امام نهم که نامش «محمد» و کینه اش «ابو جعفر» و لقب او «تقی » و «جواد» است، در ماه رمضان سال 195 ه. ق در شهر «مدینه » دیده به جهان گشود (1).
مادر او «سبیکه » که از خاندان «ماریه قبطیه » همسر پیامبر اسلام به شمار می رود (2) ، از نظر فضائل اخلاقی در درجه والایی قرار داشت و برترین زنان زمان خود بود (3) ، به طوری که امام رضا-علیه السلام-از او به عنوان بانویی منزه و پاکدامن و با فضیلت یاد می کرد (4).
روزی که پدر بزرگوار امام جواد-علیه السلام-درگذشت، او حدود هشت سال داشت و در سن بیست و پنج سالگی به شهادت رسید (5) و در گورستان قریش در بغداد در کنار قبر جدش، موسی بن جعفر-علیه السلام-به خاک سپرده شد.
پی نوشتها:
1) کلینی، اصول کافی، تهران، مکتبة الصدوق، 1381 ه. ق، ج 1، ص 492-شیخ مفید، الارشاد، قم، مکتبة بصیرتی، ص 316. برخی تولد او را در نیمه رجب همان سال نوشته اند (طبرسی، اعلام الوری، الطبعة الثالثة، دار الکتب الاسلامیة، ص 344) .
2) کلینی، همان کتاب، ص 315 و 492-ابن شهراشوب، مناقب آل ابی طالب، قم، المطبعة العلمیة، ج 4، ص 379.
3) مسعودی، اثبات الوصیة، نجف، منشورات المطبعة الحیدریة، 1374 ه. ق، ص 209.
4) قدست ام ولدته قد خلقت طاهرة مطهرة (مجلسی، بحار الانوار، تهران، المکتبة الاسلامیة، 1395 ه. ق، ج 50، ص 15) .
5) کلینی، همان کتاب، ص 492-شیخ مفید، همان کتاب، ص 316-طبرسی، همان کتاب، ص 344.
