بازار سهام تگزاس چهارشنبه گذشته اعلام کرد که 120میلیون دلار برای ایجاد یک پلتفرم جدید به‌منظور مبادله در بورس اوراق بهادار تگزاس با نماد TXSE تخصیص داده است. طبق این اطلاعیه، سرمایه‌گذاران اصلی این پلتفرم شرکت‌هایی همچون بلک‌‌‌راک (BlackRock) و سیتادل سکیوریتی (Citadel Securities) هستند که اکثریت سهام مرتبط با شرکت‌های زنجیره‌‌‌ای پذیرششده در بورس‌‌‌های ایالات‌متحده را تشکیل می‌دهند. این سرمایه‌گذاری، رای اعتماد قوی به بازار تگزاس بوده و در عین حال نشان‌دهنده ناامیدی از دوقطبی در جریان در نیویورک است. به گفته جیمز لی، مدیرعامل بورس تگزاس، هدف این بازار جدید، ایجاد رقابت بیشتر حول قیمت‌گذاری، نقدینگی و شفافیت است.
ریشه نارضایتی‌‌‌ها از نیویورک
شرکت‌های دولتی و کارگزاران سال‌ها از کارمزدهای بالای نزدک و بورس نیویورک شاکی بودند؛ اما برای ورود به بازارهای سرمایه عمیق آمریکا چاره‌‌‌ای جز پرداخت این مبالغ نداشتند. با وجود جذابیت بالای بازارهای مالی آمریکا، نرخ بالای کارمزدهای این انحصار دوتایی (duopoly) موجب خروج حدود 40درصد از حجم معاملات از نزدک و نیویورک و درنتیجه نقدینگی کمتر و قیمت‌گذاری بدتر در این دو بازار شد. در همین حال، گری جنسلر، رئیس کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا برای این مشکل راهکاری ارائه داد که درصورت اجرا تنها به تقویت انحصار دوتایی فعلی بازار خواهد انجامید. البته بسیاری از منتقدان معتقدند که اکثر قوانین این کمیسیون در جهت تقویت انحصار بازار و نه رفع آن است. پیشنهاد گری جنسلر مجبور کردن کارگزارانی مانند رابین‌‌‌هود به هدایت سفارش‌‌‌های سرمایه‌گذاران خرد به حراج‌‌‌های عمومی‌‌‌ای است که توسط این دو بازار اداره می‌‌‌شوند و بازارسازانی مانند سیتادل با دیگر سرمایه‌گذاران حقوقی در حال رقابت برای بهترین قیمت هستند.
راه‌‌‌حل سرمایه‌گذاران بورس تگزاس برای رفع کارمزد بالا و جذب بیشتر سرمایه‌گذاران به شکلی کاملا متفاوت از کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکاست. آنها ترجیح می‌دهند سیاست‌‌‌هایی همچون کاهش کارمزدها را در پیش بگیرند که مشوق مشارکت بیشتر سرمایه‌گذاران در بازار سهام است. چنین سیاستی سرمایه‌گذاری در بازارهای سهام را جذاب‌تر کرده و وضعیت نقدینگی و قیمت‌ها را بهبود می‌بخشد. بورس اوراق بهادار تگزاس همچنین به دنبال ارائه پیشنهادهایی در راستای افزایش قابلیت پیش‌بینی بیشتر در مورد استانداردهای پذیرش و هزینه‌‌‌های مرتبط با آن است.
