپردازد آنان تجاوز کاران به حدود الهی هستند. پیامبر اکرم(ص) نیز نفرت و انزجار خود را از عمل زشت استمناء بیان نموده و در سخن بسیار تکان دهنده فرموده اند: «ملعون است کسی که خودارضایی کند». معلوم می شود کسی که به عادت زشت استمناء روی می آورد، در حقیقت مرز حدود الهی را زیر پا گذاشته است.

2- براساس تحقیقات روانشناسی و مطالعاتی که بر روی گروهی از مبتلایان به استمناء صورت گرفته، ثابت شده است که موضوع استمنا را نباید ساده تلقّی نمود. استمناء مخرب ترین و ویرانگرترین انحراف جنسی است که جسم و روح را به اختلال می کشاند و موجب اختلال در رشد کامل جنسی، لاغری، ضعف شخصیت، ضعف اراده، کمی قدرت، و تقلیل نیروی روانی می گردد و ممکن است تا آخر عمر فرد مبتلا را از یک ازدواج و زناشویی موّفق محروم کند.

استمناء گاهی چنان سیستم اعصاب و روان را به هم می‌زند که موجب بروز ناهنجاریهای رفتاری شده، شخص مبتلا را تا مرز خودکشی پیش می برد. تعداد قربانیان این راه در میان جوانان کم نیستند و تعداد کسانی که پس از بیداری از خواب گران خود، دردناکترین تأسف و ندامت را بر روح خود احساس می کنند. نیز فراوانند کسانی که با آثار شوم این بیماری تا پایان عمر خویش دست بگریبان می باشند. دراینجا به دونمونه از نامه های مبتلایان به بیماری استمناء اشاره می شود تا بلکه موجب پند و بیداری باشد:

نامه اول:

جوانی هستم 23 ساله و محصل، از روزی که پا به دوره بلوغ گذاشتم بر اثر نداشتن تربیت صحیح و عدم مراقبت و بی اطلاعی به یک نوع انحراف جنسی مبتلا شده ام و بدبختانه هفت سال است که آنرا ادامه داده ام و اکنون به این بلای خانمانسوز مبتلا هستم، و باعث شده تا چشمم ضعیف شود، ضعف اعصاب، کم خونی، لرزش بدن، لاغری و پژمردگی مرا بیچاره کرده است. همچنین استعدادم کم شده و مطالب را درست درک نمی کنم. جانم به لب رسیده به من رحم کنید و راه نجاتی نشان دهید.

نامه دوم:

جوانی هستم 17 ساله و محصل چهارم دبیرستان که تمام دوران ابتدایی شاگرد ممتاز بوده ام، ولی به محض رسیدن به دوران پرآشوب بلوغ به یک دام (استمناء) افتادم. اکنون به طوری که خودم حس می کنم قسمتهای عمده بدن من یعنی قلب و اعصابم دچار اختلال شده، و بدتر از همه اراده ام را نیز به تعداد زیادی از دست داده ام. دائماً احساس حقارت می کنم و به خوبی می دانم که آینده خوبی نخواهم داشت.

بدبختانه مسأله جنسی جوانان بر اثر بدآموزیهای فراوانی که به وسیله فیلم ها و پخش عکسهای شهوت انگیز، و اعمال سوداگران دیگری، وارد مرحله بسیار خطرناکی شده است. لذا از ارتباط با نامحرم به طور جدّی باید پرهیز نمود. بدانید ارتباط با نامحرم خارج از چهارچوب عقد شرعی و صحیح ازدواج، حرام است. 

3- برای ترک خودارضایی این برنامه های زیر توصیه می‌شود:

1- تقویت اراده و تصمیم وامید و تلقین عزت به نفس.

برای ترک هر نوع عادت، قبل از هر چیز تصمیم و اراده و امید لازم است. این موضوع را اصلا نباید دست کم گرفت. البته ممکن است که خیلی از نوجوانان این‌گونه برداشت کنند که ما قادر به تصمیم‌گیری نیستیم و اراده از ما سلب شده، ولی مسأله این است که با همین مقدار اراده ای که  دارید این کار را می‌کنید، با همان اراده می توانید ترک کنید. این عمل با تمام بدی که دارد قابل درمان است. بیش ترین آثار شومی که به واسطه آن به وجود آمده است، درمدت کوتاهی پس از قطع آن برطرف می‌شود، زیرا که نشاط و نیروی جوانی می‌تواند بیشتر ضایعات گذشته را جبران کند. هیچ وقت یأس و ناامیدی را نباید به خود راه داد. 

