عصر ایران - سعید جلیلی در حرف های خود، می کوشد با استفاده از کلماتی مانند عمق راهبردی، خود را کاندیدایی معرفی کند که عمیق تر و راهبردی تر از دیگران به موضوعات می نگرد! اما واقعیت این است که اداره کشور با قلمبه سلمبه گویی میسر نیست و حرف درمانی، مدت های مدیدی است که از فهرست درمان کشورها خارج شده است.
در این جا یک نمونه از نتایج "عمق راهبردی" یا "راهبرد عمیق" جلیلی را مرور می کنیم.
یادآور می شویم که جلیلی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، پرونده هسته ای ایران به او سپرده شده بود و او مسوول تام الاختیار مذاکرات ایران و 1+5 بود. هدف از این مذاکرات این بود که جلیلی فقط این نکته را به آنها بگوید که فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز است تا آنها ایران را درگیر تحریم های رسمی شورای امنیت نکنند.
ذکر این نکته هم مهم است که روزی که جلیلی مذاکرات را در دست گرفت، هیچ کدام از تحریم های زیر وجود خارجی نداشت ولی با آغاز کار "آقای عمق راهبردی" به طور متوسط هر 160 روز یک قطعنامه توسط شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران تصویب شد.
خطرناک ترین بخش ماجرا این بود که پرونده ایران در شورای امنیت به فصل هفت منشور رسیده بود؛ این فصل، ناظر به برخوردهای اقتصادی و سپس نظامی با کشورهایی است که پرونده شان در این فصل بررسی می شود.
در اینجا فقط تیتر قطعنامه هایی که حاصل مذاکرات جلیلی بود را می آوریم (می توانید در گوگل جست و جو کنید و محتوای قطعنامه ها را خودتان ببینید که چقدر برای ایران مصیبت بار بودند):
قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران
- قطعنامه تحریم 1696 مصوب سال 2006
- قطعنامه تحریم 1373 مصوب سال 2006
- قطعنامه تحریم 1474 مصوب سال 2007
- قطعنامه تحریم 1803 مصوب سال 2008
- قطعنامه تحریم 1835 مصوب سال 2008
- قطعنامه تحریم 1929 مصوب سال 2010
قطعنامه های شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران
- قطعنامه سپتامبر 2003
- قطعنامه نوامبر 2003
- قطعنامه مارس 2004
- قطعنامه ژوئن 2004
- قطعنامه سپتامبر 2004
- قطعنامه نوامبر 2004
- قطعنامه اوت 2005
- قطعنامه سپتامبر2005
- قطعنامه فوریه 2006
- قطعنامه نوامبر 2009
- قطعنامه نوامبر 2011
- قطعنامه سپتامبر 2012
گفتنی است در دوران مذاکرات جواد ظریف که منتهی به برجام شد، همه این قطعنامه ها لغو شدند و ایران از فصل هفتم منشور سازمان ملل بیرون آمد. حتی بعد از روی کار آمدن ترامپ نیز که به صورت یکجانبه آمریکا را از بسیاری از معاهدات و از جمله برجام خارج کرد، این تحریم ها احیا نشدند و تحریم های خود آمریکا برگشتند که البته خود حدیث مفصلی است که اساساً چرا با آمریکایی که خواهان تنش زدایی با ایران بود، گفت و گو نشد و آمریکا از برجام خارج شد.
خلاصه این که خواستیم بدون قضاوت گری، فقط با نشان دادن بخشی از تاریخ معاصر کشورمان در دورانی که جلیلی سرنوشت ملت را در دست گرفته بود یادآور شویم که به عمل کار برآید ، به سخنرانی و عمق راهبردی گویی نیست که اگر بود سنگین ترین و بی سابقه ترین تحریم ها در تاریخ ایران در دوران او علیه کشورمان شکل نمی گرفت؛ حالا با چه اعتماد به نفسی می خواهد رئیس جمهور شود، الله اعلم!