نزدک و نیویورک همچنین لیست استانداردهای طولانی‌‌‌ای دارند که هر روز به آن می‌‌‌افزایند. نزدک از ابتدای امسال عضویت یک زن و یک فرد از اقلیت کم‌‌‌نماینده در هیات‌مدیره شرکت‌های این شاخص را اجباری کرده است و شرکت‌های پذیرششده در نزدک در صورت عدم‌رعایت این قانون ملزم هستند دلیل آن را کاملا شرح دهند. هیات‌مدیره شرکت‌های بزرگ‌تر باید تا پایان سال آینده حداقل دو مدیر متنوع (جنسیتی و اقلیتی) داشته باشند. هدف از این سیاست‌‌‌ها شرمگین کردن شرکت‌ها از عدم‌رعایت ارزش‌‌‌های چپ‌‌‌گرایانه و در نهایت نهادینه کردن این ارزش‌‌‌ها در ساختار شرکت‌هاست. این دو انحصارگر برای تنظیم حاکمیت شرکتی تقریبا اختیار تام دارند. سیاست اجباری جدید نزدک نگرانی‌هایی را در مورد آنچه در آینده ممکن است اجباری شود ایجاد کرده است. سیاست اجباری بعدی قرار است پایبندی به تعهدات اقلیمی و تولید صفر کربن باشد؟
عقب‌‌‌ماندگی نیویورک از ایالات‌جنوبی
مبادله تگزاس نوعی آربیتراژ سیاسی نیز است. دموکرات‌‌‌های نیویورک مدت‌‌‌هاست وجود وال‌‌‌استریت در نیویورک را تضمین‌‌‌شده دانسته و مالیات‌‌‌ها و مقررات تنبیهی فراوانی وضع می‌کنند. سیاستمداران ترقی‌‌‌خواه (progressives) شهر آلبانی نیویورک اخیرا تهدید کرده‌اند که مالیات نقل و انتقال سهام را که برای مدتی طولانی غیرفعال بود، احیا خواهند کرد تا خرج اشتباهات خود در حوزه مهاجران و حمل‌‌‌ونقل کالا کنند. ادامه این رفتارها تنها به نفع بورس تگزاس است و مخالفت‌‌‌های بسیاری از تحلیلگران را در پی دارد؛ به حدی که سرمقاله وال‌‌‌استریت‌ژورنال به سیاستمداران نیویورک هشدار می‌دهد که «ادامه دهید، روز مبادله تگزاس را بسازید.» نیویورک که زمانی به عنوان خانه الکساندر همیلتون و جی‌‌‌پی‌مورگان شناخته می‌‌‌شد، چند سالی است که در توسعه از ایالت‌‌‌های جنوبی آمریکا بازمانده است. برای مثال، در حالی که از زمان شروع همه‌گیری کرونا، فلوریدا و تگزاس در مشاغل حوزه مالی به ترتیب 12.2 و 12.4درصد رشد داشته‌اند، نیویورک تنها 1.6درصد رشد کرده است. همچنین موسسات بزرگی همچون گلدمن‌ساکس، ولز فارگو و بانک آمریکا در دالاس تگزاس نیز حضور یافته‌‌‌اند.
به گفته هیات‌مدیره بورس تگزاس، ایالت تگزاس در مقایسه با دیگر ایالت‌‌‌ها تعداد بیشتری از 500شرکت با بالاترین درآمد را در خود جای داده است و بیش از 5200شرکت با سهامدار خصوصی آماده اضافه شدن به بورس تگزاس هستند. علاوه‌‌‌بر این، بیش از 1500شرکت سهامی عام در ایالات جنوب شرقی آمریکا ممکن است پذیرش در بورسی نزدیک به خانه خود را ترجیح دهند. از سویی، کارمندان وال‌‌‌استریت نیز ممکن است ترجیح دهند به ایالتی با مالیات کمتر، هزینه زندگی مقرون‌به‌صرفه و خیابان‌‌‌های امن‌‌‌تر و تمیزتر نقل مکان کنند. در حالی که تگزاس قانون مالیات بر درآمد ندارد، نرخ مالیات بر درآمد ایالتی و شهری در نیویورک تا 14.8درصد می‌رسد.
از آنجا که سهم بزرگی از درآمدهای مالیاتی نیویورک از وال‌‌‌استریت تامین می‌شود، بورس اوراق بهادار تگزاس علاوه‌‌‌بر بورس نیویورک و نزدک، می‌تواند تهدیدی جدی برای مسوولان و سیاستمداران ایالت نیویورک نیز باشد. تضمینی وجود ندارد که بورس تگزاس موفق شود. اما نکته اصلی موفقیت یا عدم‌موفقیت تگزاس نیست؛ نکته اصلی تلاش بازارها برای ایجاد رقابت است که بالاخره روزی انحصار دوگانه را خواهد شکست و در صورت تداوم سیاست‌‌‌های اشتباه نیویورک و نزدک، آینده سیاهی را برای این دو بازار رقم خواهد زد.
