چگونه هند سخت‌ترین و بزرگ‌ترین انتخابات جهان را برگزار کرد؟

دولت هند سخت‌ترین و بزرگ‌ترین انتخابات جهان را طی شش هفته و با حضور 642 میلیون رای دهنده برگزار کرد.

به گزارش جماران؛ به نقل از رویترز، انتخابات سراسری بزرگ هند در اول ژوئن به پایان رسید. حدود 642 میلیون رای دهنده رای خود را در رای گیری هفت مرحله‌ای سرسام آور طی شش هفته به صندوق انداختند که بزرگ‌ترین و سخت‌ترین انتخابات در تاریخ است.

این انتخابات شامل بیش از یک میلیون شعبه رای گیری در سراسر هند، از گوشه‌های دورافتاده هیمالیا تا جنگل‌های دور افتاده در اعماق ناگالند بود و هر شعبه رای دهی حداکثر به 1500 نفر خدمات رسانی می‌کرد. همچنین، فرآیند برگزاری انتخابات، شامل بیش از 15 میلیون نفر، 400 هزار وسیله نقلیه، نزدیک به 1700 سورتی هوایی و 135 قطار در سراسر کشور بود.

در هر محل رای گیری از ماشین‌های رای گیری الکترونیکی (EVM) استفاده شد که اولین بار در سال 1982 معرفی شد. رای دهندگان به جای صدور برگه رای، با فشار دادن دکمه‌ای در کنار نام نامزد و نماد حزب رای خود را به صندوق انداختند که سیستم آن از سال 2000 به طور گسترده در کشور هند مستقر شده است.

نزدیک به 1.8 میلیون سیستم پیگیری حسابرسی کاغذی VVPAT قابل تایید توسط رای دهندگان و 1.7 میلیون واحد کنترل برای انتخابات 2024 در 1.05 میلیون مرکز رای گیری مستقر شدند.

سیستم VVPAT برای تایید رای به EVM متصل است. این یک برگه کاغذ کوچک حاوی نماد و نام نامزدی که به آن رای داده است چاپ می‌کند. این برای رای دهنده برای مدت کوتاهی قابل مشاهده است و بعدا می‌تواند توسط کمیسیون انتخابات هند (ECI) برای تایید آرا استفاده شود.

پس از رای دادن، مردم یک علامت جوهر بنفش بر روی انگشت اشاره خود دریافت می‌کنند که نشان می‌دهد رای خود را به صندوق انداخته‌اند.

مراکز رای گیری

دستورالعمل‌های کمیسیون انتخابات هند می‌گوید که هیچ رای دهنده‌ای نباید بیش از 2 کیلومتر از مرکز رای گیری فاصله داشته باشد. این بدان معناست که در مناطق پرجمعیت کشور در ایالت‌هایی مانند کارناتاکا، توزیع مراکز رای گیری از الگوی مشابهی با تراکم جمعیت پیروی می‌کند.

در مناطق پرتراکم، مجموعه‌ای از ایستگاه‌ها در شهرهای بزرگ و شهرک‌ها به همراه شبکه‎‌های جاده‌ای پرجمعیت مشهود است. رودخانه‌ها و زمین‌های کم‌جمعیت، ناهموار یا جنگل به‌عنوان فضای خالی نشان داده می‌شوند. برای مثال، ایالت «کارناتاکا» با جمعیت 60 میلیون نفری یکی از ایالت‌های پرجمعیت هند است.

برای چنین رزمایش بزرگی، نزدیک به 11 میلیون مقام دولتی و نیروهای امنیتی مستقر شدند که با پای پیاده، جاده، قطار ویژه، هلیکوپتر و قایق سفر می‌کردند. بسیاری از مکان‌ها اغلب در مناطق ایزوله با امکانات کم هستند. بر اساس داده‌های منتشر شده در سال 2018، بیش از 80 هزار ایستگاه بررسی شده توسط کمیسیون انتخابات هند فاقد اتصال تلفن همراه بودند و نزدیک به 20 هزار ایستگاه در مناطق جنگلی یا نیمه جنگلی قرار داشتند.

مناطق جنگلی

ایالت کوچک شرقی «ناگالند» حدود 74 درصد از مساحت جغرافیایی خود را زیر پوشش جنگلی قرار داده است که یکی از مرتفع‌ترین مناطق در هند و نماد یک منطقه کوهستانی و دورافتاده است. موقعیت جغرافیایی آن باعث شده است که برخی از مراکز رای گیری غیرقابل دسترس باشد. این ایالت حدود 215 کیلومتر مرز بین‌المللی با میانمار دارد و آژانس‌های امنیتی دروازه‌های مرزی را در جریان انتخابات بستند. بیش از 2100 غرفه به این ایالت اختصاص داده شده؛ درحالی که این ایالت تنها یک کرسی در طول انتخابات عمومی را به خود اختصاص می‌دهد.

در شمال شرقی این کشور ایالت «سیکیم» قرار دارد، ایالتی که کم‌ترین جمعیت کشور و دومین ایالت کوچک از نظر مساحت کشور است. این مکان بین بوتان، نپال و چین قرار گرفته و از نظر استراتژیک نیز بسیار مهم است.

ایالت سیکیم در نزدیکی منطقه بسیار کوهستانی و غیرقابل دسترس هیمالیا است. در طول انتخابات، اتاق‌های رای گیری آن تقریبا به طور انحصاری در بخش جنوبی ایالت واقع شده است. تا حدودی به این دلیل که کوه‌ها در میان بلندترین کوه‌های جهان قرار دارند. «کانگچنجونگا» سومین کوه مرتفع جهان، در مرز خود با نپال قرار دارد. همچنین دارای جنگل‌های انبوه است و نزدیک به 50 درصد از ایالت پوشیده از جنگل‌های انبوه است.

این ایالت با تنها 290 شعبه رای گیری، شامل رای دهندگان کوچکی است که کمیسیون انتخابات برای اخد رای با آنها تماس می‌گیرد.

پایتخت

برخلاف سیکیم، دهلی، مرکز عصبی و پایتخت هند، انتخابات را در سراسر شهر با نزدیک به 2700 غرفه در منطقه‌ای که تنها یک پنجم مساحت ایالت هیمالیا است برگزار می‌کند. غرفه‌های شهر در نزدیکترین فاصله به مرکز شهر که پرجمعیت است متمرکز شده‌اند. با این حال، در اطراف مسکن و زیرساخت‌های دولتی، غرفه‌های کمتری وجود دارد؛ چراکه اکثر مردم ساکن دائمی این منطقه نیستند.

ماشین آلات اخذ رای

مقامات انتخاباتی که به مکان‌های بریده‌شده و ناهموار سفر می‌کنند، باید تمام تجهیزات و مدارک لازم را با خود در زمین‌های ناهموار به همراه داشته باشند. ماشین‌های رای‌گیری پس از قطع منبع تغذیه از باتری‌های متصل پس از اتمام رای‌گیری، در جعبه‌های مخصوص حمل بسته‌بندی می‌شوند. آن‌ها با مهر رسمی ECI و نمایندگان نامزدها مهر و موم شده‌اند.

کسانی که این ماشین‌ها را حمل می‌کنند، گاهی ممکن است روزها در سفر باشند. با این حال تمامی این دستگاه‌ها مجهز یه سیستم ردیاب لحظه‌ای GPS هستند. در مجموع، حدود 1.8 میلیون دستگاه از این دستگاه‌ها در انتخابات مورد استفاده قرار گرفتند که در سراسر کشور به صورت مرحله‌ای مستقر شدند.