یکی از دستورهای مامون برای آوردن امام به «مرو» آن بود که «رجاء بن ابی ضحاک » را مامور کرده بود تا خط سیر او را بصره، اهواز و فارس قرار بدهد و هرگز از راه کوفه، جبل و قم، امام را نیاورد.
علت این دستور هم واضح بود. زیرا اهل کوفه و قم شیعه بودند و در مهرورزی نسبت به علویان و اهلبیت معروف بودند، بویژه کوفه که از حساسیت ویژه ای در قلمرو حکومتی برخوردار بود.
مامون نمی خواست امام(ع) با عبور از این شهرها بیشتر آنان را تحت تاثیر قرار دهد و بر شیفتگیشان بیش از پیش بیفزاید.
بر عکس، مردم بصره شدیدا هواخواه عثمان بودند و عباسیان نیز در این شهر از موقعیت بسیار خوبی برخوردار بودند. همین اهل بصره بودند که خانه هایشان به دست زیدالنار، فرزند امام کاظم(ع)، طعمه آتش گردید.