یک روزنامه نگار مراکشی محجبه که در پاریس اقامت دارد می‌گوید قصد دارد علیه قانونی در فرانسه که زنان را از پوشاندن موی سر در عکس کارت‌های خبرنگاری منع می‌کند، شکایت کند.
به گزارش ایسنا، «منال فقیهی» گفته است که درخواستش برای دریافت کارت خبرنگاری و مطبوعات به دلیل داشتن حجاب در عکس رد شده و این مسئله کار را برای او در انجام فعالیت حرفه‌ای با مشکل مواجه کرده است.
این خبرنگار زن 25 ساله به رویترز گفت: این اعتراض اولین قدم برای مبارزه با به حاشیه رانده شدن زنان محجبه در این حرفه است.
خبرنگار مراکشی در ادامه تصریح کرد که درخواست او توسط کمیسیون کارت خبرنگاری رد شده است زیرا به اعتقاد اعضای این کمیسیون، عکس کارت‌های مطبوعات باید همان استانداردهای عکس گذرنامه را داشته باشند.
کمیسیون اعطای کارت خبرنگاری و مطبوعات می‌گوید که با وجود استقلال، وظایف خود را بنا به ماموریت محوله از سوی دولت انجام می‌دهد و بنابراین ملزم است که استانداردهای تعیین شده برای اسناد رسمی را رعایت کند.
مهارت‌های ما را می‌خواهند و هویت ما را نادیده می‌گیرند
به گزارش یورونیوز، وکیل خبرنگار مراکشی می‌گوید که «فقیهی» شکایت خود را نسبت به رد درخواستش به کمیسیون اعطای کارت مطبوعات ارائه خواهد کرد.
وی افزود که موکلش ضمن تبعیض‌آمیز تلقی کردن مقررات وضع شده در این خصوص معتقد است که کارت خبرنگاری یک مدرک حرفه‌ای و نه یک کارت شناسایی است، لذا در صورت عدم توجه به اعتراضش برای اقامه دعوی به دادگاه اداری مراجعه خواهد کرد.
فرانسه به رغم آنکه یکی از بزرگترین اقلیت‌های مسلمان ساکن در اروپا را در خود جای داده، قوانینی مبتنی بر اصل جدایی دین از دولت را به اجرا گذاشته است.
برخی از کنشگران اجتماعی و فعالان گروه‌های حقوق بشری می‌گویند این قوانین، مسلمانان را هدف قرار داده‌اند.
در فرانسه، پوشیدن نمادها و لباس‌های مذهبی برای کارمندان دولت و دانش‌آموزان مدارس ممنوع اعلام شده است.
در حالیکه هیچ قوانینی در سطح ملی برای پوشش کارکنان بخش خصوصی وجود ندارد، اما برخی سازمان‌ها مانند کانون ملی وکلای دادگستری و گروه‌های رسانه‌ای «رادیو فرانسه» و «فرانس مدیا موند» قوانین خاص خود را وضع کرده‌اند.
فقیهی می‌گوید یک‌بار به او پیشنهاد کار در بخش خبرنگاری تلویزیون داده شده است اما مشروط به اینکه روسری به سر نگذارد و حجاب نداشته باشد.
خبرنگار مراکشی می‌افزاید: نکته عجیب ماجرا اینجا است که فرصت شغلی یاد شده مختص کار در پستی منحصر به تسلط به زبان عربی بود؛ آنها تنها مهارت‌های ما را می‌خواهند و هویت ما را نادیده می‌گیرند.