بازسازی غزه پس از بمباران اسرائیل هزینه محیط زیستی 60 میلیون تن دی اکسید کربن را به همراه خواهد داشت. حمله بی‌سابقه اسرائیل به غزه، باعث مرگ گسترده، آوارگی و تخریب زیرساخت‌ها در داخل خاک فلسطین شده است.
بر اساس گزارش بانک جهانی و سازمان ملل متحد، چهار ماه اول درگیری به زیرساخت‌های غزه 18.5 میلیارد دلار خسارت وارد کرده است، 66 درصد ساختمان‌ها و نیمی از درختان این منطقه را تخریب کرده و بیش از 36000 فلسطینی را کشته است.
اکنون، با وجود 23 میلیون تن آوار ممکن است سال‌ها طول بکشد تا پاکسازی آن به طول انجامد، یک مطالعه جدید، علاوه بر تلفات جنگ، بر بحران آب‌وهوا تأکید می‌کند. تحقیقات منتشر شده در یورونیوز نشان می‌دهد که انتشار گازهای گلخانه‌ای 120 روز اول جنگ از انتشار سالانه 26 کشور و منطقه فراتر رفته است و اسرائیل مسئول 90 درصد آنها است.
10 درصد باقیمانده از گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوخت و موشک حماس، تولید برق غزه و حمل و نقل کامیون برای ارسال کمک‌های بشردوستانه مورد نیاز است.
غزه پرجمعیت و در منطقه‌ای که دمای آن 20 درصد سریعتر از کل جهان در حال افزایش است، در حال حاضر به شدت در برابر اثرات بحران آب‌وهوایی آسیب‌پذیر است. غزه با 85 درصد از جمعیت که به دلیل جنگ آواره شده‌اند، در تقاطع درگیری و آب‌وهوا قرار دارد.
چگونه کارشناسان هزینه دی اکسید کربن جنگ غزه را محاسبه کرده‌اند؟
به گزارش یورونیوز، محققان از آمریکا و بریتانیا انتشار دی اکسید کربن را در سه دسته تجزیه و تحلیل کردند: ساخت و ساز قبل از این درگیری، مانند شبکه تونل حماس و دفاع از گنبد آهنین اسرائیل، فعالیت در 120 روز اول جنگ؛ و بازسازی زیرساخت‌ها و ساختمان‌های غزه.
در حالی که پیش‌بینی می‌شود که جنگ تاکنون بین 420265 تا 652552 تن دی اکسید کربن معادل سوزاندن بیش از 1.5 میلیون بشکه نفت تولید کرده است، این رقم در زمان ساخت‌وساز و بازسازی قبل و بعد از جنگ به بیش از 61 میلیون تن افزایش می‌یابد.
این ارقام بیشتر از انتشار سالانه 135 کشور است. اما در حال حاضر هیچ الزام قانونی برای ارتش‌ها برای گزارش یا پاسخگویی برای انتشار گازهای گلخانه‌ای وجود ندارد.
میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در طول جنگ
علیرغم کمبود داده‌های جامع، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که ارتش‌ها 5.5 درصد از کل انتشار کربن سالانه جهانی را بیشتر از حمل‌ونقل هوایی غیرنظامی (سه درصد) و کشتیرانی غیرنظامی (دو درصد) در مجموع تشکیل می‌دهند.
اما طبق توافق پاریس، گزارش‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای نظامی به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات اقلیمی (UNFCCC) داوطلبانه است. در واقع، طبق مفاد سازمان شکاف انتشار گازهای گلخانه‌ای نظامی، تنها چهار کشور داده‌ها را به UNFCCC ارائه می‌کنند
هیچ داده خاصی در مورد انتشار احتراق سوخت نظامی در فهرست سالانه ملی گازهای گلخانه‌ای اسرائیل (GHG) ارائه شده به UNFCCC وجود ندارد، اما این مطالعه میزان انتشار سوخت این رژیم در طول جنگ را بین 261800 تا 372480 تن دی اکسید کربن تخمین می‌زند.
انتشار کربن از بمب‌هایی که توسط اسرائیل در غزه بین اکتبر 2023 تا فوریه 2024 پرتاب می‌شود، معادل کربنی است که تقریباً 10000 خانه برای یک سال تولید می‌کنند.
دکتر بنجامین نیمارک، مدرس ارشد دانشگاه کوئین مری لندن، می‌گوید: «نظامیان از گزارش دادن معاف هستند. مثل این است که همه ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که در آن انتشار گازهای گلخانه‌ای اف 35 بدون کربن است و به حساب نمی‌آید.»
هزینه کربن بازسازی غزه چقدر است؟
بزرگترین خروجی انتشار کربن ذکر شده در تجزیه و تحلیل مربوط به بازسازی آینده غزه است. پیش‌بینی می‌شود بین 46.8 میلیون تا 60 میلیون تن دی اکسید کربن بالاتر از انتشار سالانه بیش از 135 کشور باشد.
تهاجم مداوم اسرائیل به زیرساخت‌های غزه مانند جاده‌ها، تصفیه‌خانه‌های آب و فاضلاب، نیروگاه، شبکه‌های فاضلاب و چاه‌های آب این کشور و حدود 200 هزار ساختمان از جمله بیمارستان‌ها، آپارتمان‌ها و مدارس آسیب رسانده یا تخریب کرده است.
قبل از این درگیری، حدود 25 درصد از برق غزه از صفحات خورشیدی تامین می‌شد. با آسیب یا تخریب بیشتر این ظرفیت خورشیدی، غزه اکنون برای تولید برق به ژنراتورهای دیزلی متکی است که 58 هزارتن دی اکسید کربن تولید می‌کنند.
برآورد کربن بالای این مطالعه در تمام فعالیت‌های قبل و بعد از جنگ با سوزاندن 31000 کیلو تن زغال‌سنگ قابل مقایسه است که برای تامین انرژی 15.8 نیروگاه برای یک سال کافی است.
حمله رژیم صهیونیستی آلودگی هوا، آب و خاک غزه را افزایش داده، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به محیط زیست طبیعی وارد و زباله‌های خطرناکی را منتشر کرده است.
این مطالعه نشان می‌دهد که تلفات کربن ناشی از بمباران رژیم صهیونیستی را می‌توان به‌عنوان تخریب محیط‌زیست طبقه‌بندی کرد.
آسیبی که عمداً یا از روی سهل‌انگاری به محیط‌زیست وارد می‌شود، یک جنایت جنگی بر اساس اساسنامه رم و در تضاد با کنوانسیون ژنو است، که روش‌هایی را که باعث خسارت گسترده، طولانی مدت و شدید به محیط‌زیست طبیعی می‌شود، ممنوع می‌کند.
دکتر نیمارک می‌گوید: «ما می‌خواهیم یک مکانیسم سخت‌گیرانه، قابل ردیابی و پاسخگو برای گزارش‌دهی را ببینیم تا انتشار گازهای گلخانه‌ای نظامی در راستای توسعه کاهش‌های معنادار ایجاد شود. ما می‌توانیم ارتش‌ها و دولت‌هایشان را از نظر قانونی در قبال جنایات اقلیمی و آسیب‌های زیست‌محیطی مرتبط با آن پاسخگو نگه داریم.»
اسرائیل هنوز به درخواست‌ها برای اظهار نظر در مورد این تحقیق پاسخ نداده است.
