تا اسم کرمان می‌آید به یاد منطقه‌ای کویری می‌افتیم که جز کویرگردی هیچ جاذبه و تفریح طبیعی دیگری برای ما به همراه نخواهد داشت. این تصور از دیدن ارگ بم و ارگ راین که در نزدیکی کرمان هستند به ذهن ما می‌رسند. اما، در گوشه و کنار کرمان، در کوهپایه‌ها و دره‌هایش تکه‌هایی از بهشت حضور دارند که شاید ما از آن‌ها بی‌خبر باشیم.
به گزارش راهنماتو، دره‌هایی پر از گل‌های وحشی، روستاهایی با قدمت 700 ساله، درخت‌هایی کهنسال، آبشارها و رودهای خروشان همگی توانسته‌اند تکه‌هایی از بهشت در دل کرمان یا اطراف آن بسازند که راهنماتو در این مطلب زیباترینشان را به شما عزیزان معرفی می‌کند.
1. روستای کوهپایه در کرمان
روستای کوهپایه در کرمان یکی از آن روستاهای بهشتی در منطقه‌ای بیابانی است که برای رسیدن به آن باید از دره و آبشارهای سیمک گذر کنیم. این روستای زیبا به سبب وجود آبشار و رودخانه، فضایی طبیعی، زیبا و حیرت‌انگیز به وجود آورده است که باعث می‌شود باور نکنیم چند کیلومتر آن ورتر با کویر شهداد طرف هستیم.
در گوشه و کنار این روستا که مجموعه‌ای از آبادی‌ها به حساب می‌آید، چشمه‌ها می‌جوشند و رودها روان می‌شوند. در نقطه‌ای از آن دریاچه سد خاکی و دریاچه طبیعی روستای مزارشاه و حوضچه‌های کوچک برای آبتنی به وجود آمده‌اند و در هوای خنک آن می‌توان انرژی فراوانی برای ادامه زندگی گرفت.
برای رفتن به روستای کوهپایه در کرمان به آدرس شهرستان کرمان، بخش مرکزی، جاده کوهپایه مراجعه کنید.
2. روستای فوسک در کرمان
یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان کرمان در روستای فوسک به وجود آمده است. این روستای زیبا در دره فوسک قرار گرفته است. درمیان صخرههای سنگی این روستا با رنگ و فرم خاصشان آبی روان و زلال جاری است.
در بخش‌هایی از دره، صخره‌ها به یکدیگر دور و نزدیک می‌شوند و همین مساله تنگه‌ها و راه‌های باریک و عریضی به وجود آورده است که زیبایی این روستا را خیره‌کننده می‌کنند. جالب است بدانید که علی‌رغم گفته‌ها مبنی بر اینکه بهتر است در فصول سرد سال به کرمان برویم، روستای فوسک یکی از آن روستاهای کرمان است که بهتر است در فصل بهار و تابستان به آن سفر کنیم چراکه در این فصول آب و هوای آن خنک و مطبوع‌تر هستند. جالب است بدانید که در میان این صخره‌ها، آبشارهای زیبایی حضور دارند که زیبایی دره فوسک را چندین برابر می‌کنند.
3. روستای سکنج در کرمان
فرض کنید از پشت پنجره یک خانه روستایی، کوهی سنگی و نوک تیز را ببینید با دستی پر از گل‌های وحشی که شما را دقیقا به یاد نقاشی‌ها می‌اندازد. روستای سکنج در کرمان دقیقا چنین فضایی دارد. این روستا که قدمتی 700 ساله دارد، با درخت‌های چنار کهنسال و زیبایی‌های طبیعی خاص و منحصربهفردش دل تمام گردشگران را برده است.
بسیاری از کوهنوردان برای عزیمت به قله‌ها در کنار آبشا‌ها، رود و زیر سایه درخت‌های قدیمی این روستا مینشینند و هوایی عوض می‌کنند. اما، چیزی که جذابیت روستای سکنج را چندین برابر می‌کند، باغ‌های میوه است و کوچه باغ‌هایی که در میان باغی تا باغ دیگر به وجود آمده است.
برای رفتن به روستای سکنج در کرمان باید به سمت ماهان رفته، سپس مسیر خود را بر اساس تابلوهای راهنما به سمت روستای سکنج ادامه دهید.
4. روستای بهرامجرد در کرمان
یکی از معروف‌ترین روستاهای کرمان، روستای بهرامجرد است؛ اما چرا؟ اکثرا روستای بهرامجرد را به درخت‌های بلندقامت سنجدش می‌شناشند و میوه‌های سردسیری‌اش که طعمی خوش و خواستنی دارد. اما، چیزی که این روستا را از سایر روستاهای اطراف کرمان جدا می‌کند، آثار و بناهای تاریخی آن است.
از قلعه غبیرا گرفته تا تپخ تاریخی نگار، همگی در این روستا قرار دارند و می‌توانند لحظات هیجان‌انگیز، توام با مرور تاریخ ایران زمین را برای شما فراهم کند. بعلاوه، حضور رودخانه و درخت‌های اطراف آن باعث شده که آب و هوای این روستا حتی در تابستان خنک و مناسب برای سفر باشد.
برای رفتن به روستای بهرامجرد کرمان باید به جاده جوپار رفته سپس به سمت این روستا رهسپار شوید.
5. روستای اوردیکان در کرمان
اگر در میان روستاهای کرمان به دنبال روستایی می‌گردید که آبشاری 12 متری داشته باشد، بهتر است به سراغ روستای اوردیکان کرمان بروید. این روستا را اکثرا با آبشار اوردیکان میشناسند و البته گل‌های وحشی و زیبایی که در دشت‌ها و اطراف این آبشار به وجود آمده است.
جالب این است که این آبشار در کوهپایه کوه هزار به وجود آمده که خود چهارمین قله مرتفع ایران به حساب می‌آید. در کوهپایه آن و در دشت‌های موجود در کوهپایه، درخت‌هایی زیبا و جذاب به وجود آمده‌اند که فضا را به شدت زیبا و بکر کرده‌اند پس حتما این نقطه می‌تواند یک مقصد مناسب برای سفر شما باشد.
برای رفتن به روستای اوردیکان در کرمان به آدرس جاده بهرامجرد، جاده شیرینک، جاده گلزار مراجعه کنید تا بر اساس تابلوی راهنما این روستا و آبشار زیبایش را بیابید.
