همزمان با این وضعیت، کاهش دسترسی به نهاده‌‌‌هایی نظیر آب و انرژی موجب شده است تا فعالان این بخش نتوانند روند معمول تولید خود را حفظ کنند. از آنجا که در فضای کنونی تقاضای موثر برای بخش کشاورزی به دلیل مساله تورم رو به افول است، بدیهی است انتظار رشد مثبت از این حوزه مهم اقتصادی دور از انتظار است. نگاهی به گزارش‌‌‌های رسمی از حساب‌‌‌های ملی طی سه‌سال گذشته نشان می‌دهد که بخش کشاورزی در 11فصل گذشته منتهی به پاییز 1402 رشد منفی را تجربه کرده است؛ روندی که تا پیش از سال 1400 به شکل دیگری پیش رفته و وضعیت باثبات، مثبت و مناسبی را دست‌‌‌کم از منظر آمارهای حسابداری ملی طی کرده است.
به‌راستی چه اتفاقی برای بخش کشاورزی رخ داده که توان احیا و بازگشت به رشد مثبت اقتصادی را ندارد؟ باید هشدار داد که زنگ خطر امنیت غذایی و وابستگی بیشتر به دنیای بیرون برای تامین غذا و خوراک یک جمعیت حدودا 90میلیون نفری به صدا درآمده است. از آنجا که سطح فقر به شکل جدی با مساله امنیت غذایی و دسترسی به کالری مدنظر گره خورده است، این وضعیت خطیر باید در فهرست نخست چالش‌‌‌ها قرار گیرد. با توجه به چالش‌‌‌های ارزی و تنگنای مالی دولت، آینده اقتصاد کشاورزی در هاله‌‌‌ای از ابهام قرار دارد. پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» به بهانه انتخابات ریاست‌جمهوری به مقوله مهم اقتصاد کشاورزی و دور و تسلسل بی‌‌‌پایان این بخش پرداخته است.