اگر بارها تصمیم گرفتید و شکست خوردید، باید توجه داشت که شکست مقدمه پیروزی است. احساس گناه افراطی، نه طبیعی موجب فزونی سطح اضطراب در شما می‌گردد. افزایش اضطراب ناخواسته، تمایل شما به انجام این عمل (که به نوعی آرامش کاذب و موقتی به شما می‌بخشد) را تشدید می‌کند. پس به جای احساس گناه افراطی (که ثمره‌ای جز تشدید روحیات افسرده‌وار و تضعیف عزت نفس و اعتماد به نفس در شما ندارد) به القای روح امید در خود بپردازید.از تلقین منفی به خود و توجیهات بی‌مبنا و همچنین بزرگنمائی شکست‌های گذشته به شدت پرهیز نمائید. تلقین مثبت و خوش بینی سهم به سزائی در ترک تدریجی این عمل دارد. هرگونه پیشرفت خود را (هرچند اندک) مد نظر داشته باشید.

هیچ‌گاه پیشرفت‌های خود را دست کم نگیرید. سعی کنیم، بالاخره جواب می‌دهد و موفق می‌شویم. اگر موفق به ترک موقت این عمل (هرچند برای مدت چند روز شدید)، این مطلب را از نظر دور ندارید، که بازگشت و ارتکاب ناخواسته عمل، جزئی از راه ترک محسوب می‌گردد. پس با کوچک ترین بازگشت، همه چیز را از دست رفته محسوب نکنید، بلکه با توبه دوباره از عمل، تصمیم قاطع خود را وارد مرحله ترک دیگری کنید. در صورت ارتکاب دوباره عمل، به جای یأس و ناامیدی که مطلوب شیطان است، این نکته را به خود گوشزد نمائید که فرصت جبران آن هنوز وجود دارد.

2- دوری از هرگونه تماشای فیلم‌ها و عکس‌های شهوت‌انگیز و مطالعه رمان‌های عشقی 
3- برنامه ریزی صحیح ورزشی فردی ودسته ‌جمعی 
4- تهیه برنامه فشرده و تمام وقت برای بیکاری و تنهایی و وقت خواب

5- دوری از معاشرت و همنشینی با دوستان منحرف و فاسد و ابزارهای مشوق گناه 
6- پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان و کوتاه 
7- پرهیز از نگاه کردن به بدن عریان خود و دیگران

8- پرهیز از خوابیدن به روی شکم و پاها
9- پرهیز از غذاهای تند و پرکالری و چرب و تنقلات محرک جنسی مانند: موز، شکلات، انجیر، خرما، پیاز، فلفل و ادویه، گوشت قرمز، پیتزا، کالباس، نوشابه های گازدار و...
10- ساده بودن شام شب (میوه جات)

11- تخلیه کردن مثانه (دستشویی) قبل از خواب
12- روزه مستحبی هفته اى یک یا دو روز و صبر بر گناه
13- خواندن قرآن و تفکر درباره معانى آیات 
14- مراقبت از چشم و چشم چرانی

در پاسخ کسانی که تصور می کنند، خودارضایی مفید است یا بدنبال مجوز از پزشک هستند، می گوییم خودارضایی هیچ مبنای علمی ندارد، بلکه خلاف ادعای آنان ثابت شده است. چون ده و صدها نفری که مبتلا به خودارضایی بوده اند در نامه های خود که در حقیقت مرگنامه و دردنامه بود به زیانهای غیر قابل جبران خودارضایی اعتراف کرده اند و متحیر و سرگردان بدنبال درمان هستند. از جمله مواردی که گفته اند: دچار پوچی شده اند، سیستم اعصاب آنها دچار اختلال شده است و به تدریج دچار ضعف اعصاب گشته و تا مرز خودکشی پیش رفته اند، قدرت بینایی کاهش یافته، دچار انزال سریع شده و از زناشویی موفق نیز ناتوان شده اند، و یا آنچنان ضعف حافظه پیدا کرده اند که ناچار به ترک تحصیل گردیده اند، و گاهی افراد از نظر اجتماعی منزوی و گوشه گیر شده و میل به حضور در اجتماع ندارند.

اگر به مطب روانپزشکان متعهد مراجعه کنید، بیمارانی که مبتلا به این عادت خانمانسوز شده اند را خواهید دید. خودارضایی سبب پیری زودرس و تحلیل رفتن قوای جسمی و فکری می شود، ضعف بینایی وتاربینی از عوارض سوء دیگر خودارضایی است. مسلمان باید در همه شئون پای بند به رعایت دستورهای شرعی باشد، در حالی که خودارضایی از محرمات شرعیه و گناه کبیره است. در قرآن کریم سوره مؤمنون آیات 5 تا 7 بعد از آنکه طریقه مشروع ارضای غریزه جنسی را بیان می کند که: مؤمنان کسانی هستند که دامنشان را از شهوت های حرام نگه می دارند، مگر در(کام جویی از) همسران یا کنیزانشان. در آیه 7 صریحاً می فرماید: پس کسانی که در بهره گیری و ارضای غریزه جنسی، راهی غیر از این برگزینند تجاوز از حدود الهی کرده اند و متجاوزند. 
برای مطالعه بیشتر می‌توانید به کتاب گناهان کبیره نوشته شهید آیة الله دستغیب مراجعه کنید.