خطابهاى ویژه

در زیارتهاى معتبرى که از پیشوایان نور، طىّ قرون و اعصار براى زیارت حضرت رسیده است ، خطابهاى ویژه اى وجود دارد که نسبت به دیگر امامان و پیامبران علیهم السلام اینگونه خطابها، نرسیده است .
براى نمونه :
خطاب اوّل : در بیان صفات آن حضرت ، بیشتر روى مصائب و گرفتاریهایى که او براى نجات اسلام و مسلمانان به جان خرید، تکیه شده است و این دلیل این نکته است که شهادت و عاشوراى او، امتیاز ویژه اوست .
خطاب دوّم : در زیارتهاى رسیده ، ویژگیهاى آن گرامى ، همواره به خدا پیوند خورده است . که ثاراللّه ، قتیل اللّه ، وتر اللّه ، ذبیح اللّه و ... ازآن جمله اند.
خطاب سوّم : تنها در زیارت اوست که به همراه درود بر آن حضرت به پیامبران خدا نیز با نام و نشان درود و سلام نثار مى گردد، چرا که او جلوه گاه و عصاره همه ارزشها و صفات برجسته و درخشندگى وجود همگى آنان است .
خطاب چهارم : تنها در زیارت اوست که لبّیک گفتن توصیه شده و در متن زیارت قرار گرفته است ، چرا که او دعوت کننده به سوى خدا، پس از نیاى گرانقدرش محمد صلى الله علیه و آله است .
او با قیام الهى خویش ، بشریّت را به اسلام فراخواند و به توحید و معاد دعوت کرد و خداوند با یارى خویش و افکندن رعب و وحشت بر دلهاى حقّ ستیز و با یارى رساندن به وسیله فرشتگان و شمشیر شهسوار اسلام على علیه السلام و تلاش برخى مجاهدان پاکباخته ، دعوت او را پیروزى بخشید و در همه جا طنین افکن ساخت .
و فرزندش حسین علیه السلام نیز، به گونه دیگرى به سوى خدا فرا خواند. این بار به سوى ایمان و اعتقاد به امامت امامان نور علیهم السلام دعوت کرد و دعوت توحیدى و شهامتمندانه اش ‍ با خون و مظلومیّت و تحمّل درد و رنج همراه بود.
همانگونه که اجابت دعوت پیامبر لازم است ، لبیک گویى به دعوت حسین علیه السلام و اقتداى به او نیز، در همه میدانها لازم و حیاتى است ، به همین جهت در زیارت او تا هفت بار، تکرار لبیک توصیه شده است که تکرار لبیک به صورت هفت بار، خود راز و رمزى دارد.