آشنایی با هیدر شکارچی آبزی که مغز ندارد(+عکس)

هیدر که به نام های سرده و هیدرا هم شناخته و معرفی می شود موجودی آبزی و گزنده است که ساکن آب می باشد و جزو موجوداتی است که عمر جاودان دارد. در ادامه قصد داریم این موجود را معرفی کنیم و علاوه بر آن در رابطه با عمر جاودان این موجود توضیحی ارائه دهیم با ما همراه باشید.

هیدر چیست؟

به گزارش هپی پت، هیدر ها موجودات دریایی بی مهره هستند که بدن آن ها از یک لوله نازک نیمه شفاف به وجود آمده است آن ها با وجود اینکه می توانند حرکت کنند اما در آب ساکن و بی حرکت می باشند حتی با اینکه طول بدن آن ها 30 میلی ‌متر است اما قادر به توانستن انقباض زیادی نیستند.

هیدر ها یک کیسه گوارشی یک طرفه دارند و در سر تا سر بدن آن ها تار های عصبی یافت می شود و جزء موجودات بی مغز و بدون سر به حساب می آید. آن ها دارای بدنی دو لایه اند به طوری که حفره های اندام روده با یک لایه بدون ساختار از بافت همبند و نازک جدا شده است.

سرده ها از لحاظ ظاهری شبیه به شقایق های دریایی ظریف، کوچک و کشیده هستند که انتهای بدنی بسته دارند در واقع بدن آن ها به دلیل ستونی یا تنه مانندی که دارد از لحاظ ساختاری شبیه به کیسه ای با دهانه در بالا است که یک دهان همراه با 4 الی 25 عدد شاخک را در قسمت بالای بدن خود جای می دهند که آن ها توسط دهان خود مواد مورد نیاز بدنشان را جذب می کنند و بعد از آن مواد دفعی را دفع کرده همچنین ضخامت بدن آن ها به اندازه دو لایه سلولی بوده که علت چسبندگی آن ها به یک سطح به دلیل ترشح چسبنده در پا هیدر ها می باشد که آن ها قادرند روی پاهای خود خم شوند، سر بخورند و به آرامی بچرخند.

از ویژگی های جالب دیگری که آن ها دارند بازسازی اجزای بدن خود است که به علت سلول های بنیادی می باشد و این کار را معمولا هر 20 روز یک بار انجام می دهند. آن ها رنگ های مختلفی هم دارند به طوری که می توانند در رنگ های سبز، سفید، خاکستری، نارنجی، خرمایی، صورتی، قهوه ای و کرم رنگ یافت شوند.

اگر هیدر ها را به طور کامل کشیده باشیم بیشتر آن ها حدود 0.5 تا 2 اینچ می باشند که در هنگام انقباض تنها به اندازه یک ذره هستند. سرده ها می توانند با سر خوردن حرکت کنند و با ترشح هایی که انجام می دهند قادر هستند که خم شوند و در آب پشتک بزنند.

جالب است بدانید که سرده ها عمر جاویدان دارند در واقع آن ها به علت سلول های عصبی بدن خود قادر به تقسیم بی نهایت می باشند به طوری که وقتی سلولی از بین می رود جایگزین آن سلول از قبل تولید شده است و به همین سبب آن ها دارای عمری جاودان هستند.

البته سلول های بنیادی سرده ها ظرفیت نوسازی نامحدودی را دارند اما قابل توجه است که بازسازی آن ها فقط در تعداد کمی از گونه های هیدر ها رخ می دهد ولی این ژنی که باعث طول عمر بسیار و بازسازی هیدر ها شده است همچنان ناشناخته می باشد.

تولید مثل هیدر

روش تولید مثل در هیدر ها جوانه زنی می باشد که در این روش جوانه هایی برجسته در دیواره خارجی بدن آن ها شکل می گیرد بعد از آن هر کدام از جوانه ها به یک هیدر کوچک تبدیل می شود و در نهایت فرایند رشد و تکامل را طی می کند و در موقعی رشد جوانه به اتمام رسید و کامل شد و همچنین فرایند تکامل را طی کرد هیدر جوان از بدن هیدر مولد جدا می شود.

تغذیه این موجود آبزی

سرده ها عموما از کرم ها و لارو حشرات یا حتی سخت پوستانی که جثه کوچکی دارند تغذیه می کنند البته آن ها یک منبع غذایی اصلی به نام دافنی دارند که این موجود عضو دسته بندپایان می باشد که آن را کک آبی یا شپش آب شیرین هم می نامند دافنی ها موجوداتی بسیار ریز هستند که شباهت زیادی به دانه های خاکشیر دارند .

در واقع سرده ها به کمک بازو های زهرآلودی خود که آن ها را نماتوسیست می نامند به طرف شکار خود پرتاب می کنند و پس از برخورد و فلج کردن شکار خود با همان بازو ها شکار یا غذا را به داخل کیسه گوارشی بدنشان می برند و بعد از آن وارد مراحل هضم می شوند و در آخر مواد زائدی که هضم نشدند را از راه دهان خارج می کنند.

سیستم عصبی هیدر

به دلیل این که سر تا سر بدن این موجود از تار های عصبی تشکیل شده است هیدر یکی از ساده ترین ساختار های عصبی را در بین موجودات دیگر دارد همچنین تحریک هر نقطه از بدن آن ها در همه سطح بدن هیدر پخش می شود. بازو های این موجود زهرآلود بوده به طوری در هنگام شکار، آن ها را به سمت هدف پرتاب می کند بعد از برخورد بازو زهرآلود به شکار آن موجود فلج شده و هیدر توسط بازو های خود آن را به سمت کیسه گوارشی برده و بعد از آن شکار خود را می بلعد.

سیستم گوارشی هیدر

سیستم گوارشی هیدر ها دو طرفه است به گونه ای که در ابتدا سیستم گوارشی برون سلولی و بعد از آن سیستم درون سلولی را دارند. در گوارش برون سلولی آن ها غذا از دهان به کیسه گوارشی وارد می شود و پسماند غذا دقیقا از همین راه خارج شده و اما غذا در کیسه گوارشی هیدر به کمک سلول های تاژک دار با آنزیم های گوارشی مخلوط می شود.

اما در گوارش درون سلولی واکوئل های غذایی اجزای غذا های خورد شده را وارد سلول های کیسه گوارشی می کنند و در آن جا برای مناسب بودن سلول توسط آنزیم هایی مثل پروتئاز، لیپاز و… تجزیه می شوند.

سوالات متداول